Γράφει ο Γιώργος Καζολέας, δικηγόρος
Ενόψει δικηγορικών εκλογών το ερώτημα του τι πραγματικά
προσφέρουν οι αιρετοί εκπρόσωποι των δικηγόρων παραμένει. Γίνεται μάλιστα πολύ
πιο επιτακτικό τα τελευταία χρόνια που το επάγγελμα δέχθηκε πρωτοφανή
επίθεση από το κράτος. Δεν ξεχνιέται η
μόνιμη επωδός των Τροϊκανών και των εγχώριων εκπροσώπων τους κάθε φορά που επρόκειτο
να ψηφιστούν προαπαιτούμενα μέτρα, «να ανοίξει το επάγγελμα του δικηγόρου». Δηλαδή,
το πιο ανοιχτό επάγγελμα στη χώρα, την ίδια ώρα που άλλα κλειστά επαγγέλματα
δεν αγγίχτηκαν και έμειναν προνομιακά κλειστά. Ο δικηγόρος καλείται σήμερα να
πληρώνει στο κράτος για φορολογία και ασφάλιση περισσότερο από τα 2/3 του συρρικνωμένου
εισοδήματος του. Παράλληλα, η δικηγορική ύλη μειώθηκε και η οικονομική
δυνατότητα των εντολέων περιορίστηκε δραματικά.
Η δικηγορική καθημερινότητα παραμένει μίζερη. Η άσκοπη
αναμονή στο ακροατήριο και στις ουρές κατάθεσης παραμένει, η χαρτούρα και οι
σφραγίδες παραμένουν και η ηλεκτρονική δικαιοσύνη βαδίζει με ρυθμούς χελώνας.
Το δικηγορικό προϊόν είναι εντελώς μη ελκυστικό όταν η απονομή δικαιοσύνης αργεί τόσο
πολύ και η ποιότητα της δεν είναι πάντα ικανοποιητική.
Οι δικηγορικοί σύλλογοι ενόψει όλων αυτών δεν κατάφεραν να
έχουν ουσιαστική δράση. Έχουν πολύ μεγαλύτερη ευθύνη από εκείνη που νομίζουν
ότι τους αναλογεί. Με βασική μορφή αντίδρασης ένα απολύτως εσφαλμένο και εκ του
αποτελέσματος αποτυχημένο μέσο, την αποχή, κατάφεραν να πλήξουν τον μέσο
δικαστηριακό δικηγόρο, τα συμφέροντα του οποίου υποτίθεται εξυπηρετούσαν. Δεν απέτρεψαν την επιβολή ΦΠΑ, το παράλογο ποσοστό ασφαλιστικής εισφοράς, τη μείωση της δικηγορικής ύλης. Αντιθέτως τον περασμένο χρόνο στέρησαν το δικαίωμα στο μάχιμο δικηγόρο να εργασθεί με μια αποχή που
κρίθηκε αντισυνταγματική και καμία ευθύνη δεν αποδόθηκε.
Η σημερινή κατάσταση αποτελεί απόδειξη ότι το μέχρι σήμερα μοντέλο
διοίκησης των δικηγορικών συλλόγων έχει αποτύχει, όπως και ο κλασσικός
δικηγορικός συνδικαλισμός. Η ανάγκη της εποχής επιβάλει εκ βάθρων ανανέωση και
νέες ιδέες που να είναι ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες.
Η επέκταση και μαζική χρήση των ηλεκτρονικών μέσων στο χώρο της
δικαιοσύνης, η ουσιαστική πίεση στο Υπουργείο Δικαιοσύνης για περισσότερο
ευέλικτο και σύντομο τρόπο λειτουργίας των δικαστηρίων και των δικαστικών
υπηρεσιών και η δυναμική διεκδίκηση αφενός της αύξησης της δικηγορικής ύλης και
αφετέρου του εξορθολογισμού των φορολογικών και ασφαλιστικών βαρών, αποτελούν
άμεση προτεραιότητα των νέων εκπροσώπων του δικηγορικού σώματος που θα
εκλεγούν.
Σχόλια