Η Συνταγματική προστασία των φορολογουμένων έναντι της θέσπισης αναδρομικής φορολογίας. Συγγραφέας: Χριστίνα Δ.Φατούρου: Η παρούσα μονογραφία, μεταξύ όλων των θεματικών που άπτονται του
γενικότερου ζητήματος της αναδρομικότητας των νόμων, εστιάζει ακριβώς
στο ειδικότερο μέρος που αφορά στη θέσπιση αναδρομικού φορολογικού
νόμου. Το ισχύον ελληνικό Σύνταγμα περιλαμβάνει ρητή συνταγματική
διάταξη προς ρύθμιση του θέματος της αναδρομικότητας των νόμων.
Πρόκειται για τη ρύθμιση του άρθρου 78 § 2 του Συντάγματος.
Ο συντακτικός νομοθέτης, θεσπίζοντας τη ρύθμιση αυτή, εμφανίζεται καταρχήν να επιλέγει μία ενδιάμεση οδό για την επίλυση του ζητήματος, επιτρέποντας σε κάθε περίπτωση μία περιορισμένης έκτασης αναδρομική ισχύ και, άρα, αποκλείοντας τόσο την οδό της απόλυτης απαγόρευσης της αναδρομικότητας των φορολογικών νόμων, όσο και εκείνη της απόλυτης αποδοχής της. Η παρούσα μελέτη θέτει στο επίκεντρο της έρευνάς της τη διάταξη του άρθρου 78 § 2 Συντ. και τον μέσω αυτής συνταγματικό τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος της νομοθετικής θέσπισης αναδρομικής φορολογίας. Η αναδρομικότητα των φορολογικών νόμων απαγορεύεται κατ' αρχήν σε κάθε περίπτωση, με την εξαίρεση της συνδρομής ορισμένων εξαιρετικών περιστάσεων, οπότε και ενεργοποιείται η ρητώς οριζόμενη μέγιστη χρονική έκταση της αναδρομικότητας.
Από το συνδυασμό αυτών των παραμέτρων συνάγεται μία συγκεκριμένου τύπου και περιεχομένου "συνταγματική προστασία των φορολογουμένων έναντι της θέσπισης αναδρομικής φορολογίας", η οποία αποκαλείται "συνταγματική προστασία του περιουσιακού προγραμματισμού των φορολογουμένων". Η "ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 78 § 2 Συντ." ακριβώς υπό το πρίσμα της τελευταίας αυτής συνταγματικής προστασίας είναι που υποδεικνύει μία διαφορετική από τη μέχρι σήμερα καθιερωμένη νοηματική απόδοση της ερμηνευόμενης συνταγματικής διάταξης. [...]
Η έρευνα από τη συγγραφέα του μείζονος σημασίας αντικειμένου της αναδρομικότητας των φορολογικών νόμων μέσα στα πλαίσια της παρούσας διατριβής καθίσταται διεξοδική, αναδεικνύοντας τους ενδεικνυόμενους τρόπους κατανόησης της ρύθμισης του άρθρου 78 § 2 Συντ. έτσι ώστε να τελεί σε δογματική ακολουθία προς τις θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές και τις αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου. (Από την παρουσίαση της έκδοσης- εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη / Ιανουάριος 2013)
Ο συντακτικός νομοθέτης, θεσπίζοντας τη ρύθμιση αυτή, εμφανίζεται καταρχήν να επιλέγει μία ενδιάμεση οδό για την επίλυση του ζητήματος, επιτρέποντας σε κάθε περίπτωση μία περιορισμένης έκτασης αναδρομική ισχύ και, άρα, αποκλείοντας τόσο την οδό της απόλυτης απαγόρευσης της αναδρομικότητας των φορολογικών νόμων, όσο και εκείνη της απόλυτης αποδοχής της. Η παρούσα μελέτη θέτει στο επίκεντρο της έρευνάς της τη διάταξη του άρθρου 78 § 2 Συντ. και τον μέσω αυτής συνταγματικό τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος της νομοθετικής θέσπισης αναδρομικής φορολογίας. Η αναδρομικότητα των φορολογικών νόμων απαγορεύεται κατ' αρχήν σε κάθε περίπτωση, με την εξαίρεση της συνδρομής ορισμένων εξαιρετικών περιστάσεων, οπότε και ενεργοποιείται η ρητώς οριζόμενη μέγιστη χρονική έκταση της αναδρομικότητας.
Από το συνδυασμό αυτών των παραμέτρων συνάγεται μία συγκεκριμένου τύπου και περιεχομένου "συνταγματική προστασία των φορολογουμένων έναντι της θέσπισης αναδρομικής φορολογίας", η οποία αποκαλείται "συνταγματική προστασία του περιουσιακού προγραμματισμού των φορολογουμένων". Η "ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 78 § 2 Συντ." ακριβώς υπό το πρίσμα της τελευταίας αυτής συνταγματικής προστασίας είναι που υποδεικνύει μία διαφορετική από τη μέχρι σήμερα καθιερωμένη νοηματική απόδοση της ερμηνευόμενης συνταγματικής διάταξης. [...]
Η έρευνα από τη συγγραφέα του μείζονος σημασίας αντικειμένου της αναδρομικότητας των φορολογικών νόμων μέσα στα πλαίσια της παρούσας διατριβής καθίσταται διεξοδική, αναδεικνύοντας τους ενδεικνυόμενους τρόπους κατανόησης της ρύθμισης του άρθρου 78 § 2 Συντ. έτσι ώστε να τελεί σε δογματική ακολουθία προς τις θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές και τις αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου. (Από την παρουσίαση της έκδοσης- εκδόσεις Νομική Βιβλιοθήκη / Ιανουάριος 2013)
Σχόλια