Δ.Εφ.Αθηνών αριθμ. Αποφ. 3510/2018 (τμήμα 16ο
Τριμελές): Από το περιεχόμενο των όρων της συμβάσεως πρακτορείας
επιχειρηματικών απαιτήσεων προκύπτει, καταρχάς, ότι έχουν εκχωρηθεί προς την
εταιρεία Α όλες οι υφιστάμενες κατά την υπογραφή της συμβάσεως αυτής και της
πρώτης πρόσθετης πράξης ειδικών όρων εγχωρίου factoring με αναγωγή
επιχειρηματικές απαιτήσεις της εταιρείας, από την πώληση εμπορευμάτων (ιατρικών
υλικών κλπ.) προς οφειλέτες εντός της Ελλάδας, στις οποίες περιλαμβάνονται και
οι επίδικες απαιτήσεις.
Στην εξεταζόμενη δε περίπτωση έχει υπάρξει πράγματι η κατά
το νόμο και τη σύμβαση απαιτούμενη αναγγελία της εν λόγω συμβάσεως πρακτορείας
απαιτήσεων προς τον οφειλέτη. Ενόψει αυτών και ανεξάρτητα από τη μη προσκόμιση
συγκεκριμένων στοιχείων για την αναγγελία των επιμέρους επίδικων απαιτήσεων
(αναγγελία που πάντως, ενόψει των περιστάσεων, θεωρείται ότι έλαβε χώρα βάσει
των όρων της συμβάσεως πρακτορείας και είναι πλήρης), λαμβάνοντας υπόψη
ότι:
1) Η γνωστοποίηση της ως άνω συμβάσεως πρακτορείας
απαιτήσεων επαρκεί ως αναγγελία (άρθρο 4.1 της συμβάσεως) για την ενεργοποίηση
των δικαιωμάτων του πράκτορα από την ως άνω σύμβαση,
2) η κρινόμενη αγωγή ασκήθηκε μετά την σύναψη της εν λόγω
συμβάσεως ,
3) σε κάθε περίπτωση δεν έχει καταγγελθεί η ως άνω σύμβαση
έως την ημερομηνία ασκήσεως της κρινόμενης αγωγής και
4) οι επίδικες αξιώσεις δεν περιλαμβάνονται σε εκείνες που
εκχωρήθηκαν στις εταιρείες Β και Γ, κρίνεται ότι για την άσκηση της υπό κρίση
αγωγής, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι επίδικες αξιώσεις, δεν νομιμοποιείτο
ενεργητικά η ενάγουσα, παρά μόνο η εταιρεία Α, η οποία αυτή αποκλειστικά θα
μπορούσε να επιδιώξει την είσπραξη των επίδικων εκχωρημένων απαιτήσεων με την
άσκηση του ένδικου βοηθήματος της αγωγής.
(adjustice.gr)
Σχόλια