Ελεύθερα καθορίζεται από τους δικηγόρους το ποσό χρονοχρέωσης ανά ώρα για την παροχή νομικών συμβουλών στους πελάτες τους. Σύμφωνα με το άρθρο 92 του Κώδικα περί Δικηγόρων «τα της
αμοιβής του Δικηγόρου ορίζονται ελεύθερα με έγγραφη συμφωνία τούτου και του
εντολέως του ή του αντιπροσώπου αυτού, η οποία περιλαμβάνει είτε την όλη
διεξαγωγή της δίκης είτε μέρος ή κατ` ιδίαν πράξεις αυτής ή κάθε άλλης φύσεως
νομικές εργασίες. (…) Από τις οριζόμενες στην Κ.Υ.Α. υπ` αριθμ. 1117864/2297/Α0012/7.12.2007
(ΦΕΚ 2422 Β`) ως υποχρεωτικές «ελάχιστες αμοιβές», εξακολουθούν να ισχύουν, αλλά
εφεξής ως «νόμιμες αμοιβές» κατά τη ρύθμιση των προηγούμενων εδαφίων, μόνον
εκείνες (του Κεφαλαίου Ι «Παραστάσεις σε Δικαστήρια»), οι οποίες αναφέρονται
στην παροχή δικηγορικών υπηρεσιών σχετιζομένων με την έναρξη και διεξαγωγή
δίκης ή διαδικασίας εκούσιας δικαιοδοσίας».
Από την παραπάνω ρύθμιση που είναι αποτέλεσμα της τροποποίησης
που επέφερε στο ζήτημα των δικηγορικών αμοιβών ο ν. 3919/2011 (ΦΕΚ Α
32/2.3.2011) και την απάλειψη από την ως άνω Κ.Υ.Α του κεφαλαίου ΙΙ που προέβλεπε
ως ποσό χρονοχρέωσης παροχής νομικών συμβουλών τα 64 ευρώ ανά ώρα,
προκύπτει ότι το ποσό της χρονοχρέωσης μπορεί να καθορισθεί ελεύθερα από τον
δικηγόρο. Άλλωστε το ίδιο προβλέπει ρητά ο Κώδικας Δικηγόρων και για άλλες εξωδικαστικές
ενέργειες, όπως για τον έλεγχο τίτλων ιδιοκτησίας ακινήτου και τη σύνταξη της
σχετικής έκθεσης (άρθρο 160) και για τη σύνταξη ιδιωτικών εγγράφων ή σχεδίων
δημοσίων εγγράφων για κάθε είδους δικαιοπραξίες (άρθρο 161).
Σχόλια