Το Δικαστήριο της ΕΕ με πρόσφατη απόφαση του[1] δέχτηκε ότι η Επιτροπή
μπορεί να υποχρεώσει τα κράτη μέλη να εκριζώσουν όλα τα φυτά που ενδέχεται να
έχουν μολυνθεί από το βακτήριο Xylella fastidiosa, ακόμη και ελλείψει
συμπτωμάτων μολύνσεως, οσάκις κείνται πλησίον ήδη μολυσμένων από το βακτήριο
αυτό φυτών. Το μέτρο αυτό είναι αναλογικό προς τον σκοπό της φυτοϋγειονομικής
προστασίας εντός της Ένωσης και δικαιολογείται από την
αρχή της προλήψεως,
λαμβανομένων υπόψη των επιστημονικών αποδείξεων που διέθετε η Επιτροπή όταν το
έλαβε.
Η οδηγία 2000/29[2] σκοπεί να διασφαλίσει
υψηλό επίπεδο φυτοϋγειονομικής προστασίας κατά της εισαγωγής επιβλαβών
οργανισμών στην Ένωση μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η Xylella fastidiosa
(στο εξής: Xylella). Αυτό το φυτοπαθογόνο βακτήριο, που πλήττει πολλά είδη
φυτών των οποίων μπορεί να προκαλέσει την ξήρανση, παρατηρήθηκε το πρώτον στην
Ευρώπη το 2013 σε ελαιόδεντρα (Olea europaea L.) ευρισκόμενα στην περιοχή της
Απουλίας (Ιταλία). Το 2015, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση, με την οποία επέβαλε
στα κράτη μέλη την υποχρέωση να προβαίνουν στην άμεση εκκοπή των φυτών-ξενιστών
του βακτηρίου Xylella, ανεξαρτήτως της καταστάσεως της υγείας τους, σε ακτίνα
100 μέτρων πέριξ των μολυσμένων από το βακτήριο αυτό φυτών. Η ίδια η απόφαση αυτή
δεν προβλέπει κάποιο καθεστώς αποζημιώσεως.
Με την απόφασή του, εκδοθείσα στο πλαίσιο της ταχείας
διαδικασίας , το Δικαστήριο επιβεβαιώνει το κύρος της αποφάσεως της Επιτροπής
υπό το πρίσμα της οδηγίας ερμηνευόμενης βάσει των αρχών της προλήψεως και της
αναλογικότητας. (curia.europa.eu)
[1] Απόφαση
στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-78/16, Giovanni Pesce κ.λπ. κατά Presidenza
del Consiglio dei Ministri κ.λπ. και C-79/16, Cesare Serinelli κ.λπ. κατά
Presidenza del Consiglio dei Ministri – Dipartimento della Protezione Civile
κ.λπ.
[2] Οδηγία
2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου, της 8ης Μαΐου 2000, περί μέτρων κατά της εισαγωγής
στην Κοινότητα οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά
της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της Κοινότητας (ΕΕ L 169, σ. 1), όπως
τροποποιήθηκε με την οδηγία 2002/89/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2002
(ΕΕ L 355, σ. 45).
Σχόλια