Ειρ.Αθ. 96/2016: Διαβίβαση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα
από Τράπεζα σε Εισπρακτική Εταιρία χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του
οφειλέτη. Επιδίκαση ηθικής βλάβης. Η ρύθμιση και εξόφληση της οφειλής δεν
καθιστά καταχρηστική την άσκηση του δικαιώματος του οφειλέτη. "Ο ενάγων, με την από 22.8.2008 αίτηση του, υποβληθείσα στην
εναγόμενη, ζήτησε την χορήγηση πιστωτικής κάρτας και γνωστοποίησε στην
τελευταία τα απλά προσωπικά δεδομένα του, που ήταν αναγκαία για την κατάρτιση
της αντίστοιχης σύμβασης, ήτοι το όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, ημερομηνία
γέννησης, αριθμό δελτίου ταυτότητας, διεύθυνση κατοικίας, αριθμό τηλεφώνου και
επάγγελμα. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η εναγόμενη (τράπεζα), που είχε υπογράψει με την
ανώνυμη εταιρεία του άρθρου 7 Ν. 3758/2009 με την επωνυμία «....»,
την από 2.11.2009 σύμβαση παροχής υπηρεσιών,- λόγω ανώμαλης εξέλιξης της ενοχής
από την ως άνω πιστωτική κάρτα, ήτοι υπερημερίας του ενάγοντα-, διαβίβασε,
χωρίς την προηγούμενη οφειλόμενη, κατ' άρθρο 11 Ν. 2472/1997 και της, κατ'
εξουσιοδότηση αυτού, εκδοθείσας υπ' αρ. 1/1999 κανονιστικής πράξης της Αρχής
Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΦΕΚ 555 Β76.5.1999), ενημέρωση του,
τα ως άνω (απλά) προσωπικά δεδομένα του ως και το ύψος της ληξιπρόθεσμης
οφειλής του, στην ως άνω εταιρεία, η οποία προέβη σε χρήση αυτών, καλώντας τον
τηλεφωνικά, δια προστηθέντος υπαλλήλου της, στις 17.2.2015.
Όπως προκύπτει από τον όρο 23 της ως άνω σύμβασης, το
περιεχόμενο του οποίου έχει ως εξής: «Καθυστέρηση ολοσχερούς εξόφλησης από τον
κάτοχο των ελαχίστων καταβολών ή του ποσού που αναφέρεται ως άμεσα
πληρωτέο...και να αναθέσει την είσπραξη των οφειλομένων σε τρίτα, προς την
Τράπεζα, φυσικά ή νομικά πρόσωπα, γνωστοποιώντας για τον σκοπό αυτό όσα
προσωπικά στοιχεία του κατόχου ή/και του εγγυητή κρίνει απαραίτητο», ως και των
υπ' αρ. 19 και 21.1 «επικαιροποιημένων όρων χρήσης, που του απεστάλησαν
μαζί με το αντίγραφο κίνησης του λογαριασμού της κάρτας του», η παράθεση του
περιεχομένου των οποίων παρέλκει καθόσον προσιδιάζουν στο ανωτέρω ήδη
εκτιθέμενο (περιεχόμενο), η υποχρέωση της εναγόμενης-υπεύθυνου επεξεργασίας,
όπως διαγράφεται από την διάταξη του άρθρου 11 Ν. 2472/1997 και την κατ'
εξουσιοδότηση του νόμου αυτού εκδοθείσα υπ' αρ. 1/1999 κανονιστική πράξη της
Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΦΕΚ 555 Β76.5.1999), για
ενημέρωση του υποκειμένου-ήδη ενάγοντα, ανεξαρτήτως συγκατάθεσης του, ουδόλως
τηρήθηκε, προ της διαβίβασης, στις 17.2.2015, των προσωπικών του δεδομένων στην
ως άνω μη διάδικο ανώνυμη εταιρεία.
Τέλος αποδείχθηκε ότι, από την ως άνω παράνομη και υπαίτια
συμπεριφορά της εναγόμενης, που όφειλε να γνωρίζει τον κίνδυνο επέλευσης ζημίας
λόγω των παρανόμων παραλείψεων και πράξεων της, ο ενάγων υπέστη
αιτιωδώς συνυφασμένη ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας, δεδομένων των
συνθηκών τέλεσης, της έντασης της προσβολής της έννομης τάξης, του βαθμού
πταίσματος της, του κοινωνικού ρόλου, που οφείλει να επιτελεί, πέραν του
οικονομικού/ κερδοσκοπικού, του οικονομικού μεγέθους της και της κοινωνικής και
οικονομικής θέσης του ενάγοντα, η καταβλητέα εύλογη χρηματική ικανοποίηση
πρέπει να οριστεί στο ποσό των 5.869, 40 ευρώ (ΑΠ 1740/2013, ΕφΑΘ 1437/2014,
3833/2003 ΤΝΠ Νόμος).
Ο ισχυρισμός της εναγόμενης ότι δεν είχε δυνατότητα
πρόβλεψης της βλάβης του ενάγοντος (άρθρο 23 παρ. 1 εδ. 3 Ν. 2472/1997)
και σε κάθε περίπτωση ότι η ως άνω συμπεριφορά της οφείλεται σε αμέλεια (άρθρο
23 παρ. 2 Ν. 2472/1997) τυγχάνει απορριπτέος καθόσον μόνη η νόμιμη συλλογή των
προσωπικών δεδομένων από την εναγομένη-υπεύθυνο επεξεργασίας, κατά την
κατάρτιση της ως άνω σύμβασης, δεν αίρει την υποχρέωση της προς τήρηση και των
λοιπών διατάξεων του Ν. 2472/1997, ήτοι του άρθρου 11 και συνεπώς και την
δυνατότητα πρόβλεψης της, εκ της παραβάσεως της, βλάβης του ενάγοντα η δε
ευθύνη της είναι νόθος αντικειμενική και ουδόλως αποδείχθηκε από την ίδια,
φέρουσα το σχετικό βάρος, ότι ανυπαίτια αγνοούσε τα ως άνω
θεμελιωτικά της υπαιτιότητας της πραγματικά
γεγονότα.
Ωσαύτως απορριπτέος τυγχάνει ο επικουρικά προβαλλόμενος από
την εναγόμενη ισχυρισμός ότι το δικαίωμα του ενάγοντα ασκείται καθ' υπέρβαση
των τιθέμενων από την διάταξη του άρθρου 281 ΑΚ ορίων, καθόσον μόνον το γεγονός
ότι ο τελευταίος (ενάγων), όπως προκύπτει από την ΑΠ …/9.3.2015 αίτηση του προς
την εναγόμενη, εξ' αφορμής σχετικής πρότασης, που του έγινε από την ως άνω
εταιρεία «...», ρύθμισε επωφελώς και τελικώς εξόφλησε
την οφειλή του από την κατά τα ανωτέρω χορηγηθείσα πιστωτική κάρτα ουδόλως
καθιστά την άσκηση του δικαιώματος του καταχρηστική.
Κατόπιν αυτών η κρινόμενη θα πρέπει να γίνει δεκτή ως
ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλλει στον ενάγοντα,
κατά στρογγυλοποίηση, το ποσόν των 5.869 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την
επίδοση της κρινόμενης..." (dsanet.gr)
Σχόλια