ΣτΕ 3999/2015 (Γ’): Από το άρθρο 6 του Δικηγορικού
Κώδικα συνάγεται ότι ο νομοθέτης δεν ανέχεται την άσκηση δικηγορίας, ως
ελευθέριου επαγγέλματος και δημοσίου λειτουργήματος, από πρόσωπα που θεωρεί
ότι, λόγω της αμετάκλητης καταδίκης τους για συγκεκριμένα ποινικά αδικήματα,
δεν διαθέτουν την απαιτούμενη ηθική υπόσταση και το απαιτούμενο κύρος και δεν
μπορούν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στο
πρόσωπό τους.
Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 6 του Κώδικα Δικηγόρων
(ν.4194/2013) που ορίζει τις προϋποθέσεις δικηγορικής ιδιότητας και τα κωλύματα
και συγκεκριμένα την παράγραφο 3, ο δικηγόρος πρέπει να μην έχει καταδικαστεί
αμετάκλητα: α) για κακούργημα, β) για τα εγκλήματα της κλοπής, υπεξαίρεσης,
εκβίασης, πλαστογραφίας, νόθευσης, δωροδοκίας, τοκογλυφίας, ψευδορκίας, απάτης
και απιστίας.
Όπως έκρινε το ΣτΕ στην εν λόγω απόφαση, με τη ρύθμιση αυτή
ο νομοθέτης επιδίωξε επιπλέον και την διαφύλαξη του κύρους του δικηγορικού
λειτουργήματος εν γένει. Συνεπώς, η ρύθμιση αυτή σκοπεί στην καλή λειτουργία
της δικαιοσύνης, με την άσκηση της δικηγορίας από πρόσωπα που διαθέτουν τα
κατάλληλα ηθικά προσόντα και, ως εκ τούτου, ο περιορισμός που εισάγεται με
αυτήν συνάπτεται άμεσα με το αντικείμενο και τον χαρακτήρα του ρυθμιζόμενου
επαγγέλματος, δεν είναι δε προδήλως απρόσφορος ή μη αναγκαίος για την επίτευξη του
ανωτέρω δημοσίου σκοπού, ούτε τον υπερακοντίζει. (legalnews24.gr)
Σχόλια