Αντίθετη η Ένωση Δικαστών με τις ρυθμίσεις του σχεδίου νόμου για την απόλυση κρατουμένων και την παραγραφή εγκλημάτων και ποινών

Παρατηρήσεις επί του σχεδίου νόμου του Υπ.Δικαιοσύνης «Κύρωση της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για το έγκλημα στον κυβερνοχώρο και του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της, σχετικά με την ποινικοποίηση πράξεων ρατσιστικής και ξενοφοβικής φύσης, που διαπράττονται μέσω συστηματων υπολογιστών, κ.λ.π». υπέβαλε με υπόμνημά της στη Βουλή η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων Ελλάδας. Σχετικά με τις ρυθμίσεις του σ/ν για την απόλυση κρατουμένων η Ένωση αναφέρει:

«Η διατήρηση σε ισχύ των διατάξεων του άρθρου 12 Ν. 4322/2015 σχετικά με την απόλυση κρατουμένων, ιδίως εκείνων που εκτίουν ποινές πολυετούς κάθειρξης μας βρίσκει αντίθετους, αφού οι ρυθμίσεις αυτές, που εισήχθησαν ως έκτακτα μέτρα αποσυμφόρησης των καταστημάτων κράτησης, τείνουν να αποκτήσουν πάγιο και διαρκή χαρακτήρα, αποδυναμώνοντας τη λειτουργία της ποινής και την αποτελεσματικότητα της ποινικής δικαιοσύνης».

Σχετικά με το άρθρο όγδοο του ν/σ που προβλέπει ειδικό λόγο εξάλειψης του αξιοποίνου και παύσης της ποινικής δίωξης για πταίσματα και πλημμελήματα, που τιμωρούνται με ποινή φυλάκισης μέχρι δύο (2) έτη ή/και χρηματική ποινή,και το άρθρο ένατο με το οποίο εισάγεται η ρύθμιση της παραγραφής των ποινών μέχρι έξι (6) μηνών, που δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και δεν έχουν εκτιθεί με οποιονδήποτε τρόπο, η Ένωση Δικαστών αναφέρει:

«Οι ρυθμίσεις αυτές επαναλαμβάνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα τα τελευταία 12 έτη, με αποτέλεσμα να δίνουν την εντύπωση μιας πάγιας ρύθμισης που ακυρώνει για τα συγκεκριμένα εγκλήματα την ποινική διαδικασία και τους σκοπούς της ποινικής δίκης. Μάλιστα, η συχνότητα ψήφισης όμοιου περιεχομένου διατάξεων είναι τέτοια που τελικά τα τελευταία 12 χρόνια για τα εγκλήματα αυτά τιμωρούνται μόνο όσοι καταλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω, καθώς σε περίπτωση που ακολουθείται η τακτική διαδικασία οι αποφάσεις δεν προλαβαίνουν να γίνουν αμετάκλητες. Πέρα από τα σοβαρά συνταγματικά προβλήματα των ρυθμίσεων αυτών, την άδικη και άνιση μεταχείριση των δραστών που καταλαμβάνονται επ’ αυτοφώρω σε σχέση με τους λοιπούς δράστες των ίδιων εγκλημάτων, αλλά και την εκφραζόμενη αδιαφορία για το εύλογο συμφέρον του θυμάτων να προστατευθούν μέσω της ποινικής διαδικασίας, οι διατάξεις αυτές αποδεικνύουν ότι δεν αντιμετωπίζουν έκτακτα και προσωρινά προβλήματα. Επομένως, θα πρέπει είτε να καταργηθούν τα συγκεκριμένα εγκλήματα στα οποία αναφέρονται οι διατάξεις αυτές, αφού πλέον η πρόβλεψή τους στο νόμο καμία αποτρεπτική λειτουργία δεν επιτελεί είτε να αποσυρθούν οι διατάξεις των άρθρων 8 και 9 του Σχεδίου Νόμου. Και υπέρ της τελευταίας αυτής άποψης τάσσεται και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων».

Δείτε περισσότερα εδώ