Το πόρισμα των δικαστικών ενώσεων για το Ασφαλιστικό

Πόρισμα εξέδωσαν οι δικαστικές ενώσεις της χώρας (Ένωση Δικαστικών Λειτουργών Συμβουλίου Επικρατείας, Ένωση Διοικητικών Δικαστών, Ένωση Δικαστικών Λειτουργών Ελεγκτικού Συνεδρίου, Ένωση μελών Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και Ένωση συνταξιούχων Δικαστικών  Ελλάδος και Νομικών του Συμβουλίου Κράτους) στα πλαίσια της ανοιχτής συνέλευσης για το ασφαλιστικό: «Η διαχρονική (από τον α.ν. 1611/1950 μέχρι και σήμερα) αξιοποίηση από το Κράτος των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων για σκοπούς άσχετους με το φυσικό τους προορισμό, η εισφοροδιαφυγή, η μεγάλη έκταση της ανασφάλιστης

εργασίας, η ανεργία και η διαρκώς μειούμενη κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών Ταμείων είναι οι παράγοντες που «υπονόμευσαν» διαχρονικά το Ασφαλιστικό Σύστημα.

Σήμερα για μία ακόμη φορά επιχειρείται η κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων από τους ασφαλισμένους και τους εργαζόμενους, μεταξύ των οποίων και οι δικαστικοί λειτουργοί και οι λειτουργοί του Ν.Σ.Κ., αν και δεν ευθύνονται οι ίδιοι. Και έτσι, παρότι η πρωτοφανής πρόοδος της επιστήμης παρέχει όλες τις προϋποθέσεις για σύγχρονες κοινωνικοασφαλιστικές παροχές, βρισκόμαστε προ των πυλών νέων περικοπών των συνταξιοδοτικών παροχών και υπέρμετρης αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών καθώς και περαιτέρω υποβάθμισης των παροχών της Υγείας και Πρόνοιας.      

Επισημαίνουμε με έμφαση ότι : 

Ακόμα και σε εξαιρετικά δυσμενείς δημοσιονομικές συνθήκες η περικοπή των συντάξεων και η υποβάθμιση των ασφαλιστικών παροχών δεν μπορεί να παραβιάζει τον συνταγματικό πυρήνα του κοινωνικοασφαλιστικού δικαιώματος, τη χορήγηση  δηλαδή στον συνταξιούχο παροχών τέτοιων,  που να  του επιτρέπουν  να διαβιώνει  με αξιοπρέπεια εξασφαλίζοντάς του, πέραν των αναγκαίων βασικών αγαθών και τη δυνατότητα συμμετοχής στην κοινωνική ζωή με τρόπο που δεν  αφίσταται πάντως ουσιωδώς  από τις αντίστοιχες συνθήκες του  εργασιακού του βίου (πρβλ. Ολ Σ.τ.Ε 2288/2015).

Το κριτήριο των ασφαλιστικών επιλογών της Πολιτείας δεν μπορεί να είναι η «δημοσιονομική προσαρμογή» κατά τρόπο αποσπασμένο από τις ευθύνες του Κράτους για την απαξίωση των αποθεματικών των ασφαλιστικών Ταμείων και γενικά την απαξίωση του Ασφαλιστικού Συστήματος. 

Συνεπώς δεν νοείται να κληθούν άλλη μία φορά οι ασφαλισμένοι αλλά και οι συνταξιούχοι οι οποίοι κατέβαλαν τις εισφορές τους κατά τον εργασιακό βίο τους, να καλύψουν τα κενά του Ασφαλιστικού Συστήματος».