Περιορισμός του αιτήματος εργατικής αγωγής: «…Από το
συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 223 και 295 παρ. 1 ΚΠολΔ προκύπτει, ότι ο
ενάγων μπορεί να περιορίσει το αίτημα της αγωγής και ότι ο περιορισμός αυτός
συνιστά μερική παραίτηση από το δικόγραφο της αγωγής κατά το αίτημα που
περιορίστηκε, το οποίο θεωρείται από την αρχή ότι δεν ασκήθηκε. Με την
παραίτηση, όμως, δεν πρέπει να προκαλείται αοριστία ως προς το υπόλοιπο τμήμα
της αγωγής, που εμποδίζει τη συγκεκριμενοποίηση της διαφοράς, η οποία έχει
αχθεί σε δικαστική κρίση.
Όταν το αγωγικό αίτημα συντίθεται από περισσότερα
κονδύλια, ο περιορισμός του επιχειρείται παραδεκτά μόνον εφόσον διευκρινίζεται
σε ποιά κονδύλια αφορά ή όταν περιορίζεται αναλόγως κατά ποσοστό του όλου
αιτήματος και επέρχεται έτσι αντίστοιχη μείωση όλων των κονδυλίων (Ολ.ΑΠ
30/2007). Εξάλλου, ο περιορισμός του αιτήματος της αγωγής μπορεί να γίνει, όχι
μόνο με τις προτάσεις, σύμφωνα με το άρθρο 223 του εν λόγω Κώδικα, αλλά, κατ'
ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 297 ΚΠολΔ, και με δήλωση που καταχωρίζεται στα
πρακτικά, ιδίως όταν πρόκειται για υπόθεση που δικάζεται κατά την ειδική
διαδικασία, όπως είναι και εκείνη των εργατικών διαφορών, όπου δεν είναι υποχρεωτική
η υποβολή προτάσεων». (Απόφαση 32/2013 Αρειος Πάγος /areiospagos.gr)
Σχόλια