Δικαστήρια ξέφραγα αμπέλια

Με ελάχιστες εξαιρέσεις, στα περισσότερα δικαστικά κτίρια της Ελλάδας ο έλεγχος στις εισόδους είναι ανεπαρκής ή ως επί το πλείστον ανύπαρκτος. Ιδιαίτερα στην Ευελπίδων όπου κινείται καθημερινά πλήθος κόσμου, αλλά και στα δικαστικά μέγαρα της επαρχίας, δεν υπάρχει ο παραμικρός έλεγχος και από τις εισόδους μπορεί να περάσει ο οποιοσδήποτε φέροντας μαζί του οτιδήποτε. Είναι ευνόητο ότι άνθρωποι με πολύ επικίνδυνα χαρακτηριστικά που είναι και οι συχνότεροι θαμώνες των δικαστηρίων είναι σε θέση τελείως ανεμπόδιστα να διαπράξουν ανενόχλητοι οποιαδήποτε εγκληματική πράξη μέσα στο χώρο των δικαστηρίων. Και ο κίνδυνος στρέφεται εναντίον οποιουδήποτε βρίσκεται ή εργάζεται μέσα στις δικαστικές αίθουσες και τα γραφεία. Δηλαδή πέρα από τους απλούς πολίτες, οι δικαστικοί υπάλληλοι, οι δικηγόροι και οι δικαστές. Παρόλ' αυτά όμως, οι τρεις τελευταίοι, παρά τις συνεχείς κινητοποιήσεις τους, ποτέ δεν έκαναν απεργία για να διεκδικήσουν ασφάλεια κατά την ώρα της εργασίας τους, το αυτονόητο δηλαδή που όμως αποδεικνύεται τελικά ότι δεν είναι.