Ακούμε συχνά ότι
ορισμένοι εργαζόμενοι τίθενται για διαφόρους λόγους σε διαθεσιμότητα. Τί ακριβώς
σημαίνει αυτό και πως ακριβώς καθορίζεται το καθεστώς της επεξηγεί το άρθρο 10
του ν.3198/1955 αλλά και η νομολογία των δικαστηρίων.
Οι επιχειρήσεις και
εκμεταλλεύσεις, αν έχει περιοριστεί η οικονομική τους δραστηριότητα, μπορούν,
αντί της καταγγελίας της σύμβασης εργασίας, να θέτουν εγγράφως σε διαθεσιμότητα τους μισθωτούς τους, η οποία δεν μπορεί να υπερβεί συνολικά τους τρεις
(3) μήνες ετησίως, μόνο εφόσον προηγουμένως προβούν σε διαβούλευση με τους
νόμιμους εκπροσώπους των εργαζομένων σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 240/2006
(ΦΕΚ 252 Α`) και του ν. 1767/1988 (ΦΕΚ 63 Α`) Σύμφωνα με τη νομολογία των
δικαστηρίων, ο περιορισμός του κύκλου των εργασιών της επιχείρησης συνίσταται
στο να έχει καταστεί αδύνατη ή ασύμφορη την απασχόληση του συνόλου ή μέρους του
προσωπικού.
Αν στην επιχείρηση δεν
υπάρχουν εκπρόσωποι εργαζομένων η ενημέρωση και η διαβούλευση γίνεται με το
σύνολο των εργαζομένων. Η ενημέρωση μπορεί να γίνει με εφάπαξ ανακοίνωση σε
εμφανές και προσιτό σημείο της επιχείρησης. Η διαβούλευση πραγματοποιείται σε τόπο
και χρόνο που ορίζει ο εργοδότης. Κατά τη διάρκεια της διαθεσιμότητας ο μισθωτός λαμβάνει το ήμισυ του μέσου όρου
των τακτικών αποδοχών των δύο τελευταίων μηνών, υπό καθεστώς πλήρους
απασχόλησης. Μετά την εξάντληση του τριμήνου, προκειμένου να τεθεί εκ νέου ο
ίδιος εργαζόμενος σε διαθεσιμότητα απαιτείται και η παρέλευση τουλάχιστον τριών
(3) μηνών.
Ο εργοδότης υποχρεούται να γνωστοποιεί στις οικείες Υπηρεσίες του
ΣΕΠΕ, του ΙΚΑ και του ΟΑΕΔ με οποιονδήποτε τρόπο τη σχετική δήλωση περί
διαθεσιμότητας, μέρους ή του συνόλου του προσωπικού του.
Για τη θέση των
μισθωτών σε διαθεσιμότητα στις επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις κοινής ωφελείας
που απασχολούν περισσότερους από πέντε χιλιάδες (5.000) μισθωτούς, απαιτείται
έγκριση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, που χορηγείται με
αίτηση του εργοδότη, μετά τη γνώμη της Ολομελείας του Ανωτάτου Συμβουλίου
Εργασίας. Εάν μέσα σε ένα (1) μήνα από την υποβολή της αίτησης στο Υπουργείο
Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, δεν αποφανθεί ο Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής
Ασφάλισης, ο εργοδότης μπορεί και χωρίς έγκριση να θέσει σε διαθεσιμότητα τους
μισθωτούς, τηρώντας τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις της προηγούμενης
παραγράφου.
Ο χρόνος
διαθεσιμότητας θεωρείται χρόνος πραγματικής υπηρεσίας του εργαζομένου. Κατά τη
διάρκειά της η εργασιακή σχέση παραμένει σε ισχύ. Επομένως, κατά τη διάρκεια
της διαθεσιμότητας συνεχίζεται κανονικά η ασφάλιση του εργαζομένου. Επίσης, ο
χρόνος αυτός προσμετράται για τον υπολογισμό του χρόνου προϋπηρεσίας του
εργαζομένου για την ένταξή του στα μισθολογικά κλιμάκια, για τη χορήγηση
ετήσιας άδειας αναψυχής και για τον υπολογισμό της αποζημίωσης απόλυσης.
Επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις της προηγούμενης παραγράφου που θέτουν σε
διαθεσιμότητα τους μισθωτούς τους, κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων,
υποχρεούνται στην καταβολή πλήρων αποδοχών, έστω και αν οι μισθωτοί αποδέχθηκαν
τη διαθεσιμότητα και δεν παρείχαν τις υπηρεσίες τους.
Σχόλια