Επιβολή προστίμου – Προστασία Καταναλωτή: Με την 6672/2014 απόφαση του Διοικητικού
Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 12ο Τριμελές) απορρίφθηκε προσφυγή της προσφεύγουσας
εταιρείας κατά της υπ΄ αριθ. πρωτ. 29094/21-02-2008 αποφάσεως του Υφυπουργού
Ανάπτυξης με την οποία, κατά μερική αποδοχή της από 3-12-2007 αίτησης θεραπείας
της προσφεύγουσας, τροποποιήθηκε η αρχικώς εκδοθείσα πράξη και μειώθηκε σε
80.000 ευρώ το επιβληθέν με αυτή πρόστιμο για παράβαση των διατάξεων περί
προστασίας του καταναλωτή (άρθρο 9 δ΄ του ν. 2251/1994, το οποίο προστέθηκε με
το άρθρο 12 του ν. 3587/2007, Φ.Ε.Κ. Α`152). Αφού συνεκτιμήθηκε,
μεταξύ άλλων, ότι κατά το χρονικό διάστημα από 16-02-2007 ως
28-09-2007, η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Ανάπτυξης έγινε
αποδέκτης πλήθους έγγραφων καταγγελιών καταναλωτών (περί τις 95), αλλά και
πολλαπλών τηλεφωνικών καταγγελιών στο τηλεφωνικό κέντρο της, οι οποίες
στην πλειοψηφία τους αφορούσαν στην μη παράδοση παραγγελθέντων επίπλων από την
προσφεύγουσα εταιρεία στο χρονικό διάστημα που είχε αρχικώς συμφωνηθεί, όλες
δε, οι έγγραφες καταγγελίες διαβιβάστηκαν στην προσφεύγουσα μία ή και
περισσότερες φορές με την μορφή υπομνηστικού εγγράφου και με την παράκληση για
την διευθέτηση των συγκεκριμένων προβλημάτων, κρίθηκε ότι η προσφεύγουσα προέβη
κατ’ εξακολούθηση σε παραπλανητικές εμπορικές πρακτικές σε βάρος των
καταναλωτών, παραβιάζοντας έτσι τις διατάξεις του άρθρου 9δ του ν.2251/1994,
όπως αυτό προστέθηκε με το άρθρο 12 του ν.3587/2007 και νομίμως και
ορθώς της επιβλήθηκε η κύρωση του προστίμου, κατ΄ άρθρο 13α του ίδιου
νόμου.
Ως προς δε το ύψος του, το Δικαστήριο έκρινε ότι ενόψει της
βαρύτητας της διαπραχθείσας παράβασης, που συνίσταται στην παραπλάνηση μεγάλου
αριθμού πελατών της προσφεύγουσας για το χρόνο παράδοσης των προϊόντων της, του
βαθμού υπαιτιότητάς της, της διάρκειας της παράβασης αλλά και του πλαισίου,
μέσα στο οποίο το πρόστιμο μπορεί να κινηθεί (1.500 - 1.000.000 ευρώ),
κρίνεται αυτό εύλογο, πρόσφορο και αναγκαίο για την επίτευξη του σκοπού του
νόμου, και, συνεπώς, δεν παραβιάζεται η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.
Προσωρινή Προστασία – Αφαίρεση Στοιχείων Κυκλοφορίας ΙΧΦ: Με την 1126/2014 απόφαση του Διοικητικού
Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 12ο Τριμελές σε Συμβούλιο) έγινε δεκτή αίτηση του
αιτούντος και ανεστάλη η εκτέλεση της υπ’ αριθ. πρωτ. 120300170272/26-11-2013
πράξεως βεβαίωσης παράβασης κατά το μέρος αυτής που αφορούσε στην επιβολή, από
μέρους του Τμήματος Τροχαίας Αγίας Παρασκευής, της διοικητικής κύρωσης της
αφαίρεσης για δύο (2) έτη της άδειας κυκλοφορίας και των πινακίδων του ΙΧΦ
ιδιοκτησίας του αιτούντος, με την αιτιολογία ότι αυτό στερείτο ασφαλιστικής
κάλυψης. Κρίθηκε ότι, η απουσία ασφαλιστικής κάλυψης για το επίμαχο όχημα
αποτελεί ζήτημα το οποίο συνάπτεται, κατ’ αρχήν, με λόγους προστασίας δημοσίου
συμφέροντος, ήτοι την ασφαλή κυκλοφορία των οχημάτων και την προστασία της
ανθρώπινης ζωής. Ωστόσο, δεδομένου ότι, ο αιτών προέβη ήδη στη
σύναψη του απαιτούμενου ασφαλιστηρίου συμβολαίου, δε συντρέχει, πλέον, επιτακτικός
λόγος δημοσίου συμφέροντος που να απαιτεί την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης
πράξης. Ενόψει τούτου αλλά και της ανεπανόρθωτης οικονομικής βλάβης, που θα
προκαλέσει η αφαίρεση της άδειας κυκλοφορίας και των πινακίδων του επίμαχου
αυτοκινήτου για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (2 έτη) στην ατομική επιχείρηση
του αιτούντος, καθώς, όπως προέκυψε από τα προσκομισθέντα στοιχεία, η μεταφορά
των εμπορευμάτων πραγματοποιείται με το συγκεκριμένο ΙΧΦ αυτοκίνητο και τα
έσοδα που αποκομίζει ο αιτών από τις πωλήσεις αυτές, τα οποία είναι ιδιαίτερα
μειωμένα, αποτελούν το κύριο μέσο βιοπορισμού του, κρίθηκε ότι συντρέχει
νόμιμος λόγος χορήγησης της αιτούμενης αναστολής. (πηγή: Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών)
Σχόλια