Ανίσχυρη η συμφωνία μεταξύ Τράπεζας και δικηγόρου για καταβολή αμοιβής χαμηλότερης της νόμιμης (νομολογία)
ΑΠ 259/2011: Ανίσχυρη η συμφωνία μεταξύ Τράπεζας και
δικηγόρου για καταβολή αμοιβής χαμηλότερης της νομίμου. (…) Ειδικότερα (α) κατ` αρθ. 91 παρ.1 του ως άνω
Κώδικα (περί Δικηγόρων) ο δικηγόρος δικαιούται να λάβει από τον εντολέα του, πλην της
δικαστηριακής ή άλλης δαπάνης, την οποία κατέβαλε εξ ιδίων και αμοιβή για κάθε
εργασία του δικαστική ή εξώδικη,(β) κατ` άρθ. 92 παρ.1 του ίδιου Κώδικα (όπως
ισχύει μετά την προσθήκη του εδ.β αυτής με το άρθ. 5 παρ. 3 του ν.δ 4272/1962
και την αντικατάστασή του με το άρθ.8 ν. 1093/ 1980) η δικηγορική αμοιβή
κανονίζεται με συμφωνία του δικηγόρου και του εντολέα ή αντιπροσώπου του, η
οποία περιλαμβάνει είτε όλη την διεξαγωγή της δίκης είτε μέρος της είτε
μεμονωμένες πράξεις ή άλλης φύσεως εργασίες, σε καμία περίπτωση όμως, δεν
επιτρέπεται να υπολείπεται των ελαχίστων ορίων που καθορίζονται από τα άρθ. 98
επί του ως άνω Κώδικα, κάθε δε συμφωνία για λήψη κατώτερης αμοιβής από τα ως
άνω καθοριζόμενα όρια είναι άκυρη ανεξάρτητα από το χρόνο σύναψης της.
Από τις
προαναφερόμενες διατάξεις, οι οποίες αποσκοπούν όχι μόνο στην προστασία του δικηγόρου
ως εργαζομένου αλλά και στην κατοχύρωση του κύρους του δικηγόρου ως θεράποντος
του δημοσίου συμφέροντος, συνάγεται ότι, η συμφωνία μεταξύ του εντολέα και του δικηγόρου
για τη λήψη αμοιβής κατώτερης των ελαχίστων ορίων που καθορίζονται στα άρθ. 98 επ.
του Κώδικα των Δικηγόρων, ανεξάρτητα από το χρόνο σύναψης της (πριν ή μετά την
εκτέλεση της συμφωνημένης εργασίας) και τη μορφή υπό την οποία συνάπτεται, όπως
άφεση χρέους του αρ. ΑΚ ή άλλη συμφωνία, είναι άκυρη και θεωρείται ως μη
γενόμενη (άρθ.174,180 ΑΚ). Ο δικηγόρος, παρά τη συμφωνία αυτή, δικαιούται να
λάβει από τον εντολέα του για κάθε εργασία του, δικαστική ή εξώδικη, τα από το
νόμο οριζόμενα ελάχιστα όρια αμοιβής, ο δε εντολέας του δεν μπορεί ν` αντιτάξει
κατά της απαίτησής του ότι είχε συμφωνηθεί μικρότερη αμοιβή, αφού η συμφωνία
αυτή είναι άκυρη. (δημοσίευση τνπ Nomos, ΝΟΒ
2011/2164, ΑΡΜ 2012/493)
Σχόλια