Aναστολή προθεσμιών άσκησης ενδίκων βοηθημάτων και μέσων επί φορολογικών και τελωνειακών διαφορών

ΣτΕ 1230/2015: Η αναστολή των προθεσμιών άσκησης ενδίκων βοηθημάτων και μέσων επί φορολογικών και τελωνειακών διαφορών μόνο τον Αύγουστο και όχι σε όλο το χρονικό διάστημα των δικαστικών διακοπών, δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ. «…Η κατά την ανωτέρω διάταξη του άρθρου 25 παρ. 3 του ν. 3610/2007 αναστολή των προθεσμιών ασκήσεως ενδίκων βοηθημάτων και μέσων επί φορολογικών και τελωνειακών διαφορών όχι καθ’ όλο το χρονικό διάστημα των δικαστικών διακοπών, όπως ισχύει επί των λοιπών διαφορών, αλλά μόνον κατά το μήνα Αύγουστο, έχει ως αποτέλεσμα
οι ασκούντες ένδικα βοηθήματα και μέσα επί φορολογικών και τελωνειακών διαφορών να τυγχάνουν δυσμενέστερης μεταχειρίσεως σε σχέση με όσους ασκούν ένδικα βοηθήματα ή μέσα επί άλλων υποθέσεων χρηματικού αντικειμένου.
Ωστόσο, η διαφοροποίηση αυτή, η οποία ερείδεται σε γενικό και αντικειμενικό κριτήριο συναφές προς το αντικείμενο της ρυθμίσεως, όπως είναι το είδος των διαφορών, δικαιολογείται αντικειμενικώς, ενόψει της σημασίας των φορολογικών διαφορών και των αναγκών που συνδέονται με την εκδίκασή τους. Συγκεκριμένα, όπως είναι γνωστό στους λειτουργούς της διοικητικής δικαιοσύνης, οι φορολογικές και τελωνειακές εν γένει προσφυγές αποτελούν ιδιαίτερα σημαντική κατηγορία διοικητικών διαφορών ουσίας, τόσο σε απόλυτους αριθμούς όσο και ως ποσοστό του συνόλου των υποθέσεων ενώπιον των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, το δε αντικείμενό τους συνήθως υπερβαίνει και, μάλιστα, κατά πολύ, τα 5.000 ευρώ, ενώ ο μέσος χρόνος εκδικάσεώς τους είναι μακρός. 
Παράλληλα, πρόκειται για κατηγορία υποθέσεων ιδιαίτερης σημασίας για την οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας και των πολιτών της, ιδίως σε μια κρίσιμη περίοδο όπως η παρούσα, κυρίως όσον αφορά σε υποθέσεις με αξιόλογο οικονομικό αντικείμενο, η δε αντιμετώπιση του προβλήματος της σωρεύσεως εκκρεμών φορολογικών διαφορών και η ταχεία εκκαθάρισή τους από τα διοικητικά δικαστήρια έχουν οδηγήσει τον νομοθέτη σε θέσπιση αλλεπαλλήλων ρυθμίσεων. 
Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, η επίμαχη νομοθετική πρόβλεψη βραχύτερης αναστολής των προθεσμιών ασκήσεως ενδίκων βοηθημάτων και μέσων επί φορολογικών και τελωνειακών διαφορών, η οποία, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση επί του οικείου νομοσχεδίου, ανταποκρίνεται στην ανάγκη ειδικής αντιμετωπίσεως των ως άνω διαφορών και αποσκοπεί στη διασφάλιση της έγκαιρης και σύντομης εισπράξεως των δημοσίων εσόδων και, συνακολούθως, στην εύρυθμη λειτουργία της δημοσιονομικής διαχειρίσεως και της εν γένει οικονομικής ζωής της χώρας, δεν συνιστά μέτρο προδήλως απρόσφορο για την επίτευξη του ως άνω σκοπού, ούτε τελεί σε προφανή δυσαναλογία προς αυτόν, δικαιολογείται δε αντικειμενικώς και δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας των διαδίκων (πρβλ. ΣτΕ 761/2014 επταμ.). Ερμηνευομένη υπό την έννοια αυτή η προαναφερθείσα διάταξη του άρθρου 11 εδ. γ’ του ΚΝΔΔ, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 25 παρ.3 του ν. 3610/2007, δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος ούτε στο άρθρο 6 παρ. 1 της κυρωθείσης με το ν.δ. 53/1974 (Α’ 256) Ευρωπαϊκής Συμβάσεως των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) περί του δικαιώματος δικαστικής προστασίας ούτε, τέλος, στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ περί προστασίας του δικαιώματος στην περιουσία (πρβλ. ΣτΕ 761/2014 επταμ.).
…Εν προκειμένω, η επί της επίδικης φορολογικής διαφοράς προσφυγή του αναιρεσείοντος Ταμείου (Ασφάλισης Υπαλλήλων Τραπεζών και Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας) απερρίφθη, κατ’ εφαρμογή της ως άνω διατάξεως του άρθρου 25 παρ. 3 του ν. 3610/2007, ως εκπροθέσμως ασκηθείσα την 1-10-2010, με την αιτιολογία, ειδικότερα, ότι η σχετική, εξηκονθήμερη, κατ’ άρθρο 66 παρ. 1 του κυρωθέντος με το ν. 2717/1999 (Α’ 97) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, προθεσμία εκκίνησε την επομένη της επιδόσεως στο αναιρεσείον της πράξεως της φορολογικής αρχής, ήτοι την 11-6-2010, ανεστάλη από 1ης έως 31ης Αυγούστου 2010 και, συνεπώς, είχε ήδη λήξει την 9-9-2010. Η κρίση αυτή είναι, κατά τα εκτεθέντα στην προηγουμένη σκέψη, νόμιμη, απορριπτομένων ως αβασίμων των προβαλλομένων περί παραβιάσεως των άρθρων 4 παρ. 1 και 20 παρ. 1 του Συντάγματος, 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ και 1 του 1ου Προσθέτου Πρωτοκόλλου αυτής». (taxheaven.gr)

Σχόλια