Ο νέος θεσμός της Ενδοδικαστικής Συμβιβαστικής Επίλυσης διαφορών στη Διοικητική Δίκη (άρθρο 126Β ΚΔΔ)

Με το άρθρο 23 του ν.4446/2016 «Πτωχευτικός Κώδικας, Διοικητική Δικαιοσύνη, Τέλη-Παράβολα, Οικειοθελής αποκάλυψη φορολογητέας ύλης παρελθόντων ετών, Ηλεκτρονικές συναλλαγές, Τροποποιήσεις του ν. 4270/2014 και λοιπές διατάξεις» προστέθηκε στον Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας νέο άρθρο 126Β με τίτλο «Ενδοδικαστική συμβιβαστική επίλυση σε συμβούλιο των διαφορών από αγωγές για απαιτήσεις από διοικητικές συμβάσεις».

Όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νόμου, με την παράγραφο 1 του άρθρου αυτού εισάγεται ο θεσµός της ενδοδικαστικής συµβιβαστικής επίλυσης των διοικητικών διαφορών ουσίας, ύστερα από την άσκηση αγωγής στα διοικητικά εφετεία. 

Ο νέος αυτός θεσµός, έχοντας ως πηγή έµπνευσης µεταξύ άλλων και το άρθρο 10 της Οδηγίας 2011/7/ΕΕ «για την καταπολέµηση των καθυστερήσεων πληρωµών στις εµπορικές συναλλαγές», που µεταφέρθηκε στην εσωτερική έννοµη τάξη µε την υποπαράγραφο Ζ.10 της παραγράφου Ζ΄ του άρθρου πρώτου του ν. 4152/2013 (Α΄ 107), αποβλέπει στην επιτάχυνση της διαδικασίας, προκειµένου να επιτευχθεί η επίλυση των ως άνω διαφορών σε σύντοµο χρόνο. 

Με την παράγραφο 2 προβλέπεται ότι η εφαρµογή των διατάξεων του νέου άρθρου 126Β καταλαµβάνει και τις εκκρεµείς υποθέσεις, δηλαδή ακόµη και εκείνες για τις οποίες έχει ορισθεί δικάσιµος κατά την ηµεροµηνία δηµοσίευσης του νόµου.

Σημειώνεται ότι η Ένωση Διοικητικών Δικαστών είχε διαφωνήσει τόσο με την αναγκαιότητα και τη βασική λογική τους νεοεισαγόμενου θεσμού, όσο και με τις επιμέρους ρυθμίσεις, αναφέροντας ότι "δεν συνάδει με τη φύση των δικαστικών καθηκόντων η συμμετοχή των δικαστών σε ‘‘διαδικασίες διαπραγματεύσεων’’ μεταξύ των διαδίκων ώστε να επέλθει κάποιο συμβιβαστικό αποτέλεσμα, πολύ δε περισσότερο όταν πρόκειται για απαιτήσεις από την εκτέλεση διοικητικών συμβάσεων" καθώς και ότι "η ενασχόληση των εφετών με την εν λόγω πρόσθετη ευθύνη θα επιφέρει τελικά καθυστέρηση στην απονομή της διοικητικής δικαιοσύνης και πάντως θα λειτουργήσει σε βάρος άλλων κατηγοριών υποθέσεων".

Απομένει να φανεί στην πράξη αν θα γίνει ουσιαστική χρήση του νέου θεσμού.

Η νέα ρύθμιση για την ενδοδικαστική συμβιβαστική επίλυση έχει ως εξής:

«Αρθρο 126Β: Ενδοδικαστική συμβιβαστική επίλυση σε συμβούλιο των διαφορών από αγωγές για απαιτήσεις από διοικητικές συμβάσεις
1. Οι διαφορές από αγωγές για απαιτήσεις από την εκτέλεση διοικητικών συμβάσεων αρμοδιότητας των διοικητικών εφετείων υπόκεινται στη διαδικασία ενδοδικαστικής συμβιβαστικής επίλυσης σε συμβούλιο, σύμφωνα με τους όρους των επόμενων παραγράφων.
2. Ο πρόεδρος του συμβουλίου διεύθυνσης ή ο δικαστής που διευθύνει το δικαστήριο ή ο οριζόμενος από αυτόν δικαστής, αμέσως μετά την κατάθεση του εισαγωγικού της δίκης δικογράφου, ορίζει με πράξη του επ' αυτού το αρμόδιο τμήμα για την ενδοδικαστική επίλυση της διαφοράς. Ο πρόεδρος του οικείου τμήματος ορίζει εισηγητή δικαστή με πράξη του, η οποία κοινοποιείται στους διαδίκους. Εντός δέκα (10) ημερών από την κοινοποίηση, οι διάδικοι είναι υποχρεωμένοι να προσκομίσουν στη γραμματεία του δικαστηρίου όλα τα αναγκαία στοιχεία για την επίλυση της διαφοράς. Ο εισηγητής επιμελείται τη συγκέντρωση των αναγκαίων στοιχείων από τους διαδίκους, από τους οποίους μπορεί να ζητά, εφόσον το κρίνει αναγκαίο, την προσκόμιση πρόσθετων στοιχείων, και οργανώνει την επικοινωνία με αυτούς προς το σκοπό επίλυσης της διαφοράς. Προς τούτο οι διάδικοι καλούνται σε κοινή συνάντηση από τον εισηγητή σε ημερομηνία που ορίζεται από τον ίδιο. Μετά την ολοκλήρωση της ως άνω διαδικασίας, η υπόθεση εισάγεται στο συμβούλιο και συντάσσεται πρακτικό, το οποίο περιέχει τις δηλώσεις των διαδίκων και την απόφαση του συμβουλίου, με την οποία επιλύεται η διαφορά ή διαπιστώνεται η μη επίτευξη της ενδοδικαστικής επίλυσής της.
3. Η απόφαση ενδοδικαστικής επίλυσης, η οποία περιέχει το ύψος της απαίτησης χωρίς παράθεση του πραγματικού, το χρόνο έναρξης της τοκοφορίας και τον προσδιορισμό του επιτοκίου, έχει τα αποτελέσματα αμετάκλητης δικαστικής απόφασης και συνιστά εκτελεστό τίτλο κατά την έννοια του άρθρου 199 του παρόντος Κώδικα.
4. Η διαδικασία ενδοδικαστικής επίλυσης διεξάγεται κατά τρόπο που να διασφαλίζεται το απόρρητο αυτής.
5. Οι διάδικοι, πλην του Δημοσίου και των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, για τους οποίους έχει εφαρμογή η παράγραφος 1 του άρθρου 29 του παρόντος Κώδικα, εκπροσωπούνται στη διαδικασία του παρόντος άρθρου από δικηγόρους, σύμφωνα με τον Κώδικα Δικηγόρων, εφαρμοζόμενης και της διάταξης της περίπτωσης Α' της παραγράφου 2 του άρθρου 27 του παρόντος Κώδικα. Για την ενδοδικαστική επίλυση της διαφοράς απαιτείται ειδική πληρεξουσιότητα.» (legalnews24.gr)