AΠ 773/2013: Αναγνώριση ανυπαρξίας δικαστικής απόφασης
επειδή δεν έγινε νόμιμη επίδοση της και δεν απέκτησε την ιδιότητα του διαδίκου
ο εναγόμενος, κλήτευση του ως αγνώστου διαμονής ενώ ήταν γνωστής διαμονής. «Κατά τη διάταξη του άρθρου 313 παρ.1 περ. δ' του Κ.Πολ.Δ.,
μπορεί να επιδιωχθεί με αγωγή η αναγνώριση της ανυπαρξίας μιας δικαστικής
απόφασης, αν εκδόθηκε σε δίκη που είχε διεξαχθεί κατά ανύπαρκτου προσώπου,
φυσικού ή νομικού. Η ως άνω αγωγή κατά το άρθρο 313 παρ.1 και 2 του Κ.Πολ.Δ.,
για αναγνώριση της ανυπαρξίας μίας δικαστικής απόφασης αποκλείεται αν η απόφαση
έχει προσβληθεί με ένδικα μέσα. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι όταν κατά
κάποιας δικαστικής απόφασης έχει ασκηθεί ένδικο μέσο αποκλείεται ν' ασκηθεί
κατά της απόφασης αυτής αγωγή, με την οποία να ζητείται η αναγνώριση της
ανυπαρξίας της.
Εξάλλου ανυπαρξία κατά την έννοια του άρθρου 313 παρ.1 περ. δ'
του Κ.Πολ.Δ., υπάρχει και: α) εάν ο διάδικος είχε αποβιώσει πριν αρχίσει η
εκκρεμοδικία και β) εάν ο φερόμενος ως εναγόμενος δεν είχε αποκτήσει την
ιδιότητα του διαδίκου, διότι δεν του είχε επιδοθεί νομίμως αντίγραφο της
αγωγής. Περαιτέρω, κατά την αληθή έννοια του άρθρου 135 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.,
άγνωστος είναι ο τόπος διαμονής ή η ακριβής διεύθυνση της διαμονής, τόσον στην
ημεδαπή όσον και στην αλλοδαπή του προς τον οποίο η επίδοση προσώπου, όταν δεν
είναι κοινώς γνωστή η μόνιμη κατοικία ή διαμονή του ούτε κατέστη δυνατόν ν'
ανευρεθεί αυτή, μολονότι καταβλήθηκε κάθε προς τούτο προσπάθεια, απαιτείται δηλαδή
αντικειμενική άγνοια περί του αγνώστου της διαμονής, μη αρκούντος του γεγονότος
ότι ο παραγγείλας την επίδοση δεν γνωρίζει κάτι περί του τόπου ή της διεύθυνσης
διαμονής του προς τον οποίο η επίδοση. Ως εκ τούτου είναι άκυρη η επίδοση, που
γίνεται προς κάποιον που θεωρείται ως άγνωστης διαμονής, αν αποδειχθεί ότι κατά
το χρόνο της επίδοσης αυτός κατοικούσε μονίμως ή είχε πρόσκαιρη διαμονή σε
ορισμένο τόπο και διεύθυνση στην ημεδαπή ή την αλλοδαπή και για το οίκημα, στο
οποίο διέμενε δύναντο να πληροφορηθούν ο παραγγείλας την επίδοση διάδικος ή ο
ενεργήσας αυτή δικαστικός επιμελητής, καταβάλλοντας κάθε δυνατή γι' αυτό και
στο μέσο επιμελή άνθρωπο, καλοπίστως ενεργώντας προσήκουσα προσπάθεια ή γνώριζε
αυτό, από κάποιο ειδικό λόγο, ο διάδικος με παραγγελία του οποίου έγινε η
επίδοση». (areiospagos.gr)
Σχόλια