Συνταγματικότητα παραβόλου μήνυσης - Φορολογική ισότητα - Πληρεξουσιότητα στις δίκες ενώπιον του ΣτΕ (νομολογία)

4788/2014 (Β/7μ): Το παράβολο μήνυσης, το τέλος πολιτικής αγωγής και τα δικαστικά έξοδα ποινικής διαδικασίας δεν αποτελούν φορολογικά βάρη, καθώς έχουν τον χαρακτήρα δικαστικών τελών με σημαντικά στοιχεία ανταποδοτικότητας / η θέσπιση το πρώτον παραβόλου μηνύσεως και τέλους πολιτικής αγωγής με τον ν. 3346/2005 δεν υπερβαίνει το όριο που πρέπει να τηρείται εν όψει της επιβαλλόμενης αναλογίας μεταξύ του δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας και του επιδιωκόμενου θεμιτά από τον νομοθέτη σκοπού

να θέσει φραγμό σε όσους, με άσκοπες καταγγελίες ή μηνύσεις απασχολούν υπέρμετρα την ποινική δικαιοσύνη.

4505/2014 (Ολ): Προκειμένου να διαπιστωθεί από τον δικαστή κατά πόσο ο νομοθέτης κινήθηκε μέσα στο πλαίσιο που του τάσσει η συνταγματική επιταγή της φορολογικής ισότητας και της καθολικότητας του φόρου, κρίσιμη είναι εν όψει και των δεδομένων της κοινής πείρας η έρευνα του σκοπού στον οποίο απέβλεψε όπως αποτυπώνεται στις προπαρασκευαστικές εργασίες στη Βουλή, που απεικονίζουν σε τι αυτός πράγματι στόχευε, όχι δε η αναζήτηση άλλων αιτιολογικών ερεισμάτων που ενδεχομένως θα δικαιολογούσαν την νομοθετική επιλογή, πλην, όμως, δεν προκύπτει ότι απετέλεσαν λόγο της θέσπισής της / είναι αντίθετος προς τις αρχές αυτές ο επιβληθείς με το άρθρο 60 του ν. 2214/1994 φόρος, διότι λόγοι που δικαιολογούν, και μάλιστα με πάγιο τρόπο, την επιβολή του φόρου αυτού υπέρ μόνον των Ο.Τ.Α. Δωδεκανήσου και, συνεπώς, σε βάρος μόνον εκείνων που ασκούν εκεί οικονομική δραστηριότητα, κατ’ εξαίρεση όλων όσοι την ασκούν στην λοιπή ελληνική επικράτεια, ούτε από τη φύση του φόρου αυτού συνάγεται, ούτε από τις προπαρασκευαστικές εργασίες ψήφισης της σχετικής διάταξης αναδεικνύεται.

4672/2014 (Στ): Σε περίπτωση χορηγήσεως της περιλήψεως κατακυρωτικής εκθέσεως πριν από την παρέλευση της προθεσμίας των τριάντα ημερών δεν απαιτείται απόδειξη ειδικότερης βλάβης του οφειλέτου του Δημοσίου για να ζητήσει την ακύρωση της πράξεως αυτής.

4706/2014 (Α/7μ): Οι διατάξεις του π.δ/τος 18/1989, ως δικονομικές και ειδικές σε σχέση με τις διατάξεις του άρθρου 11 του Αστικού Κώδικα, ρυθμίζουν κατ’ αποκλειστικότητα το αμιγώς διαδικαστικό ζήτημα της νομιμοποίησης των πληρεξουσίων δικηγόρων στις δίκες ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και, ως εκ τούτου, εφαρμόζονται ανεξαρτήτως του αν το έγγραφο δικαστικής πληρεξουσιότητας για δίκη που διεξάγεται ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, συντάσσεται στην ημεδαπή ή στην αλλοδαπή.

4905/2014 (Δ): Δεν τίθεται ζήτημα συνεχίσεως της δίκης, κατά τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 1 του π.δ. 18/1989 σε περιπτώσεις συγχύσεως των διαδίκων σε ένα και το αυτό πρόσωπο.

(ste.gr)