To βασικό νομικό πλαίσιο για το ηλεκτρονικό εμπόριο

Τα ηλεκτρονικά καταστήματα (eshops) έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα τελευταία χρόνια στο διαδίκτυο. Ο καταναλωτής πριν προβεί σε οποιαδήποτε συναλλαγή μέσω internet θα πρέπει να γνωρίζει ορισμένες βασικές πληροφορίες για το νομικό πλαίσιο που διέπει το ηλεκτρονικό εμπόριο. Οι λεγόμενες συμβάσεις από απόσταση διέπονται από το νόμο 2251/1994 και προβλέπουν ορισμένες ασφαλιστικές δικλείδες για τον καταναλωτή. Σύμφωνα με το νόμο, τα ηλεκτρονικά καταστήματα, για να μπορούν έγκυρα να συνάπτουν συμβάσεις με τους καταναλωτές θα πρέπει να ενημερώνουν με σαφή τρόπο για: 

α) την ταυτότητα και τη διεύθυνση του προμηθευτή,

β) τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του αγαθού ή της υπηρεσίας,

γ) την τιμή, την ποσότητα και τις δαπάνες μεταφοράς, καθώς και το

ΦΠΑ, εφόσον δεν περιλαμβάνεται στην τιμή,

δ) τον τρόπο πληρωμής, παράδοσης και εκτέλεσης,

ε) τη διάρκεια ισχύος της προσφοράς ή της τιμής,

στ) το δικαίωμα υπαναχώρησης,

ζ) το κόστος χρησιμοποίησης του μέσου επικοινωνίας από απόσταση, όταν

υπολογίζεται με βάση άλλη εκτός των βασικών τιμολογίων,

η) την ελάχιστη διάρκεια ισχύος της σύμβασης στην περίπτωση συμβάσεων για την προμήθεια αγαθών ή υπηρεσιών που επιτελείται διαρκώς ή περιοδικώς.

Σε περίπτωση που δεν γνωστοποιούνται τα παραπάνω στοιχεία, η σύμβαση είναι άκυρη υπέρ του καταναλωτή. 

Οι εταιρίες ή ατομικές επιχειρήσεις, που παρέχουν τη δυνατότητα του ηλεκτρονικού εμπορίου, υποχρεούνται να έχουν αναρτημένους στην ιστοσελίδα τους, τους γενικούς και ειδικούς όρους πώλησης, μεταξύ άλλων ιδιαίτερα:

α) τον τρόπο καταβολής του τιμήματος, περιλαμβανομένων των όρων

πίστωσης ή πληρωμής με δόσεις, καθώς και τους όρους εξασφάλισης,

β) τους όρους καταγγελίας της σύμβασης, επιστροφής του προϊόντος και επιστροφής του καταβληθέντος τιμήματος.

γ) πληροφορίες σχετικές με την εξυπηρέτηση μετά την πώληση και τις

υφιστάμενες εμπορικές εγγυήσεις και

δ) τους όρους και τον τρόπο άσκησης του δικαιώματος υπαναχώρησης και, σε χωριστό ηλεκτρονικό έγγραφο, υπόδειγμα δήλωσης υπαναχώρησης.