Στην υπ’αρ.πρωτ. ΔΝΥ Α 1022989 ΕΞ 6.2.2013 εγκύκλιο του
υπουργείου οικονομικών με θέμα «Υποβολή αιτήσεων ποινικής δίωξης για το αδίκημα
της μη καταβολής χρεών προς το Δημόσιο (αρ. 25 ν.1882/90)» προβλέπεται ότι: «Σύμφωνα
με το άρθρο 25
ν. 1882/1990,
όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάσταση του από το άρθρο 3 παρ.
1 ν.3943/2011 (ΦΕΚ 66Α/31.3.2011), «Όποιος δεν καταβάλλει τα
βεβαιωμένα στις δημόσιες οικονομικές υπηρεσίες (Δ.Ο. Υ.) (...) χρέη προς το
Δημόσιο, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τις επιχειρήσεις και τους
οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των
τεσσάρων μηνών. τιμωρείται με ποινή φυλάκισης (...)».
Επομένως, προκειμένου να υποβληθεί αίτηση ποινικής δίωξης για το ανωτέρω
αδίκημα, αρκεί η συνδρομή δύο προϋποθέσεων: α) τα βεβαιωμένα και ληξιπρόθεσμα
χρέη να υπερβαίνουν το κατά νόμο ελάχιστο ποσό για την υποβολή αίτησης ποινικής
δίωξης, το οποίο, μετά την ψήφιση του ν.3943/2011,
ορίστηκε σε πέντε χιλιάδες (5.000) ευρώ συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους
τόκων ή προσαυξήσεων (άρθρ. 25 παρ.
1 εδ. α' περ. α' ν. 1882/1990)
και β) να έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών από την
ημερομηνία λήξης καταβολής των χρεών αυτών (1 έτος από την πάροδο της προθεσμίας
για αποποίηση στις περιπτώσεις επαγωγής κληρονομιάς ή κληροδοσίας).
Επισημαίνεται, σε κάθε περίπτωση, ότι η υποβολή αίτησης ποινικής δίωξης δεν
επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του Προϊστάμενου της Δ.Ο.Υ., αλλά, αντίθετα,
εντάσσεται στις ενέργειες που ασκούνται κατά δεσμία αρμοδιότητα (άρθρ. 25
παρ.1 εδ. γ' ν. 1882/1990).
Σχόλια