Με την 1437/2014 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου
Αθηνών επικυρώθηκε απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία
επιδικάσθηκε αποζημίωση για ηθική βλάβη λόγω προσβολής προσωπικότητας
δανειολήπτη, στον οποίο τηλεφωνούσε εισπρακτική εταιρία κατόπιν διαβίβασης
προσωπικών δεδομένων του από την πιστώτρια τράπεζα. Σύμφωνα με την απόφαση η
εναγομένη τράπεζα έχει το βάρος απόδειξης της ενημέρωσης ότι αυτή κατά τον χρόνο
της συλλογής των δεδομένων είχε ενημερώσει τον ενάγοντα κατά τρόπο σαφή για το
σκοπό της επεξεργασίας (διαβίβασης) και για τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες των
αποδεκτών. Η εισπρακτική εταιρεία προέβη σε περαιτέρω επεξεργασία
(χρήση) των ως άνω παρανόμως διαβιβασθέντων σ' αυτήν από την εναγομένη
προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, καλώντας αυτόν τηλεφωνικώς στο κινητό του,
αλλά και στο σταθερό δια προστηθείσης υπαλλήλου της, η οποία
αιφνιδιάζοντας τον υιό του ενάγοντος του ζητούσε - χωρίς μάλιστα να τον
ενημερώνει για λογαριασμό ποιας εταιρίας τον καλούσε - να της επιβεβαιώσει τα
σχετικά με τη ρύθμιση της επίδικης οφειλής του, προκαλώντας τόσο στον ίδιο όσο
και στον ενάγοντα μεγάλη ψυχική αναστάτωση, θυμό και οργή από το γεγονός ότι τα
απόρρητα κατά τον νόμο 2472/1997 προσωπικά του δεδομένα είχαν ανακοινωθεί και
διαρρεύσει χωρίς καμιά δική του ενημέρωση σε τρίτους.
Αναφέρει συγκεκριμένα η
απόφαση του Εφετείου: «Η εναγομένη εξάλλου δεν επικαλέσθηκε, ούτε απέδειξε ότι
είχε προβεί σε τέτοια ενημέρωση μεταγενέστερα, μετά τη συλλογή των δεδομένων
και πριν από τη διαβίβαση τους στην ως άνω εισπρακτική εταιρία. Η τελευταία
προέβη σε περαιτέρω επεξεργασία (χρήση) των ως άνω παρανόμως διαβιβασθέντων σ'
αυτήν από την εναγομένη προσωπικών δεδομένων του ενάγοντος, καλώντας αυτόν
τηλεφωνικώς στο κινητό του στις 26-11-2008 και περί ώρα 12.30', αλλά και στο
σταθερό .... (που είχε δηλωθεί από τον ίδιο και ανήκε στην επιχείρηση της
συζύγου του) στις 26-11-2008 και περί ώρα 13.00 δια προστηθείσης υπαλλήλου
της, η οποία αιφνιδιάζοντας τον υιό του ενάγοντος του ζητούσε - χωρίς μάλιστα
να τον ενημερώνει για λογαριασμό ποιας εταιρίας τον καλούσε - να της
επιβεβαιώσει τα σχετικά με τη ρύθμιση της επίδικης οφειλής του, προκαλώντας
τόσο στον ίδιο όσο και στον ενάγοντα μεγάλη ψυχική αναστάτωση, θυμό και οργή
από το γεγονός ότι τα απόρρητα κατά τον ως άνω νόμο προσωπικά του δεδομένα
είχαν ανακοινωθεί και διαρρεύσει χωρίς καμμιά δική του ενημέρωση σε
τρίτους. Οι προαναφερόμενες παρανομίες και υπαίτιες (από πρόθεση) πράξεις και
παραλείψεις της εναγομένης (δια των προστιθέντων οργάνων της)
προσέβαλαν την προσωπικότητα του ενάγοντος και προκάλεσαν σ' αυτόν σημαντική
ηθική βλάβη, ενώ τα όργανα της εναγομένης, κατά την επεξεργασία (διαβίβαση,
λήψη, καταχώρηση, χρήση) των προσωπικών δεδομένων αυτού, χωρίς την προηγούμενη
ενημέρωση του, όφειλαν να γνωρίζουν την πιθανότητα επέλευσης της
προαναφερόμενης ηθικής βλάβης. Ενόψει δε του είδους του θιγομένου αγαθού, του
μεγέθους της προσβολής, των συνθηκών τέλεσης αυτής, του βαθμού υπαιτιότητας των οργάνων της
εναγομένης και της κοινωνικής και οικονομικής καταστάσεως των διαδίκων μερών,
η καταβλητέα εύλογη χρηματική ικανοποίηση πρέπει να ορισθεί στο ποσό των 6.000
ευρώ, Η εκκαλουμένη, άρα, η οποία έκρινε τα ίδια, ορθά το νόμο ερμήνευσε και
εφάρμοσε και καλώς τις αποδείξεις εκτίμησε, τα δε αντιθέτως υποστηριζόμενα με
τους λόγους της εφέσεως της εναγομένης είναι αβάσιμα και απορριπτέα, καθώς και
η υπό κρίση έφεση στο σύνολο της». Διαβάστε ολόκληρη την απόφαση στο
dsanet.gr
Σχόλια