4447/2012 Συμβούλιο Επικρατείας (ολομ.) Κατά την έννοια του άρθρου 20 παρ. 2 του Συντάγματος, η άσκηση του
δικαιώματος της προηγουμένης ακροάσεως αποβλέπει στην παροχή της
δυνατότητος στον διοικούμενο να προβάλλει συγκεκριμένους ισχυρισμούς
ενώπιον του αρμοδίου διοικητικού οργάνου, ούτως ώστε να επηρεάσει τη
λήψη της σχετικής αποφάσεως ύστερα από διαφορετική εμφάνιση ή εκτίμηση
του πραγματικού υλικού. Τούτο δε ανεξαρτήτως αν του παρέχεται η δυνατότητα να ασκήσει ενδικοφανή
προσφυγή κατά της διοικητικής πράξεως.
Συνεπώς, για το λυσιτελές της
προβολής από τον διοικούμενο λόγου ακυρώσεως περί μη τηρήσεως του
δικαιώματος προηγουμένης ακροάσεως πριν την έκδοση της δυσμενούς γι’
αυτόν πράξεως, απαιτείται και παράλληλη αναφορά και των ισχυρισμών που
αυτός θα προέβαλε ενώπιον της Διοικήσεως αν είχε κληθεί. Εξ άλλου, όταν
βάσει της συγκεκριμένης ειδικής νομοθεσίας που διέπει την έκδοση της
δυσμενούς διοικητικής πράξεως προβλέπονται, πέραν της αρχικής
προηγουμένης ακροάσεως, και ένα ή περισσότερα στάδια ενδικοφανούς
διαδικασίας ενώπιον ανωτέρων οργάνων η μη τήρηση του προβλεπομένου τύπου
της προηγουμένης ακροάσεως κατά την διαδικασία εκδόσεως της αρχικής
πράξεως καλύπτεται, εφ’ όσον ο ενδιαφερόμενος ασκήσει την ή τις
ενδικοφανείς προσφυγές και προβάλει τους κρίσιμους, κατ’ αυτόν,
ισχυρισμούς που δεν προέβαλε πριν την έκδοση της αρχικής πράξεως. Στην
περίπτωση, μάλιστα αυτή, θα πρέπει να θεωρηθεί ως εκτελεστή διοικητική
πράξη η τελικώς εκδιδομένη, μετά την άσκηση από τον ενδιαφερόμενο της ή
των ενδικοφανών προσφυγών, διότι ως οριστική διοικητική πράξη είναι η
τελικώς εκδιδομένη μετά την εξάντληση της ενδικοφανούς διαδικασίας. (πηγή: ste.gr)
Σχόλια