To αυξημένο παράβολο δεν ισχύει για τις εκκρεμείς δίκες στα ασφαλιστικά μέτρα του ν.3886/2010 (νομολογία)

ΣτΕ Επιτροπή Αναστολών Ολ. 56/2013: "[...] 5. Eπειδή, στο άρθρο 36 παρ. 1 του ΠΔ/τος 18/1989, όπως η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 του Ν 3900/2010 (ΦΕΚ Α΄ 213), ορίζεται ότι «…Το παράβολο ορίζεται όταν…πρόκειται για αίτηση …ασφαλιστικών μέτρων …σε εκατό ευρώ…». Περαιτέρω, στο άρθρο 11 της, εκδοθείσας κατ’ επίκληση του άρθρου 44 παρ. 1 του Συντάγματος, από 4.12.2012 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ Α΄ 237/5.12.2012) ορίσθηκε ότι «Στην παράγραφο 1 του άρθρου 5 του Ν 3886/2010 (ΦΕΚ Α΄ 173), προστίθενται εδάφια β, γ και δ ως εξής: «Για το παραδεκτό της άσκησης της αιτήσεως αυτής [ασφαλιστικών μέτρων] πρέπει να κατατεθεί, μέχρι την πρώτη συζήτηση της υποθέσεως, παράβολο, το ύψος του οποίου ανέρχεται σε ποσοστό 1% της προϋπολογισθείσας αξίας, περιλαμβανομένου του ΦΠΑ.

Για την είσπραξη του παράβολου, το οποίο δεν μπορεί να υπερβεί τις 50.000 ευρώ, εκδίδεται αποκλειστικά διπλότυπο είσπραξης από τις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες [...]. Σε περίπτωση ολικής ή μερικής αποδοχής της αιτήσεως το δικαστήριο διατάσσει την απόδοσή του στον αιτούντα» και στο άρθρο 21 ότι «Η ισχύς της παρούσας, η οποία θα κυρωθεί νομοθετικά κατά το άρθρο 44 παρ. 1 του Συντάγματος, αρχίζει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν άλλως προβλέπεται στις επιμέρους διατάξεις της παρούσας.». Το κείμενο της παραπάνω διάταξης του άρθρου 11 της από 4.12.2012 πράξης νομοθετικού περιεχομένου επαναλαμβάνεται ήδη στο άρθρο 28 του Ν 4111/2013 «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, τροποποιήσεις του Ν 4093/2012…» (ΦΕΚ Α΄ 18/25.1.2013) με έναρξη ισχύος από 5.12.2012, σύμφωνα με το άρθρο 49 παρ. 4 του ίδιου νόμου.

6. Επειδή, κατά την έννοιά της, η προπαρατεθείσα διάταξη, η οποία προβλέπει την καταβολή νέου, ουσιωδώς αυξημένου σε σχέση με την προϊσχύσασα ρύθμιση, παραβόλου, ανερχόμενου σε ποσοστό 1% της προϋπολογισθείσας αξίας του διαγωνισμού, ως προϋπόθεση του παραδεκτού της ασκήσεως ασφαλιστικών μέτρων, έχει εφαρμογή για τις αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων που ασκούνται μετά την έναρξη ισχύος της (πρβλ. ΣτΕ 651/1988), η οποία συμπίπτει με την ημερομηνία δημοσίευσης της πράξης νομοθετικού περιεχομένου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (5.12.2012) και δεν καταλαμβάνει τις αιτήσεις εκείνες που είχαν ασκηθεί πριν από την πιο πάνω ημερομηνία και εισάγονται προς συζήτηση υπό την ισχύ της νέας ρυθμίσεως, αφού στη διάταξη αυτή δεν προβλέπεται η εφαρμογή της και στις εκκρεμείς αιτήσεις. Επομένως, η ανωτέρω διάταξη δεν καταλαμβάνει την κρινόμενη αίτηση που είχε κατατεθεί στη Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας στις 19.10.2012, δηλ. προ της ενάρξεως ισχύος του άρθρου 11 της ως άνω πράξεως νομοθετικού περιεχομένου, κατά δε τη θέση του σε ισχύ δεν είχε ακόμα συζητηθεί". (πηγή: nb.org)