Φυσικά πρόσωπα: Στις διατάξεις του νόμου μπορούν να υπαχθούν μόνο φυσικά
πρόσωπα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε είδους νομικά πρόσωπα, εταιρίες, σωματεία,
συνεταιρισμοί και ιδρύματα εξαιρούνται από την υπαγωγή στις ρυθμίσεις του
νόμου. Επίσης ανήλικοι μπορούν να υπαχθούν αρκεί να εκπροσωπούνται από τους
ασκούντες την επιμέλεια τους. Στο πεδίο εφαρμογής του νόμου υπάγονται και οι
αλλοδαποί που είναι κάτοικοι Ελλάδας.
Όχι έμποροι: Από την εφαρμογή της ρύθμισης για τα υπερχρεωμένα
εξαιρούνται ρητά οι έμποροι. Σύμφωνα με τον Εμπορικό Νόμο έμπορος είναι όποιος
ασκεί κατά σύνηθες επάγγελμα εμπορικές πράξεις. Επομένως υπάγονται στη ρύθμιση του νόμου τα
πρόσωπα που δεν ασκούν αυτοτελή οικονομική δραστηριότητα που να τους προσδίδει
την ιδιότητα του εμπόρου, όπως, επίσης, και πρόσωπα τα οποία ήταν έμποροι,
έπαυσαν, όμως, την εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα, χωρίς κατά την
παύση αυτή να έχουν παύσει τις πληρωμές τους. Αντίθετα, δεν υπάγονται στη ρύθμιση του νόμου
τα πρόσωπα το οποία, κατά το χρόνο παύσης των πληρωμών, είχαν την εμπορική
ιδιότητα. Κρίσιμος χρόνος κατά τον οποίο κρίνεται το αν ο αιτών είναι έμπορος ή
όχι, είναι ο χρόνος κατάθεσης της αίτησης.
Ειδικές περιπτώσεις: Οι μικροέμποροι δεν θεωρούνται έμποροι και μπορούν να
υπαχθούν στο νόμο για τα υπερχρεωμένα. Μικροέμποροι είναι ενδεικτικά ο
ψιλικατζής, ο οδηγός ταξί, ο ηλεκτρολόγος, ο υδραυλικός, ο ψαράς. Δεν θεωρούνται έμποροι, σύμφωνα με αποφάσεις
δικαστηρίων, οι ελεύθεροι επαγγελματίες που διατηρούν ατομική επιχείρηση, αρκεί
βεβαίως η δραστηριότητα τους να μην χαρακτηρίζεται εμπορική. Σε κάθε περίπτωση
που ανακύπτει αμφιβολία για το αν ο αιτών είναι έμπορος ή όχι, αρμόδιο είναι να
αποφανθεί το δικαστήριο. Ο λόγος που οι έμποροι εξαιρέθηκαν από το πεδίο
εφαρμογής του νόμου 3869/2010 είναι το γεγονός ότι λόγω της εμπορικής τους
δραστηριότητας έχουν την κατά το νόμο πτωχευτική ικανότητα και υπάγονται στις
ρυθμίσεις του πτωχευτικού δικαίου.
Σχόλια