Η δίκη για φόνο και άλλα μυστήρια του Charles Dickens. Στις αρχές του 1827 ο Τσαρλς Ντίκενς
ξεκίνησε τις σπουδές του στο Wellington House Academy του Λονδίνου και το Μάιο
του ίδιου έτους, μέσω διασυνδέσεων της μητέρας του, βρήκε δουλειά στο
δικηγορικό γραφείο Ellis and Blackmore, ως υπάλληλος. Τα καθήκοντά του ήταν να
κρατάει το ταμείο, να παραδίδει έγγραφα, να κάνει θελήματα και άλλα παρόμοιες
εργασίες. Το Νοέμβριο του 1928 ο Ντίκενς ξεκίνησε να δουλεύει και πάλι ως
υπάλληλος δικηγορικού γραφείου στο δικηγόρο Charles Molley, όπου έμεινε λίγους
μήνες. Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα που είναι αφιερωμένη σε αυτόν (charlesdickensinfo.com),
η νομική και η δικηγορία δεν τον «τραβούσαν», καθώς θεωρούσε τη δουλειά αυτή
βαρετή και μονότονη. Έτσι αναζήτησε άλλο τρόπο επιβίωσης.
Οι περισσότεροι σύγχρονοι αναγνώστες δεν θεωρούν τον μεγάλο
Κάρολο Ντίκενς συγγραφέα μυστηρίου και αστυνομικών ιστοριών... Μια
προσεκτικότερη, όμως, ματιά στο σύνολο του έργου του μας δείχνει ότι σε μια
εποχή που το λογοτεχνικό είδος του μυστηρίου και των περιπετειών των ντετέκτιβ
βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα, ο Ντίκενς ενέτασσε το μυστήριο και το έγκλημα με
αμεσότητα και μαεστρία σε σχεδόν κάθε του μυθιστόρημα ή νουβέλα, με τρόπο ώστε
να μπορεί σήμερα να θεωρείται -δικαιολογημένα- πρωτεργάτης στην εξέλιξη του
είδους αυτού. Έχοντας εργαστεί σε δικηγορικό γραφείο, αλλά και στο δικαστικό
ρεπορτάζ ως δημοσιογράφος, ο Ντίκενς άντλησε πλούσιο υλικό για το έργο του. (Mτφ: Γιώργος Μπαρουξης, εκδόσεις Ποικίλη Στοά, Ιούνιος 2016)
Σχόλια