Στην αμοιβή του δικηγόρου για τη σύνταξη της επιταγής προς εκτέλεση δικαστικής απόφασης
αναφέρεται η υπ’ αρ. 222/2012 απόφαση του Μον.Πρωτοδικείου Θηβών: «(…) Σύμφωνα
με το άρθρο 127 του ΝΔ 3026/1954 «περί Κώδικος των Δικηγόρων» για τη σύνταξη επιταγής προς εκτέλεση επί αποφάσεως Πρωτοδίκου
ή Προέδρου το ελάχιστο όριο αμοιβής είναι 40 δραχμές πολλαπλασιαζόμενη επί του
ισχύοντα συντελεστή, ο οποίος με την υπ` αριθμ. 12398/9-2- 1989 απόφαση του
Υπουργού Δικαιοσύνης ορίσθηκε στις 140 μονάδες. Με την προσθήκη που έγινε στο
άρθρο 127 με το άρθρο 23 του ΝΔ 3790/1957, ορίσθηκε ότι «εν πάση περιπτώσει η
αμοιβή επί συντάξεως επιταγής προς πληρωμή
ουδέποτε δύναται να υπερβεί το 1/4 του ποσού της......επιταγής οφειλής». Η ορθή
ερμηνεία της τελευταίας αυτής διάταξης είναι ότι ο περιορισμός του 1/4 αφορά τα
τιθέμενα από το άρθρο 127 ελάχιστα όρια προκειμένου να προστατευθούν οι
μικροοφειλέτες και δεν θέτει ανώτατο όριο αμοιβής για τη σύνταξη της επιταγής.
Με την έννοια αυτή ο περιορισμός
αφορά οτις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες το επιδικαζόμενο ποσό είναι
μικρό οπότε εάν η αμοιβή για τη σύνταξη της
επιταγής υπολογιζόταν βάσει των καθοριζομένων από το άρθρο 127 ήταν δυνατόν να
ήταν δυσανάλογα μεγάλη σε σχέση προς την όλη οφειλή. Αν δε η αμοιβή για τη σύνταξη της επιταγής προς εκτέλεση υπερβαίνει το
ελάχιστο όριο, το Δικαστήριο μπορεί να μειώσει στο προσήκων μέτρο και να
ακυρώσει το συγκεκριμένο κονδύλι της επιταγής μόνο για το υπερβάλλον ποσό (βλ.
Εφ. Θεσ. 213/1991 ΕλλΔνη 33 σελ. 1280, Εφ. Αθ. 3284/1991 ΕλλΔνη 33 σελ. 884,
ΜΠρωτ. Θηβ. 160/2009 ΝΟΜΟΣ). Εν προκειμένω, το ποσό των 150 ευρώ ως αμοιβή του
πληρεξουσίου δικηγόρου για τη σύνταξη της
επιταγής, ουδόλως προκύπτει πως είναι υπερβολικό σε σύγκριση με το αιτούμενο
ποσό της επιταγής προς πληρωμή ύψους 20.978,25 ευρώ. Αβάσιμος ο σχετικός λόγος ανακοπής». (δημοσίευση: τνπ Nomos)
Σχόλια