Αρχή της ισότητας των φύλων στην εργασία: Αντισυνταγματική η ποσόστωση εις βάρος των γυναικών κατά την πρόσληψη προσωπικού

Η εφαρμογή της αρχής της ισότητας των δύο φύλων που κατοχυρώνεται τόσο στο εθνικό συνταγματικό δίκαιο όσο και στο κοινοτικό, θα έπρεπε να αποτελεί πραγματική κατάσταση στον εργασιακό τομέα και όχι ζητούμενο. Tα τελευταία χρόνια έχουν γίνει βήματα προς την κατεύθυνση να εξαλειφθούν πλήρως οι ανισότητες μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εργασία. Όσο αφορά το μισθό, οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται μισθολογικές διακρίσεις ακόμη και σε χώρες που προωθούν την ισότητα και τις ίσες ευκαιρίες μεταξύ φύλων,
όπως προκύπτει από την ετήσια έκθεση του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ, που δόθηκε πρόσφατα στη δημοσιότητα. Διακρίσεις εξακολουθούν  να υφίστανται και στην ποσόστωση κατά την πρόσληψη υποψηφίων γυναικών και ανδρών σε διάφορες θέσεις εργασίας.
Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σε υπόθεση που αφορούσε πρόσληψη ειδικού ένστολου προσωπικού της Δημοτικής Αστυνομίας, το δικαστήριο έκρινε ως αντισυνταγματική την παρ. 7 του άρθρου 27 του Ν. 3013/2002. Η διάταξη αυτή θεσπίζει παρέκκλιση από την αρχή της ισότητας των δύο φύλων, εισάγοντας ποσόστωση εις βάρος των γυναικών, κατά την πρόσληψη προσωπικού στη Δημοτική Αστυνομία. Συγκεκριμένα ορίζει ότι το ποσοστό των γυναικών, οι οποίες προσλαμβάνονται στη Δημοτική Αστυνομία, καθορίζεται σε 15% επί του συνολικού αριθμού του προσλαμβανόμενου, κάθε φορά, ειδικού ένστολου προσωπικού.
Το ΣτΕ θεώρησε ότι το κριτήριο της πρόσληψης με την ποσόστωση εις βάρος των γυναικών αντίκειται στα άρθρα 4 παρ. 2 και 116 παρ. 2 του Συντάγματος και στην Οδηγία 76/207/ΕΟΚ.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, ούτε οι ποικίλες αρμοδιότητες του ειδικού ένστολου προσωπικού της Δημοτικής Αστυνομίας, ούτε οι συνθήκες ασκήσεώς τους, οι οποίες κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας δεν απαιτούν ιδιαίτερα φυσικά και σωματικά προσόντα, μπορούν να δικαιολογήσουν τη θεσπιζόμενη από την ως άνω διάταξη ποσόστωση εις βάρος των γυναικών.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Το αίσθημα της πολιτικής συγκάλυψης και της κατάφωρης κοινωνικής αδικίας, ένιωσαν και νιώθουν, μερικές δεκάδες επιτυχόντες - διοριστέοι ανά την επικράτεια, λόγω του ότι για πρώτη και μοναδική φορά στην χώρα μας, δεν εφαρμόστηκαν οι όροι Προκήρυξης, για την στελέχωση της Δημοτικής Αστυνομίας, των κατά τόπους Ο.Τ.Α. Σας ενημερώνουμε ότι ο Συνήγορος του Πολίτη μας ΔΙΚΑΙΩΣΕ με επιστολή, (αρ. πρωτ. 3142.05.2.1/16-05-2005) από ευυπόληπτα άτομα όπως η κα Χρύσα Χατζή και ο κ. Ανδρέας Τάκης. Επίσης και το Σώμα Επιθεωρητών – Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, μας δικαίωσε, μιλώντας για αλλοίωση των τελικών πινάκων των διοριστέων.
Οι εν λόγω προκηρύξεις για τους διαγωνισμούς της Δημοτικής Αστυνομίας, εξεδόθησαν τον Δεκέμβριο του έτους 2004, βάσει του Νόμου 3013/31-05-2002, συνοδευόμενο με το Π.Δ. 23/2002(ΦΕΚ 19Α’ /07-02-2002). Ο Νόμος 3013/2002, ανέφερε ρητά και κατηγορηματικά ότι «το ποσοστό των γυναικών, οι οποίες προσλαμβάνονται στην Δημοτική Αστυνομία, καθορίζεται σε 15%, επί του συνολικού αριθμού του προσλαμβανόμενου, κάθε φορά, ειδικού ένστολού προσωπικού, κατά την διάκριση της παραγράφου 1α του άρθρου 1, του Π.Δ. 23/2002, το οποίο διέκρινε το προσωπικό της Δημοτικής Αστυνομίας σε: α) ειδικό ένστολο και β) σε επιστημονικό και υποστηρικτικό, πράγμα που σημαίνει ότι το 15%, θα ίσχυε μόνο σε προσλήψεις ειδικού ένστολου προσωπικού. Παράλληλα, το Π.Δ. 23/2002, ανέφερε και τα κριτήρια πρόσληψης του προσωπικού της Δημοτικής Αστυνομίας, τα οποία ήταν διαφορετικά μεταξύ ανδρών και γυναικών. Για παράδειγμα, στις αθλητικές δοκιμασίες, οι υποψήφιοι άνδρες θα έπρεπε να πετύχουν άλμα σε μήκος 2,5μ., ενώ οι γυναίκες 1,5μ., β) άλμα σε ύψος οι υποψήφιοι άνδρες 0,80μ, ενώ οι γυναίκες 0,65μ κ.α. Οι τελικοί πίνακες κατάταξης των υποψηφίων, τους οποίους συνέτασσε η επιτροπή του άρθρου 9 Π.Δ. 23/2002, εξαιτίας της ανωτέρω διαφοράς, ήταν διαφορετικοί μεταξύ ανδρών και γυναικών. Υπήρχαν δηλαδή πίνακες κατάταξης, που περιελάμβαναν μόνο άνδρες και πίνακες που περιελάμβαναν μόνο γυναίκες

Έπεται η συνέχεια σε νεότερη ανάρτηση....
01 Ιουνίου, 2013 22:21
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Την ίδια περίοδο, κάποιοι Δήμοι εφάρμοσαν τον Νόμο και το Π.Δ., ενώ άλλοι παρανόμησαν, αυθαιρέτησαν και με έλλειψη διαφάνειας, νόθευσαν τα κριτήρια πρόσληψης δηλ. δεν εφάρμοσαν τον Νόμο και το Π.Δ. 23/2002( δηλαδή τους όρους της Προκήρυξης) και προσέλαβαν άτομα με δικά τους κριτήρια. Ισχυρίστηκαν για την απόφαση τους αυτή, εγκύκλιο του γενικού γραμματέα του ΥΠ.ΕΣ (3799/2005), η οποία εξεδόθη το 2005, μεταγενέστερα δηλαδή από την ημερομηνία έκδοσης των προκηρύξεων και ανέφερε ότι, «κατά την διενέργεια των νέων διαγωνισμών για προσλήψεις ειδικού ένστολου προσωπικού στην Δημοτική Αστυνομία, εάν κατά την φθίνουσα σειρά κατάταξης των υποψηφίων, σε πίνακα, υπάρχουν γυναίκες που είναι επιτυχούσες, καθ’ υπέρβαση του 15%, τότε δεν υπάρχει κώλυμα να καταταγούν». Η εγκύκλιος, είναι ολοφάνερο ότι είναι μη εφαρμόσιμη, καθ΄ ότι βάσει του Π.Δ. 23/2002, η επιτροπή του άρθρου 9 Π.Δ.23/2002, ήταν υποχρεωμένη να καταρτίσει δύο πίνακες επιτυχόντων, έναν ανδρών και έναν άλλο γυναικών, λόγω και των διαφορετικών κριτηρίων αξιολόγησης. Επομένως, δεν μπορούσε και να εφαρμοστεί η φθίνουσα σειρά κατάταξης των επιτυχόντων, όπως όριζε η εγκύκλιος(3799/2005).
Χαρακτηριστικά σας αναφέρουμε ότι κάποιοι Δήμοι, εφάρμοσαν τον Νόμο 3013/2002 και το Π.Δ.23/2002(ΦΕΚ 19/Α/07-02-02), βάσει των οποίων εξεδόθησαν οι Προκηρύξεις, για την πρόσληψη
ειδικού ένστολου προσωπικού (π.χ. Δήμος Αθηναίων, Θεσσαλονίκης, Εύοσμου, Θεσ/νίκης, Χανίων, Ρόδου, Μυκόνου, Χίου, Αργοστολίου, Λευκάδος, Μεσολογγίου, Ηγουμενίτσας, Άρτας, Πάτρας, Ηρακλείου), ενώ άλλοι εφάρμοσαν την εγκύκλιο 3799/2005 (π.χ. Δήμος Ν. Ζίχνης Σερρών, Φλώρινας, Αγ. Τριάδας Καστοριάς, Λάρισας, Καβάλας, Δάφνης, Ηλιούπολης, Χολαργού, Μεταμόρφωσης Αττικής, Περιστερίου, Βύρωνα, Γιαννιτσών, Πτολεμαΐδας, Πειραιώς), με αποτέλεσμα να μην υπάρχει διαφάνεια, αξιοκρατία και ισονομία κατά την διενέργεια των διαγωνισμών και να κρίνονται οι υποψήφιοι σε ομοειδείς Προκηρύξεις, με δύο μέτρα και δύο σταθμά. (Στην ίδια την Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας ο Δ. Θεσσαλονίκης εφαρμόζει τον Νόμο, ενώ ο Δ. Ν. Ζίχνης Σερρών την εγκύκλιο.)
Έπεται η συνέχεια......
01 Ιουνίου, 2013 22:23
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Η εγκύκλιος 3799/2005 αποτελεί κραυγαλέα και εξόφθαλμη παράβαση ουσιαστικής διάταξης Νόμου, διότι οι εγκύκλιοι και τα εσωτερικά της Διοίκησης έγγραφα, περιέχουν επεξηγηματικές και ερμηνευτικές προβλέψεις και βάσει του Συντάγματος και των γενικών αρχών του Διοικητικού Δικαίου, επ’ ουδενί μπορούν να τροποποιήσουν ή να καταργήσουν Νόμο, όπως στην δική μας περίπτωση.
Στην ουσία, η κάθε εγκύκλιος δεν μπορεί να έχει αυξημένη ισχύ έναντι του Νόμου. Παράλληλα, η Διοίκηση παραβίασε τις αρχές της νομιμότητας, της διαφάνειας, της χρηστής διοίκησης και του κράτους δικαίου, όπως και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου και της συνεπούς συμπεριφοράς της Διοίκησης, με τις οποίες όφειλε να συμμορφώνεται, αφού δεν εφάρμοσε τους όρους της Προκήρυξης, (δηλ. τον Νόμο 3013/2002 και το Π.Δ.23/2002).
Συγκεκριμένα η Διοίκηση δεν τήρησε τα όσα όριζε η κανονιστική διοικητική πράξη, που η ίδια εξέδωσε (δηλ. τις κατά τόπους Προκηρύξεις) και οι υποψήφιοι κρίθηκαν σύμφωνα με όσα όριζε η εγκύκλιος 3799/2005, που εκδόθηκε μεταγενέστερα από την ημερομηνία εκδόσεως των Προκηρύξεων, και την οποία δεν μπορούσαν οι διοικούμενοι να γνωρίζουν ότι θα εφαρμοστεί. Επίσης, είναι γνωστό ότι ουδέποτε παραβιάστηκαν όροι Προκήρυξης και το κράτος δικαίου όφειλε εντός του πλαισίου της χρηστής διοίκησης, εφόσον ετίθεντο λόγοι αντισυνταγματικότητας της διάταξης που περιείχε τον όρο της ποσόστωσης, να ακυρώσει τις Προκηρύξεις που εξεδόθησαν βάσει του Νόμου 3013/2002 και του Π.Δ. 23/2002 και να επανεκδώσει νέες Προκηρύξεις καταργώντας τον Νόμο 3013/2002, ο οποίος ανέφερε την ποσόστωση των γυναικών, ουτώς ώστε οι υποψήφιοι να γνωρίζουν εκ των προτέρων, υπό καθεστώς ασφάλειας δικαίου, τους όρους με τους οποίους καλούνται να διαγωνιστούν.
Επεται η συνέχεια....
01 Ιουνίου, 2013 22:24
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Και το κυριότερο:
γ) Οι γυναίκες οι οποίες διορίστηκαν, αν είχαν διαγωνιστεί στις ίδιες αθλητικές δοκιμασίες με τους άνδρες, πολύ πιθανόν να μην ήταν επιτυχούσες. Στις αθλητικές δοκιμασίες, (όπως όριζε το Π.Δ. 23/2002 και οι Προκηρύξεις), οι υποψήφιοι άνδρες θα έπρεπε να πετύχουν : α) άλμα σε μήκος 2,5μ., ενώ οι γυναίκες 1,5μ., β) άλμα σε ύψος οι υποψήφιοι άνδρες 0,80μ., ενώ οι γυναίκες 0,65μ. κ.α. Σήμερα, δεν ισχύει η ποσόστωση των γυναικών για την πρόσληψη ειδικού ένστολου προσωπικού στην Δημοτική Αστυνομία, ΑΛΛΑ τα κριτήρια αξιολόγησης είναι τα ίδια μεταξύ ανδρών και γυναικών, βάσει του Π.Δ. 153/20-07-2006 και του Νόμου 3448/15-03-2006, ο οποίος κατάργησε τον Νόμο 3013/2002, χωρίς όμως αναδρομική ισχύ.
Επειδή η αρχή της αναλογικότητας κατά το Σύνταγμα δεν αναιρεί την αρχή της ισότητας, αλλά αντιθέτως την ενισχύει, διότι σε πολλές περιπτώσεις εάν εφαρμοζόταν η αρχή της ισότητας θα είχαμε καταστρατήγηση αυτής και θα οδηγούσε η εφαρμογή της, σε ανισότητες.
Επεται η συνεχεια......
01 Ιουνίου, 2013 22:25
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Η αρχή της αναλογικότητας, επιτρέπεται κατά το Σύνταγμα σε περιπτώσεις, όπου η αρχή της ισότητας θα δημιουργούσε άνιση μεταχείριση, σε πολλές κατηγορίες πολιτών. Προς αποφυγήν λοιπόν, αυτής της άνισης αντιμετώπισης ορισμένων κατηγοριών πολιτών, εφαρμόζεται η αρχή της αναλογικότητας. Π.χ. Η αρχή της αναλογικότητας εφαρμόζεται στη φορολογική νομοθεσία, πολύτεκνοι, θύματα πολέμου, (διαγωνισμούς ΑΣΕΠ), εσπερινά σχολεία σε πανελλαδικές εξετάσεις κ.λ.π. Επειδή στο συγκεκριμένο νόμο (3013/2002), ο νομοθέτης εφαρμόζοντας την αρχή της αναλογικότητας, θέλησε να αποφύγει την άνιση μεταχείριση ανδρών και γυναικών, θέτοντας διαφορετικά κριτήρια επίδοσης – αξιολόγησης (αθλήματα-αγωνίσματα), αυστηρότερα σε άνδρες και ευνοϊκότερα για τις γυναίκες, λόγω του ότι μειονεκτούν αυτές αντικειμενικά στην επίδοση έναντι των ανδρών, διαφορετικά εάν είχαν τα ίδια κριτήρια επίδοσης με αυτά των ανδρών σε αθλήματα – αγωνίσματα, θα βρίσκονταν σε μειονεκτικά άνιση θέση οι γυναίκες, έναντι των ανδρών και επομένως σε άνιση αντιμετώπιση αυτών. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο νέος Νόμος ισότητας φέρνει ανισότητες(3448/2006), αφού διορίζονται συγκεντρωτικά ποσοστιαία 5% περίπου γυναίκες, ενώ με τον καταργηθέν Νόμο(3013/2002), το ποσοστό των γυναικών που διορίζονταν στην Δημοτική Αστυνομία, διασφαλίζονταν από τον Νόμο στο 15%. Παράλληλα, οι γυναίκες στην δημοτική αστυνομία, αδυνατούν να μεταβούν για έλεγχο σε νυκτερινά κέντρα διασκέδασης (μπράβοι άνθρωποι της νύχτας), ελέγχους ηχορρύπανσης σε αθίγγανους-ιθαγενείς και ρύπανσης του περιβάλλοντος κ.λ.π. και γνωρίζοντας τα εν λόγω ο νομοθέτης, προσδιόρισε αναλογικά την πρόσληψη ανδρών – γυναικών (πιο ευνοϊκά στις γυναίκες). Και το πιο σημαντικό από όλα, αντισυνταγματική κρίθηκε η εξίσωση των ορίων για άνδρες και γυναίκες στις αθλητικές δοκιμασίες, ύστερα από προσφυγή νεαρής η οποία απερρίφθη στο αγώνισμα της σφαίρας. Δικαιώθηκε με απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά, υποψήφια για τη Δημοτική Αστυνομία, που είχε αποκλειστεί από τις αθλητικές δοκιμασίες, καθώς το δικαστήριο έκρινε ότι είναι αντισυνταγματικές οι δοκιμασίες, επειδή τα όρια είναι ίδια με εκείνα των ανδρών. Με τη δικαίωση αυτή το Δικαστήριο, καταλαβαίνουμε ότι αποδέχεται ότι θα πρέπει να υπάρχουν διαφορετικά κριτήρια αξιολόγησης, μεταξύ ανδρών και γυναικών, άρα ορθώς ίσχυε ο νόμος 3013/2002 ο οποίος εφάρμοσε την αρχή της αναλογικότητας, εφόσον για την πρόσληψη ειδικού ένστολου προσωπικού στην Δημοτική Αστυνομία, απαιτούνται αθλητικές δοκιμασίες (ο νέος Νόμος ισότητας επιφέρει ανισότητες).
01 Ιουνίου, 2013 22:26
Δημοσίευση σχολίου