Αναγνώριση αποδεδειγμένου χρόνου ασφάλισης παρά την απώλεια ασφαλιστικού βιβλιαρίου

Πολίτης ζήτησε τη μεσολάβηση του Συνηγόρου του Πολίτη διότι το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ δεν του αναγνώρισε χρόνο ασφάλισης που διαπιστωμένα είχε διανυθεί στο Δημόσιο με αποτέλεσμα να τίθεται σε κίνδυνο η συνταξιοδότηση του από την Γενική Διεύθυνση Συντάξεων
του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (ΓΛΚ), ως τελευταίου ασφαλιστικού φορέα, λόγω μη θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, βάσει των διατάξεων περί διαδοχικής ασφάλισης. Ειδικότερα, ο πολίτης παραιτήθηκε από την υπηρεσία του ως τακτικός μόνιμος υπάλληλος σε δημόσιο νοσηλευτικό ίδρυμα.

Επειδή είχε και χρόνο ασφάλισης στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ για χρονικό διάστημα πέντε (5) ετών, το ΓΛΚ, προκειμένου να χορηγήσει σύνταξη στον πολίτη, βάσει των διατάξεων περί διαδοχικής ασφάλισης, ζήτησε ασφαλιστικά στοιχεία από το αρμόδιο Περιφερειακό Υποκατάστημα ΙΚΑ – ΕΤΑΜ Θεσσαλονίκης, το οποίο όμως δεν συνυπολόγισε χρονικό διάστημα δύο (2) ετών (1986-1988) που αυτός εργαζόταν με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου σε δημόσιο νοσοκομείο, με την αιτιολογία ότι δεν προσκόμισε ούτε και βρέθηκε κάποιο έγγραφο αποδεικτικό στοιχείο από τα αναφερόμενα στην παρ. 2 του άρθρ. 10 του Κανονισμού Ασφάλισης του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ.

Ο Συνήγορος του Πολίτη διαπίστωσε ότι από την ίδια την απάντηση του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ Θεσσαλονίκης προς το ΓΛΚ και ειδικότερα στην ανάλυση των ημερών ασφάλισης ανά έτος, αναφέρεται ότι το έτος 1986 βρέθηκαν μόνο 26 ημέρες ασφάλισης και το έτος 1987 βρέθηκαν μόνο 25 ημέρες ασφάλισης. Το γεγονός όμως ότι ο πολίτης είχε βιβλιάριο ασθενείας το επίμαχο χρονικό διάστημα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα πρέπει να είχε κατ’ έτος στο ίδρυμα τουλάχιστον τα ημερομίσθια που απαιτεί ο νόμος για τη χορήγηση βιβλιαρίου.

Ο Συνήγορος του Πολίτη επεσήμανε άλλωστε στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ότι η υπηρεσία που απασχολούσε τον πολίτη ήταν υποχρεωμένη να τον ασφαλίζει ανελλιπώς στο ΙΚΑ. Επρόκειτο μάλιστα για νοσηλευτικό ίδρυμα που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και ως εκ τούτου ελέγχεται από το κράτος τονίζοντας ότι ένα απρόβλεπτο γεγονός (όπως η απώλεια των αρχείων), που δεν ανάγεται σε υπαιτιότητα του ασφαλισμένου, δεν μπορεί να αποβαίνει εις βάρος του.

Ο Συνήγορος σημείωσε ότι τα διοικητικά όργανα οφείλουν να ασκούν τις αρμοδιότητές τους σύμφωνα με το αίσθημα δικαίου, ώστε στην εφαρμογή μιας διάταξης να αποφεύγονται οι ανεπιεικείς και απλώς δογματικές ερμηνευτικές εκδοχές. Επισημαίνεται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας έχει κρίνει ότι τυχόν μη καταβολή ή ελλιπής καταβολή εισφορών εκ μέρους του Δημοσίου προς το ΙΚΑ δεν μπορεί να αποβεί σε βάρος του ασφαλισμένου και συνεπώς ο χρόνος εργασίας του θεωρείται ότι μπορεί να αναγνωριστεί στην ασφάλιση του ΙΚΑ ανεξάρτητα από το γεγονός αν το Δημόσιο κατέβαλε ή όχι εργοδοτικές εισφορές. Το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ αποδέχτηκε τις προτάσεις του Συνηγόρου και επαναπροσδιόρισε τον συνολικό χρόνο ασφάλισης του πολίτη. (Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη: Χρήστος Ιωάννου Ειδικός επιστήμονας: Γιάννης Τσελεκίδης, synigoros.gr)