Το ποινικό αδίκημα της μοιχείας: Τί προέβλεπε το άρθρο 357 του Ποινικού Κώδικα. Η νομολογία της εποχής

Η μοιχεία συνιστούσε ποινικό αδίκημα (πλημμέλημα) μέχρι και το 1982, οπότε και καταργήθηκε με το νόμο 1272/1982. Συγκεκριμένα στο άρθρο 6 του νόμου αυτού προβλέφθηκε: «Το άρθρο 357 του Ποινικού Κώδικα για τη μοιχεία καταργείται. Δικογραφίες που εκκρεμούν για παραβάσεις του άρθρου 357 του Ποινικού Κώδικα τοποθετούνται στο αρχείο με πράξη του αρμόδιου εισαγγελέα και τα διωκτικά έγγραφα που έχουν εκδοθεί επιστρέφονται ανεκτέλεστα. Οι καταδικαστικές αποφάσεις για μοιχεία που έχουν εκδοθεί μέχρι την ισχύ αυτού του νόμου και οι ποινές που επιβλήθηκαν μ`αυτές σύμφωνα με το

άρθρο 357 του Ποινικού Κώδικα διαγράφονται από το ποινικό μητρώο και διατάσσεται η καταστροφή των σχετικών δελτίων». Στο άρθρο 357 του Ποινικού Κώδικα προβλεπόταν ποινή ενός έτους για τους μοιχούς, ενώ το έγκλημα διωκόταν μόνο με έγκληση του παθόντος συζύγου. Η μοιχεία κρινόταν ατιμώρητη όταν υπήρχε διάσταση των συζύγων ή ανοχή του παθόντος συζύγου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η νομολογία της εποχής επί του αδικήματος της μοιχείας:

Με την απόφαση 490/1978 του Αρείου Πάγου τονίζεται η αυτοτελής ευθύνη που φέρει ο κάθε κατηγορούμενος. Στην περίπτωση αυτή είχαν αθωωθεί οι μοιχοί και ασκήθηκε έφεση του Εισαγγελέα ως προς τον έναν εκ την αθωωθέντων. Κρίθηκε ότι δεν υπάρχει κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων.

Στην απόφαση 924/1978 ΑΠ Ο ισχυρισμός της κατηγορουμένης ότι με το σύζυγό της είχαν συμφωνήσει να προβούν σε διαζύγιο κοινή συναινέσει δεν περιέχει τα στοιχεία του αυτοτελούς ισχυρισμού περί διακοπής της εγγάμου συμβιώσεως. Κρίθηκε ότι ορθώς δεν ελήφθη υπόψη ο ισχυρισμός.

Στην 393/1980 ΑΠ κρίνεται ατιμώρητη η μοιχεία αν ο σύζυγος την ανέχθηκε και ατιμώρητος και ο συνένοχος του μοιχού. Εν προκειμένω υπήρξε παρότρυνση του συζύγου να προβεί ο άλλος σύζυγος σε εξωσυζυγικές σχέσεις και πλάνη του μοιχού ως προς την ανοχή του συζύγου του. Η πλάνη αποκλείει τον καταλογισμό της πράξης.

Η έννοια της μοιχείας υπάρχει σήμερα μόνο στο Αστικό Δίκαιο (οικογενειακό) όπου στο άρθρο 1439 παρ.2 του ΑΚ προβλέπεται ότι «εφόσον ο εναγόμενος δεν αποδεικνύει το αντίθετο, ο κλονισμός τεκμαίρεται σε περίπτωση διγαμίας ή μοιχείας αυτού, εγκατάλειψης του ενάγοντος ή επιβουλής της ζωής του από τον εναγόμενο, καθώς και σε περίπτωση άσκησης από τον εναγόμενο ενδοοικογενειακής βίας εναντίον του ενάγοντος." (νομολογία από τνπ Νόμος)

[legalnews24.gr]