ΑΠ 1389/2012: Διαζύγιο-
Διατροφή συζύγου. Έννοια των όρων «απορία» και «ευπορία» των συζύγων. «Κατά το
άρθρο 1442 Α.Κ. εφόσον ο ένας από τους πρώην συζύγους δεν μπορεί να εξασφαλίσει
τη διατροφή του από τα εισοδήματά του ή από την περιουσία του, δικαιούται να
ζητήσει διατροφή από τον άλλο: 1. αν κατά την έκδοση του διαζυγίου ή κατά το
τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες περιπτώσεις
βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν επιτρέπει να αναγκαστεί να
αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίζει
απ' αυτό τη διατροφή του 2. αν έχει την επιμέλεια ανηλίκου τέκνου και γι' αυτό
το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος
3. αν δεν βρίσκει
σταθερή κατάλληλη εργασία ή χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση, και
στις δύο όμως περιπτώσεις για ένα διάστημα που δεν μπορεί να ξεπεράσει τα τρία
χρόνια από την έκδοση του διαζυγίου 4. σε κάθε άλλη περίπτωση όπου η επιδίκαση
διατροφής κατά την έκδοση του διαζυγίου επιβάλλεται από λόγους επιείκειας.
Εξάλλου από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 1442 και 1443 Α.Κ. προς
εκείνες των άρθρων 1487 και 1493 του ίδιου κώδικα, στις οποίες παραπέμπει το
άρθρο 1443 Α.Κ., συνάγεται ότι γενική προϋπόθεση για τη γένεση αξιώσεως
διατροφής πρώην συζύγου όταν ο γάμος λύθηκε με διαζύγιο μετά την ισχύ του
ν.1329/1983 είναι η απορία του δικαιούχου πρώην συζύγου και η ευπορία του
υποχρέου, επιπλέον δε από την πλευρά του δικαιούχου πρέπει να συντρέχει και μία
από τις ειδικότερες προϋποθέσεις που αναφέρονται στο άρθρο 1442 Α.Κ. Ως απορία
του δικαιούχου θεωρείται η αδυναμία του πρώην συζύγου να εξασφαλίσει τη διατροφή
του από τα εισοδήματα και την περιουσία του, ευπορία δε του υποχρέου, που δεν
σημαίνει κάποιο ιδιαίτερο πλούτο, είναι η δυνατότητα αυτού να παράσχει στο
δικαιούχο διατροφή χωρίς να θέσει σε κίνδυνο τη δική του διατροφή. Έτσι είναι
δυνατό, ενόψει όλων των συνθηκών ηλικίας, υγείας, ικανότητας ή δυνατότητας προς
εργασία, εισοδημάτων, περιουσίας και γενικώς της ζωής του πρώην συζύγου,
συγκριτικώς πάντοτε προς την ευπορία του υποχρέου, να γεννηθεί δικαίωμα πλήρους
ή συμπληρωματικής διατροφής και όταν ο πρώτος έχει μικρής εκτάσεως απρόσοδο
περιουσία της οποίας είτε είναι δυσχερής η εκποίηση είτε επιβάλλεται η
διατήρηση για λόγους πρόνοιας προς εξασφάλισή του στο μέλλον για την
αντιμετώπιση έκτακτης οικονομικής ανάγκης (Α.Π. 2142/ 2007)». (areiospagos.gr)
Σχόλια