ΑΠ 270/2012: Εικονική δικαιοπραξία: "Κατά τη διάταξη
του άρθρ. 138§1 ΑΚ η δήλωση βούλησης, που δεν έγινε στα σοβαρά, παρά μόνο
φαινομενικά, συνιστά εικονική δικαιοπραξία και είναι άκυρη. Η απόδειξη της
εικονικότητας επιτρέπεται κατά το άρθρ. 270§2 ΚΠολΔ με όλα τα νόμιμα
αποδεικτικά μέσα και δεν ισχύουν οι περιορισμοί των άρθρ. 393 και 394 του ίδιου
Κώδικα. Έτσι επιτρέπεται η απόδειξη της εικονικότητας με μάρτυρες ανεξάρτητα
από την αξία του αντικειμένου της εικονικής δικαιοπραξίας ή από το γεγονός της
έγγραφης κατάρτισής της, αφού με την απόδειξη δεν αμφισβητείται το περιεχόμενο
του σχετικού εγγράφου, όπως εξωτερικά έχει, ώστε να πρόκειται για ανεπίτρεπτη
απόδειξη κατά του περιεχομένου του, αλλά πλήττεται η ίδια η σπουδαιότητα των
δικαιοπρακτικών δηλώσεων των μερών (πρβλ. ΑΠ 586/2004, 713/2006).
Εξ άλλου η
επίκληση της εικονικότητας δικαιοπραξίας από το θιγόμενο απ` αυτή δεν
εμποδίζεται από το γεγονός ότι σε δίκη μεταξύ άλλων διαγνώσθηκε τελεσίδικα η
έλλειψη εικονικότητάς της, αφού κατά το άρθρ. 325 ΚΠολΔ αυτός ως τρίτος δεν
δεσμεύεται από το δεδικασμένο της σχετικής απόφασης και ούτε βέβαια η επίκληση
της εικονικότητας ως προς τη δικαιοπραξία ενέχει ανεπίτρεπτη προσβολή και της
εν λόγω απόφασης ως εικονικής, δηλαδή η εικονικότητα ως προς τη δικαιοπραξία
δεν σημαίνει και εικονικότητα της δικαστικής απόφασης που έκρινε τη
δικαιοπραξία. Πολύ περισσότερο ο επικαλούμενος την εικονικότητα δεν δεσμεύεται
από το προσωρινό δεδικασμένο απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, η οποία κατά το
άρθρ. 695 ΚΠολΔ έχει προσωρινή ισχύ και δεν επηρεάζει την κύρια δίκη, αφού για
τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων μόνον παρεμπιπτόντως ερευνάται το ασφαλιστέο
ουσιαστικό δικαίωμα, ως απλό προδικαστικό ζήτημα, με σκοπό την πιθανολόγηση στη
συνέχεια του διαπλαστικού δικονομικού δικαιώματος παροχής προσωρινής δικαστικής
προστασίας, που αποτελεί και το αντικείμενο της σχετικής δίκης". (areiospagos.gr)
Σχόλια