Γράφει η Άννα Πλεύρη, Δικηγόρος Δ.Ν., Διαπιστευμένη
Διαμεσολαβήτρια
Στις 08-11 Ιουνίου 2017, διεχήχθη στο Salzburg (Αυστρία)
4ήμερο Συμπόσιο Διαμεσολάβησης, (2nd Biennial Mediation Symposium)
διοργανώσεως του Κέντρου Διεθνών Νομικών Σπουδών CILS, (Center of International
Legal Studies).
Στο πλαίσιο των εργασιών του εν λόγω Συμποσίου,
παρουσιάστηκε από την Δόκτωρα Άννα Εμ. Πλεύρη, εισήγηση στην αγγλική γλώσσα με
θέμα: «Σχέδιο νόμου για την Οικογενειακή Διαμεσολάβηση στην Κύπρο» (Draft Law on
Family Mediation in Cyprus).
Στην εν λόγω παρουσίαση, αναλύθηκε αφενός γιατί ο θεσμός της
διαμεσολάβησης είναι κατάλληλος για τις οικογενειακές διαφορές και αφετέρου πως
είναι διαρθρωμένο και ποιο είναι το περιεχόμενο των διατάξεων του νομοσχεδίου
για την οικογενειακή διαμεσολάβηση. Το εν λόγω νομοσχέδιο εκκρεμεί από το έτος
2014, ενώ βρίσκεται πλέον στην Κυπριακή Βουλή για τελική επεξεργασία από την
Κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών και αναμένεται σύντομα να καταστεί νόμος του
Κυπριακού κράτους.
Στο πλαίσιο της παρουσίασης εξηγήθηκε πως το δυναμικό εργαλείο
του διαλόγου, ως βασικό συστατικό της διαδικασίας της διαμεσολάβησης, την
καθιστά κατάλληλο τρόπο επίλυσης των «ευαίσθητων» οικογενειακών διαφορών και
σκιαγραφήθηκε το νομοθετικό πλαίσιο της διαμεσολάβησης στην Κυπριακή έννομη
τάξη. Πρόκειται για τον περί διαμεσολάβησης αστικών και εμπορικών διαφορών νόμο
159 (I )/2012, δια του οποίου η Κυπριακή νομοθεσία εναρμονίστηκε με την σχετική
Ευρωπαϊκή Οδηγία 2008/52/ΕΚ. Σημειώνεται, ότι ο Κυπριακός νόμος 159(I)/2012 δεν
εφαρμόζεται σε οικογενειακές διαφορές, όπως ρητά ορίζεται στο δεύτερο άρθρο
του.
Ο τίτλος του προκείμενου σχεδίου νόμου είναι «Ο περί
Διαμεσολάβησης σε Οικογενειακές Διαφορές Νόμος του 2014», έχει 6 μέρη και
συνολικά 47 άρθρα.
Αναφορικά με τα περιεχόμενα του εν λόγω νομοσχεδίου, το
πρώτο μέρος, δηλαδή τα άρθρα 1-5 περιέχει ορισμούς, τον σκοπό του νόμου, τις
βασικές αρχές και γενικές διατάξεις. Ως «οικογενειακή διαφορά» νοείται στο
πλαίσιο του εν λόγω νομοσχεδίου κάθε υπόθεση σχετική με τον θεσμό της
οικογένειας. Ως «οικογενειακές διαφορές», λοιπόν νοούνται εδώ υποθέσεις
επιμέλειας τέκνου, διατροφής συζύγου ή τέκνου και περιουσιακές διαφορές μεταξύ
συζύγων.
Στο δεύτερο άρθρο του νομοσχεδίου υπάρχει και συγκεκριμένος
ορισμός για την οικογενειακή διαμεσολάβηση, η οποία ρυθμίζεται ως εκούσια και
όχι ως υποχρεωτική για τα μέρη. Στο νομοσχέδιο υπάρχει ακόμη λεπτομερής ανάλυση
για το Μητρώο Οικογενειακών Διαμεσολαβητών, το οποίο θα τηρείται από το
Υπουργείο Δικαιοσύνης, ενώ στο Μητρώο αυτό αναμένεται να εγγράφονται
διαμεσολαβητές - κάτοχοι συγκεκριμένων Πανεπιστημιακών πτυχίων, δηλαδή πτυχίων
νομικής, ψυχολογίας και κοινωνικής εργασίας, κατά τη διατύπωση του νομοσχεδίου.
Υπογραμμίζεται, ότι σύμφωνα με τα άρθρα 17 και 18 του
νομοσχεδίου, το δικαστήριο μπορεί να ενημερώνει τα μέρη για την οικογενεική
διαμεσολάβηση, αλλά και να αναβάλει την εκδίκαση της διαφοράς, όταν θεωρεί ότι
υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ γονέων και τέκνου, προκειμένου το τέκνο να
εκπροσωπηθεί σε διαμεσολάβηση από την Επίτροπο για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Καταληκτικά, σύμφωνα με νομοσχέδιο, η συμφωνία των μερών για
υπαγωγή μιας διαφοράς σε οικογενειακή διαμεσολάβηση πρέπει να είναι γραπτή και
να έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο, ενώ υπάρχουν αναλυτικές διατάξεις για το πώς
ξεκινά και πως περατώνεται μια οικογενειακή διαμεσολάβηση. Τέλος, το νομοσχέδιο
περιλαμβάνει στο 5ο μέρος του (άρθρα 37-42) και προβλέψεις σχετικά με την
πειθαρχική διαδικασία σε κατά των οικογενειακών διαμεσολαβητών. (αναδημοσίευση άρθρου από το www.cylegalnews.com)
*H Άννα Εμ. Πλεύρη είναι Διδάκτωρ Νομικής, Δικηγόρος
(Ελλάδα/Κύπρος), Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια (ΥΔΑΔΔ, Κύπρος, UK),
Πιστοποιημένη Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών (Adr-Odr International (UK)
και Λέκτορας Ιδιωτικού δικαίου και ADR
Σχόλια