Τριμελές Εφετείο Πατρών αρ.186/2018 (Α'Δημοσίευση): Προσωπική Αστική Ευθύνη
Δικηγόρου κατά το άρθρο 73 παρ.1,4,5 του ΕισΝΚΠολΔ. Αγωγή κακοδικίας επιτρέπεται
μόνο αν στηρίζεται σε δόλο ή βαριά αμέλεια ή αρνησιδικία και ο ενάγων ζημιώθηκε
από τις τέτοιες πράξεις ή παραλείψεις. Δεν επιτρέπεται αγωγή κακοδικίας, όταν
περάσουν έξι μήνες από την πράξη ή παράλειψη που επικαλείται ο ενάγων.Νόμιμος
περιορισμός η υποχρέωση για την άσκηση αγωγής κακοδικίας κατά δικηγόρου μέσα σε
σύντομη αποσβεστική προθεσμία, ο οποίος δικαιολογείται από ιδιαίτερους λόγους
και μάλιστα κοινωνικού και δημόσιου συμφέροντος, ενόψει της ιδιότητας των
δικηγόρων, ως άμισθων δημόσιων λειτουργών (άρθρο 1 και 38 του ΝΔ 3026/1954),
προκειμένου αυτοί να ενεργούν ανεπηρέαστοι και απερίσπαστοι κατά την άσκηση των
καθηκόντων τους. Η αγωγή κακοδικίας κατά το άρθρο 73 του ΕισΝΚΠολΔ αποτελεί το
μοναδικό βοήθημα, με το οποίο μπορεί να ζητηθεί η αστική ευθύνη του δικηγόρου.
Αντίθετα δεν είναι δυνατή ούτε η αξίωση αποζημίωσης με βάση τις διατάξεις της συμβατικής
(ΑΚ 713) ή της αδικοπρακτικής ευθύνης (ΑΚ 914), ούτε η επίκληση του άρθρου 8
του Ν.2251/1994 «περί προστασίας των καταναλωτών», από πράξεις ή παραλείψεις
προσώπων που παρέχουν υπηρεσίες (ΑΠ 1057/2009). Η έναρξη της 6μηνης προθεσμίας
τοποθετείται στο χρόνο γνώσεως από τον εντολέα της πράξης ή παράλειψης και όχι
στο χρόνο του ζημιογόνου γεγονότος.
Ο ενάγων/εκκαλών ισχυρίστηκε ότι μετά την εμπλοκή του σε
τροχαίο ατύχημα ανέθεσε την εντολή διεκπεραίωσης της υπόθεσης του στην
εναγόμενη/εκκαλούσα δικηγόρο, προκειμένου να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες
ενέργειες για την είσπραξη της αποζημίωσης που δικαιούτο από την ασφαλιστική
εταιρεία που είχε κατά το χρόνο του ατυχήματος ασφαλίσει το ζημιογόνο
αυτοκίνητο. Ισχυρίστηκε ακόμα ότι μετά από συμβιβασμό που επήλθε μεταξύ των
μερών, η εναγόμενη ενώ εισέπραξε από την ασφαλιστική εταιρεία το ποσό των 16
εκ. δρχ. παρέστησε ψευδώς στον ενάγοντα ότι έλαβε μόνο 7 εκ .δρχ, του κατέβαλε
το ανωτέρω ποσό, παρακρατώντας το υπόλοιπο εκ 9 εκ δρχ. Το πρωτοβάθμιο
δικαστήριο έκρινε την αγωγή του ενάγοντος παραδεκτή και κατά ένα μέρος τη
δέχθηκε ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Το Εφετείο απέρριψε την αγωγή ως απαράδεκτη διότι από την
ημέρα γνώσης της ζημιογόνου συμπεριφοράς της εναγόμενης κατά τα εκτιθέμενα στην
αγωγή μέχρι τη μέρα ασκήσεως της ένδικης αγωγής…παρήλθε χρονικό διάστημα πλέον
των έξι μηνών και συνεπώς η αγωγή υπέκυψε στην ως άνω αποσβεστική προθεσμία του
άρθρου 73 ΕισΝΚΠολΔ. Ακολούθως είχε ασκηθεί αυτή σε αναρμόδιο δικαστήριο ήτοι
το Μονομελές Πρωτοδικείο αντί του αρμοδίου Πολυμελούς Πρωτοδικείου. Έσφαλε
επομένως η εκκαλούμενη που έκρινε παραδεκτή την αγωγή.Ακολόυθως πρέπει να γίνει
δεκτή η από….έφεση ως βάσιμη κατ ουσίαν και αφού κρατηθεί η υπόθεση στο
Δικαστήριο αυτό και ερευνηθεί να απορριφθεί η ένδικη αγωγή ως απαράδεκτη.
(H απόφαση δημοσιεύεται με επιμέλεια του δικηγόρου Πατρών Βασιλείου Γαλανόπουλου, εκ μέρους του Δικηγορικού Συλλόγου Πατρών)Δείτε την Απόφαση εδώ
Σχόλια