Συμβ.Εφ.Θεσ.267/2013: "(...) κατά την
διάταξη του άρθρου 370 Α παρ. 1 εδαφ. α του ΠΚ όπως αντικαταστάθηκε με την
διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 του νόμου 3674/2008 ορίζεται ότι «όποιος αθέμιτα
παγιδεύει ή με οποιονδήποτε άλλον τρόπο παρεμβαίνει
σε συσκευή, σύνδεση ή δίκτυο παροχής υπηρεσιών τηλεφωνίας ή σε σύστημα υλικού ή
λογισμικού, που χρησιμοποιείται για την παροχή τέτοιων υπηρεσιών, με σκοπό ο
ίδιος ή άλλος να πληροφορηθεί ή να αποτυπώσει σε υλικό φορέα το περιεχόμενο
τηλεφωνικής συνδιάλεξης μεταξύ τρίτων ή τα στοιχεία της θέσης και κίνησης της εν λόγω επικοινωνίας τιμωρείται με
κάθειρξη μέχρι δέκα ετών…..».
Ενώ
κατά την παράγραφο 3 της ανωτέρω διατάξεως (άρθρο 370 Α του ΠΚ όπως έχει
αντικατασταθεί με την διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 του νόμου 3674/2008)
ορίζεται ότι «Με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών τιμωρείται όποιος κάνει χρήση
πληροφορίας ή του υλικού φορέα επί του οποίου
αποτυπώθηκε η συνομιλία με τους τρόπους που περιγράφονται στις παραγράφους
1 και 2».
Από την έννοια των
παραπάνω διατάξεων προκύπτει ότι για την θεμελίωση του εγκλήματος της
μαγνητοσκόπησης συνομιλίας μεταξύ κατηγορουμένου και άλλου χωρίς την
συγκατάθεση του τελευταίου απαιτείται παγίδευση του τρίτου κατά την συνομιλία
του με τον κατηγορούμενο. Η χρησιμοποίηση του υλικού φορέα στον οποίο έχει
αποτυπωθεί η συνομιλία μεταξύ δράστη και τρίτου ή η πληροφορία που έχει
αποτυπωθεί σε έγγραφο (απομαγνητοφωνημένο κείμενο) συνιστά επιβαρυντική
περίσταση της κύριας πράξης (της παράνομης μαγνητοσκόπησης). Η χρήση αποτελεί
στην προκείμενη περίπτωση αυτοτελές έγκλημα όταν γίνεται από τρίτο (πλην του
παρανόμως μαγνητοσκοπήσαντα) ή έχει η κύρια πράξη υποπέσει σε παραγραφή ή για
οποιονδήποτε άλλο λόγο δεν μπορεί γι αυτήν να διωχθεί ο κατηγορούμενος.
Προστατευόμενο έννομο αγαθό με τις ανωτέρω διατάξεις είναι η ελεύθερη
επικοινωνία του ατόμου και η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή αυτού. Ο σεβασμός
και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχικό μέλημα του Κράτους.
Η προστασία αυτή προβλέπεται και από τις διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, 9 παρ.
1 περ. β, 9 Α και 19 παρ. 1, 3 του Συντάγματος του 2001, καθώς και από την
διάταξη του άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής
Σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου (ΕΣΔΑ) που κυρώθηκε με τον νόμο 53/74 και
απέκτησε υπερνομοθετική ισχύ με την διάταξη του άρθρου 28 παρ. 1 του
Συντάγματος. (ΑΠ 1351/2007, ΑΠ 38/2008, ΑΠ 1158/2008, ΑΠ 1203/2008, ΑΠ
874/2004, ΑΠ 42/2004 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ). Η διάταξη του άρθρου
19 παρ. 1, 3 του Συντάγματος προβλέπει την απαγόρευση παρεμβάσεως με οιονδήποτε
τρόπο οιασδήποτε αρχής στην ελεύθερη
επικοινωνία (τηλεφωνική ή οιασδήποτε άλλης μορφής) και της χρήσεως των παράνομα
αποκτηθέντων μέσων για την ενοχή ή την επιβολη ποινής ή μέσων καταναγκασμού για
την προστασία της ελεύθερης επικοινωνίας.
Η αρχή αυτή κάμπτεται όμως στις
περιπτώσεις διαφύλαξης δημοσίου συμφέροντος, της έννομης τάξης και για την
πρόληψη τελέσεως εγκληματικών πράξεων. Πέραν τούτου όμως κατά την διάταξη του
άρθρου 2 παρ. 1 του Συντάγματος πρωταρχικό μέλημα του Κράτους είναι η προστασία
της ζωής, της τιμής και της προσωπικής ελευθερίας. Το έννομο αγαθό της
ελεύθερης επικοινωνίας είναι υποδεέστερο έναντι της προστασίας της προσωπικής
ελευθερίας και της τιμής του ατόμου. Επομένως η αρχή αυτή που προβλέπεται από
την διάταξη του άρθρου 19 παρ. 1, 3 του Σ κάμπτεται όταν μοναδικό μέσον προς
προστασία του ατόμου είναι η χρησιμοποίηση του υλικού φορέα στον οποίο
αποτυπώθηκε η συνομιλία (κασέτα ήχου ή cd) προς απόδειξη της αθωότητας του
κατηγορουμένου (ΑΠ 1323/2011, ΑΠ 1261/2009, ΑΠ 813/2008, ΑΠ 537/2007, ΑΠ
611/2006 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών του ΔΣΑ)". (dsa.gr)
Σχόλια