Αίτηση εξαίρεσης δικαστή (νομολογία)

ΑΠ 117/2012: Αίτηση εξαίρεσης δικαστή: «(…) Επειδή από τις περί εξαιρέσεως δικαστών διατάξεις του ΚΠολΔ και ειδικότερα α) από το άρθρο 52 παρ. 1 στοιχ. στ` κατά το οποίο δικαστές μπορεί να εξαιρεθούν από οποιοδήποτε διάδικο μεταξύ άλλων περιπτώσεων "εάν έχουν προκαλέσει ή προκαλούν υπόνοια μεροληψίας, ιδίως αν έχουν με κάποιο διάδικο ιδιαίτερη φιλία, ιδιαίτερες σχέσεις καθηκόντων ή εξάρτησης, έριδα ή έχθρα", β) από το άρθρο 54 εδάφ. α`, κατά το οποίο "αρμόδιο να αποφανθεί για την εξαίρεση είναι το δικαστήριο στο οποίο υπηρετεί ο εξαιρούμενος, γ) από το άρθρο 57 εδάφ. α` κατά το οποίο "η εξαίρεση προτείνεται από το διάδικο πέντε ημέρες πριν από τη συζήτηση στο ακροατήριο, ενώ αργότερα εωσότου περατωθεί η συζήτηση στο ακροατήριο,

μόνο αν πιθανολογείται ότι η περίπτωση ή οι λόγοι της εξαίρεσης προέκυψαν ή έγιναν γνωστοί στο διάδικο μετά την πάροδο της πενθήμερης προθεσμίας, δ) από το άρθρο 58 παρ. 1, κατά το οποίο "η αίτηση για την εξαίρεση που υποβάλλεται έως την έναρξη της συζήτησης στο ακροατήριο γίνεται με κατάθεση εγγράφου στη γραμματεία του αρμοδίου δικαστηρίου. Στην αίτηση πρέπει να αναφέρονται οι λόγοι της εξαίρεσης, διαφορετικά είναι απαράδεκτη" και ε) από το άρθρο 60 παρ. 1 εδάφ. α`, κατά το οποίο "η απόφαση για την αίτηση της εξαίρεσης εκδίδεται αμέσως με απλή πιθανολόγηση των λόγων της εξαίρεσης", σαφώς συνάγεται, ότι η περί εξαιρέσεως αίτηση, υποβαλλομένη μέχρι την έναρξη της συζητήσεως στο ακροατήριο, εφόσον γίνεται μόνον εγγράφως και κατατίθεται στη γραμματεία του δικαστηρίου, στο οποίο υπηρετεί ο εξαιρούμενος, για να εκδώσει επ` αυτής απόφαση, αποτελεί εισαγωγικό δικόγραφο παρεμπίπτουσας δίκης, το οποίο πρέπει, για να είναι παραδεκτό να κατατίθεται στη γραμματεία ως ανωτέρω, συντασσόμενης εκθέσεως περί της καταθέσεως, που υπογράφεται από τον καταθέτοντα και τον γραμματέα, κατά τα άρθρα 117, 215 και 217 ΚΠολΔ και όχι απλώς να εισάγεται στη γραμματεία του Δικαστηρίου, όπως κάθε έγγραφο προς Δημοσία Αρχή, με εγχείριση ή με αποστολή και πρωτοκόλληση (ΑΠ 142/2006, ΑΠ 734/1983). Περαιτέρω, κατά την έννοια της άνω διάταξης του άρθρου 52 περ. στ` ΚΠολΔ, μόνη η γνώμη του Εισηγητή Αρεοπαγίτη, που διατυπώνεται στην κατ` άρθρο 571 ΚΠολΔ έκθεση για το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων αναίρεσης δεν δημιουργεί υπόνοιες προσωποληψίας υπέρ ή κατά ενός ή του άλλου διαδίκου (ΑΠ 207/2006, ΣτΕ 1573/2009).
Στην προκείμενη περίπτωση …η  ένδικη αίτηση εξαίρεσης πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, διότι ο αιτών αναφέρει ως λόγο εξαίρεσης μόνο τη γνώμη του Εισηγητή στην κατατεθείσα έγγραφη εισήγηση του για το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της αίτησης αναίρεσης, η οποία γνώμη του, κατά τον αναιρεσίβλητο-αιτούντα, είναι μεροληπτική, υπέρ των αναιρεσειόντων, και, όπως προαναφέρθηκε, μόνη η διατύπωση της γνώμης αυτής του Εισηγητή Αρεοπαγίτη στην κατ` άρθρο 571 ΚΠολΔ Εισήγησή του, δεν δημιουργεί υπόνοιες προσωποληψίας υπέρ των αναιρεσειόντων». (areiospagos.gr)