Νομολογία διοικητικών δικαστηρίων: Δίκαιη ικανοποίηση δίκης - Προσωρινή δικαστική προστασία - Αστική ευθύνη ΟΤΑ
Δίκαιη Ικανοποίηση Δίκης
Γίνεται εν μέρει δεκτή η αίτηση για δίκαιη
ικανοποίηση λόγω υπέρβασης της εύλογης διάρκειας της δίκης (κατ' άρθρο 53 του
ν.4055/2012, διαπιστώνεται ότι υφίσταται παραβίαση του
δικαιώματος σε ταχεία απονομή της δικαιοσύνης και κρίνεται
ότι η διαπίστωση αυτή αποτελεί επαρκή δίκαιη
ικανοποίηση για την ηθική βλάβη του
αιτούντος: Το Δικαστήριο δέχεται ότι το διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της κατάθεσης της αγωγής του αιτούντος και του
προσδιορισμού αρχικής δικασίμου (συνολικής διάρκειας 5 ετών
και 28 ημερών) αν και σύνηθες, κατά τα
προβαλλόμενα από το Ελληνικό Δημόσιο, υπερβαίνει το λογικό και δεν
ικανοποιεί τις απαιτήσεις της «εύλογης διάρκειας» της δίκης κατά την έννοια του
άρθρου 57 του ν. 4055/2012 ούτε άλλωστε τις απαιτήσεις της «λογικής προθεσμίας»
κατά την έννοια του άρθρου 6 παράγραφος 1 της ΕΣΔΑ ( ΣτΕ
4062/2013).
Με δεδομένο, όμως, ότι η διαδικασία εκδίκασης της υπόθεσης μετά την συζήτηση της
υπόθεσης εξελίχθηκε ταχέως, ότι το αδικαιολόγητο του
συστημικού προβλήματος της Ελληνικής Δικαιοσύνης ως προς τον
προσδιορισμό έχει πολλές φορές αναγνωριστεί με αποφάσεις του ΕΔΔΑ και ήδη των
Δικαστηρίων της Χώρας και, κυρίως, ότ το διακύβευμα
της υπόθεσης ήταν ήσσονος εμβέλειας για τον αιτούντα, καθόσον
η αγωγή του ασκήθηκε σε χρόνο κατά τον οποίο είχαν περατωθεί, ευνοϊκώς για τον
ίδιο, οι διαδικασίες διορισμού του ως δικηγόρου και το
αποτέλεσμα της απόφασης ούτε αναγκαίο για την πρόσβαση ή για δραστηριοποίησή του στο ως άνω επάγγελμα ήταν ούτε κρίσιμο
για την διαβίωσή του ήταν, κρίνεται ότι η διαπίστωση της παραβίασης των
άρθρων 6§1 της ΕΣΔΑ αποτελεί επαρκή δίκαιη ικανοποίηση γι αυτόν.
Προσωρινή Δικαστική Προστασία – Ιατροί ΕΟΠΥΥ
Με τη 4402/2013 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου
Αθηνών (29ο Τριμελές σε Συμβούλιο) ανεστάλη, έως την έκδοση οριστικής απόφασης
επί της σχετικώς ασκηθείσας προσφυγής, η εκτέλεση πράξεως του
Προέδρου του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), με την οποία
επιβλήθηκε σε βάρος του αιτούντος ιατρού η διοικητική κύρωση της προσωρινής
(επί 4μηνο) διακοπής της πιστοποίησής του στο σύστημα της ΗΔΙΚΑ και, κατά
συνέπεια, η σύμβασή του με τον ως άνω Οργανισμό. Η αναστολή χορηγήθηκε
λόγω της ανεπανόρθωτης βλάβης (απώλεια πελατείας και εσόδων, δυσφήμηση,
αδυναμία ανάκαμψης της επαγγελματικής δραστηριότητας κλπ) που θα υποστεί ο
αιτών από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, ενόψει των
προσωπικών του συνθηκών και των ανειλημμένων από αυτόν
υποχρεώσεων και μετά από στάθμιση της ως άνω βλάβης με το δημόσιο
συμφέρον για την ορθή συνταγογράφηση φαρμάκων και
παρακλινικών εξετάσεων, δεδομένου ιδίως του ότι, κατά παραδοχή του
διάδικου Οργανισμού, ο έλεγχος αναφορικά με τις
αποδιδόμενες στον αιτούντα παραβάσεις δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και
εκκρεμεί στην ΥΠΕΔΥΦΚΑ. (Συναφείς και οι εν Συμβουλίω αποφάσεις 2377/2013
[25ο Τμήμα], 4178/2013 [19ο Τμήμα], 4416/2013 [22ο Τμήμα]).
Αστική ευθύνη Ο.Τ.Α. – Αυτοτελής αγωγή για την επιδίκαση
τόκων
Με την 16921/2013 απόφαση του Δ.Π.Α. (τμήμα 29ο
Τριμελές) έγινε εν μέρει δεκτή αγωγή και αναγνωρίστηκε η υποχρέωση της Ν.Α.Α.Α.
(Πολεοδομία Αχαρνών), ήδη Περιφέρειας Αττικής, ως καθολικής διαδόχου αυτής, να
καταβάλει στους γονείς και την αδελφή της θανούσης από κατάρρευση του κτιρίου
της εταιρείας «ΡΙΚΟΜΕΞ», τους τόκους που αντιστοιχούν στα τελεσιδίκως
επιδικασθέντα, με την 4103/2006 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, ποσά.
Τα τελευταία αφορούσαν σε χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που οι
ενάγοντες υπέστησαν, συνεπεία του επισυμβάντος την 7.9.1999 θανάτου της κόρης
των δύο πρώτων και αδελφής της τρίτης από αυτούς. Απόρριψη ως αβάσιμης
της ένστασης της Περιφέρειας Αττικής περί έλλειψης παθητικής νομιμοποίησής της,
καθόσον, ήδη προ της έναρξης ισχύος του ν. 3852/2010, που μετέφερε τις
αρμοδιότητες των πολεοδομικών υπηρεσιών των νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων στους
νεοσυσταθέντες δήμους, εκρίθη καθ ολοκληρίαν η αξίωση των εναγόντων προς
καταβολή αποζημίωσης λόγω της επικαλούμενης αδικοπραξίας των οργάνων της
Ν.Α.Α.Α., η δε ένδικη αξίωση προς καταβολή τόκων επί του
τελεσιδίκως επιδικασθέντος ως άνω κεφαλαίου είναι παρεπόμενη, εξαρτώμενη από το
κεφάλαιο. Αποβολή του Δήμου Αχαρνών από τη δίκη ως μη νομιμοποιούμενου
παθητικώς. Αναγνώριση οφειλής τόκων επί του τελεσιδίκως επιδικασθέντος
κεφαλαίου από της επιδόσεως της ένδικης αγωγής και όχι από της επιδόσεως της αρχικής
για την επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης, δοθέντος ότι
στην αρχική αγωγή τους οι ενάγοντες δεν είχαν συμπεριλάβει αίτημα επιδίκασης
τόκων και συνεπώς δεν γεννήθηκε με την κατάθεσή της επιδικία ως προς την
παρεπόμενη αυτή αξίωση, ούτε άρχισε από της επιδόσεώς της τοκογονία. Η αξίωση
προς καταβολή κάθε περιοδικής παροχής τόκων, αντιστοιχούντων στα τελεσιδίκως
επιδικασθέντα με την 4103/2006 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών ποσά,
είναι αυτοτελής, υποκείμενη σε ιδία πενταετή παραγραφή, ανεξάρτητη από την
παραγραφή της κυρίας αξίωσης. Απόρριψη ως αβάσιμης της ένστασης της Περιφέρειας
Αττικής περί απόσβεσης της αξίωσης καταβολής τόκων λόγω άφεσης χρέους, διότι
από το περιεχόμενο των υπεύθυνων δηλώσεων των εναγόντων προς τη Ν.Α.Α.Α. δεν
μπορεί να συναχθεί σαφώς και ανενδοιάστως βούληση παραίτησης από την εν λόγω
αξίωση. (πηγή: dprotodikeio-ath.gr)
Σχόλια