Σύμφωνα με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων η υποχρεωτική ονοματοδοσία των παιδιών με το επώνυμο του πατέρα
συνιστά διάκριση και παραβιάζει το δικαίωμα στο σεβασμό της οικογενειακής ζωής.
Κατά την εκδίκαση της προσφυγής ενός παντρεμένου ζευγαριού από την Ιταλία (Αλεσάντρα
Γκουζάν και Λουίτζι Φάτσο) που επιθυμούσε το πρώτο του παιδί να πάρει το
επώνυμο της μητέρας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του
Στρασβούργου αποφάσισε, κατά πλειοψηφία, ότι η υποχρεωτική ονοματοδοσία του
παιδιού με το επώνυμο του πατέρα παραβιάζει το άρθρο 14 της Σύμβασης Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων που απαγορεύει τις διακρίσεις και συνιστά παραβίαση του δικαιώματος
στο σεβασμό της οικογενειακής και ιδιωτικής ζωής.
Παρά τις συνεχείς αρνήσεις των ιταλικών δικαστηρίων το
ζευγάρι, ύστερα από μεγάλο δικαστικό αγώνα που κράτησε μέχρι το 2006, κατάφερε
να υπάρξει απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, στην οποία σημειωνόταν ότι το
σύστημα που ίσχυε και προέβλεπε την υποχρεωτική ονοματοδοσία των παιδιών με το
επώνυμο του πατέρα βασίζονταν σε μία πατριαρχική αντίληψη περί οικογένειας και
εξουσίας του πατέρα, είχε τις ρίζες του στο Ρωμαϊκό Δίκαιο και δεν ήταν πλέον
συμβατό με τις συνταγματικές αρχές της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Το Δεκέμβριο 2012 και αφού το ζευγάρι είχε ζητήσει την
παρέμβαση του ιταλού υπουργού Εσωτερικών, ο νομάρχης του Μιλάνου εξουσιοδότησε
εντέλει τους δύο συζύγους να αλλάξουν το επώνυμο του παιδιού τους. Ωστόσο το
ζευγάρι είχε ήδη προσφύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που
καταδίκασε την Ιταλία για παράβαση των διακρίσεων και για παραβίαση του
δικαιώματος στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής. (in.gr)
Σχόλια