Διατροφή: άρση της υποχρέωσης λόγω ψυχασθένειας και εξωσυζυγικής σχέσης (νομολογία)

Mον.Πρωτοδικείο: Αγωγή διατροφής της συζύγου μετά από διακοπή της έγγαμης συμβίωσης. Ψυχολογικά προβλήματα της συζύγου και νοσηλεία της σε ψυχιατρική κλινική. Η πάθηση της ενάγουσας αποτελεί ανυπαίτιο κλονιστικό γεγονός της έγγαμης σχέσης, το οποίο δεν αίρει την υποχρέωση διατροφής, πλην όμως η άρνησή της να συνεχίσει την ενδεδειγμένη θεραπεία και η παράλληλη δημιουργία, από μέρους της, εξωσυζυγικής σχέσης την αίρουν. «(...) Πέραν τούτων, αποδείχθηκε ότι η ενάγουσα λησμονώντας τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το γάμο, για συζυγική πίστη, αγάπη και αφοσίωση, δημιούργησε, το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα, εξωσυζυγικές σχέσεις (...)

Εν όψει τούτων και δεδομένου ότι επί διασπάσεως της έγγαμης συμβίωσης διατροφής δικαιούται, συντρεχόντων και των λοιπών προς τούτο νομίμων όρων, μόνον ο σύζυγος που διακόπτει την έγγαμη συμβίωση από εύλογη αιτία, η ενάγουσα, η οποία αυτοβούλως και χωρίς εύλογο δικαιολογητικό λόγο διέσπασε την έγγαμη συμβίωση της με τον εναγόμενο, δεν δικαιούται σε αναζήτηση διατροφής από τον τελευταίο. Και ναι μεν η πάθηση της ενάγουσας αποτελεί ανυπαίτιο κλονιστικό της έγγαμης σχέσης γεγονός, το οποίο εκ πρώτης δεν αίρει την ένδικη υποχρέωση διατροφής του εναγομένου, πλην όμως, η άρνηση της ενάγουσας να ακολουθήσει την ενδεδειγμένη θεραπεία για την αντιμετώπιση της πάθησης της και η παράλληλη δημιουργία εξωσυζυγικής σχέσης από την ενάγουσα, επέφεραν τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων από λόγο που αφορά στο πρόσωπο της ενάγουσας. Συνακόλουθα η ένδικη αγωγή της πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη». (δημοσίευση: Nomos)