Πληρεξουσιότητα στην ποινική δίκη. Απαράδεκτη η ποινική δίωξη λόγω μη αναφοράς της αξιόποινης πράξης στην εξουσιόδοτηση (νομολογία)

ΑΠ 70/2012: Όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 46 και 42 παρ. 2 του ΚΠοινΔ, η υποβολή της εγκλήσεως από τον παθόντα, που θέλει να ζητήσει τη δίωξη της αξιόποινης πράξης γίνεται απευθείας στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ή και στους άλλους ανακριτικούς υπαλλήλους είτε από τον ίδιο (επί νομικών προσώπων από το νόμιμο εκπρόσωπό τους)είτε από ειδικό πληρεξούσιο, οπότε το έγγραφο της πληρεξουσιότητας προσαρτάται στην έκθεση για την κατάθεση της εγκλήσεως. Με την πληρεξουσιότητα πρέπει να παρέχεται ειδική εντολή, όπως ο πληρεξούσιος υποβάλει έγκληση για ορισμένο έγκλημα, το οποίο πρέπει να εξατομικεύεται κατά τρόπο που να μην καταλείπεται αμφιβολία για την ταυτότητα της πράξης και τη βούληση του εντολέα για δίωξη του εγκλήματος που τελέσθηκε εις βάρος του και δεν αρκεί η γενική και αόριστη εντολή να καταθέσει έγκληση.

Η πληρεξουσιότητα δε αυτή μπορεί να δοθεί και με απλή έγγραφη δήλωση και η γνησιότητα της υπογραφής του εντολέα πρέπει να βεβαιώνεται από οποιαδήποτε δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή ή δικηγόρο. Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο αυτό της εν λόγω εξουσιοδότησης, στην ως άνω δικηγόρο δεν παρεσχέθη εντολή για κατάθεση της κατά τα ανωτέρω εγχειρηθείσης εγκλήσεως, αφού ουδεμία αναφορά γίνεται σ` αυτήν της αξιόποινης πράξης, έστω κατά τα γενικά χαρακτηριστικά της, για την οποία υπεβλήθη η προαναφερόμενη έγκληση. Ενόψει τούτων, εφόσον η κατάθεση της από ...2007 εγκλήσεως, με βάση την οποία ασκήθηκε η ποινική δίωξη κατά της αναιρεσείουσας, έγινε από τη δικηγόρο Μ.Μ., η οποία δεν είχε εξουσιοδοτηθεί γι` αυτό, η έγκληση είναι άκυρη και ως εκ τούτου η ασκηθείσα ποινική δίωξη κατά της αναιρεσείουσας για την έκδοση της ακάλυπτης επιταγής ήταν απαράδεκτη. (πηγή: τ.ν.π.Nomos)