Οι δύο νέες δικαστικές αποφάσεις κατά των Εισπρακτικών εταιριών που επιδίκασαν αποζημίωση στους δανειολήπτες

Με την απόφαση του Μον.Πρωτοδικείου Αθηνών (3428/2016) με δικαστή την πρόεδρο Πρωτοδικών Ελένη Μοτσοβολέα, κρίθηκε ότι είναι απαραίτητη πριν την οποιαδήποτε διαβίβαση δεδομένων η προηγούμενη ενημέρωση του υποκειμένου των δεδομένων, δηλαδή εν

προκειμένω του δανειολήπτη πιστωτικής κάρτας. Για την ορθή και νόμιμη εφαρμογή των διατάξεων του ν. 2472/1997 που αφορούν στην ενημέρωση του υποκειμένου από την τράπεζα και την συγκατάθεσή του για την επεξεργασία και διαβίβαση των δεδομένων του (υποκειμένου) σε τρίτους, η τράπεζα είναι υποχρεωμένη να ενημερώνει ειδικώς για την εταιρία ενημέρωσης οφειλετών με την οποία συνεργάζεται (επωνυμία, έδρα κλπ).

Συγκατάθεση υπό την έννοια του ν. 2472/97 ορίζεται η ελεύθερη, ρητή και ειδική δήλωση βούλησης, που εκφράζεται με τρόπο σαφή και εν πλήρει επιγνώσει, με την οποία το υποκείμενο των δεδομένων, αφού προηγουμένως ενημερωθεί, δέχεται να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, οι δε τυποποιημένοι όροι που απαντώνται σε κάθε δανειακή σύμβαση και δεν αποτελούν προϊόν διαπραγμάτευσης αλλά προσχώρησης του καταναλωτή ώστε το εκάστοτε αίτημά του για λήψη πίστωσης να τύχει έγκρισης από την τράπεζα, δεν αρκούν προς θεμελίωση της συγκατάθεσης. Νόθος αντικειμενική ευθύνη  της τράπεζας. Το δικαστήριο επιδίκασε στον δανειολήπτη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ποσού 5.869 ευρώ. Δείτε το κείμενο της απόφασης εδώ

Στο ίδιο πλαίσιο κινείται και η απόφαση του Ειρηνοδικείου Αθηνών 273/2016 με δικαστή την Ειρηνοδίκη Ιφιγένεια Ιγνατιάδου, σύμφωνα με την οποία, ο υπεύθυνος επεξεργασίας (δηλ. η τράπεζα) οφείλει μετά τη συλλογή των σχετικών δεδομένων και πριν από τη διαβίβασή τους σε τρίτους (εισπρακτικές εταιρίες) να ενημερώνει για τη συλλογή και διαβίβαση τα υποκείμενα των δεδομένων (δηλ. τους δανειολήπτες), μεταξύ άλλων, και για τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών των δεδομένων του (είτε πρόκειται για αποδέκτες στους οποίους προβλέπεται η μεταβίβαση των δεδομένων ήδη από το στάδιο της συλλογής, είτε πρόκειται για αποδέκτες που προστέθηκαν αργότερα. Η υπόθεση αφορούσε καταναλωτικό δάνειο.

Όπως έκρινε το δικαστήριο, η σχετική ενημέρωση πρέπει να γίνεται το αργότερο πριν από τη μετάδοση των προσωπικών δεδομένων, ενώ η ενημέρωση κατά το αρχικό στάδιο συλλογής δεδομένων δεν αρκεί (βλ. ΣτΕ 2251/2005). Ο τρίτος-αποδέκτης ασκεί κι αυτός επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, συνεπώς οφείλει μόλις έλθει σε πρώτη επαφή με το υποκείμενο των δεδομένων να το ενημερώσει εγγράφως για την πρόθεσή του να κάνει χρήση των δεδομένων του, για το σκοπό της χρήσης και για τον υπεύθυνο επεξεργασίας αυτών, από το αρχείο του οποίου θα γίνει η άντληση των δεδομένων. 

Καταρρίφθηκε πλήρως ο ισχυρισμός της τράπεζας ότι με τα προδιατυπωμένα κειμενάκια στις συμβάσεις δανείων καλύπτουν την υποχρέωση ενημέρωσης κατά το στάδιο σύναψης της σύμβασης. Το δικαστήριο αναγνώρισε ευθύνη εις ολόκληρον της τράπεζας και της εισπρακτικής για καταβολή ποσού 6.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Δείτε το κείμενο της απόφασης εδώ

(Πηγή:dsanet.gr/ τνπ Ισοκράτης).