Απόρριψη αίτησης υπαγωγής στο νόμο για τα υπερχρεωμένα- Παραβίαση καθήκοντος ειλικρίνειας- Απόκρυψη πραγματικής οικονομικής κατάστασης που προέκυψε από αναρτήσεις στο Facebook

Eιρ.Αθηνών 5551/2019: Απόρριψη αίτησης υπαγωγής στο νόμο για τα υπερχρεωμένα- Παραβίαση καθήκοντος ειλικρίνειας- Απόκρυψη πραγματικής οικονομικής κατάστασης που προέκυψε από αναρτήσεις στο Facebook

"...Kατά τα άρθρα 443, 444 παρ. 1γ και παρ. 2 ΚΠολΔ ιδιωτικά έγγραφα θεωρούνται και οι φωτογραφικές ή κινηματογραφικές αναπαραστάσεις, φωνοληψίες και κάθε άλλη μηχανική απεικόνιση. Τέτοιο ιδιωτικό έγγραφο που προσκομίζεται ως αποδεικτικό μέσο σε πολιτική δίκη και αφορά σε ιδιωτική επαφή και συνομιλία εν αγνοία και χωρίς τη συναίνεση ενός εκ των συμμετεχόντων, καθίσταται απαράδεκτο αποδεικτικό μέσο, διότι αποτελεί ανεπίτρεπτο περιορισμό της συνταγματικά προστατευόμενης ελεύθερης άσκησης της επικοινωνίας, σύμφωνα με τα άρθρα 2 παρ. 1, 9 παρ. lβ', 9Α, 19 του Συντάγματος και το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (βλ. ΑΠ 996/201Ο, ΑΠ 981/2009 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέτοια απαγορευμένα αποδεικτικά μέσα, τα οποία δεν λαμβάνονται υπ' όψιν στα πλαίσια της δίκης, αποτελούν και οι εκτυπώσεις που αποτυπώνουν αναρτήσεις στις οποίες προέβη κάποιος χρήστης στο «προφίλ» του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης «facebook» ώστε να είναι ορατές μόνο από τους «φίλους» του στο συγκεκριμένο μέσο κοινωνικής δικτύωσης (βλ. και ΜΠρΘεσσαλ 13748/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, ο Ν. 2472/1997 για την «Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα» τιμωρεί την κατάργηση του απορρήτου και της μυστικότητας της ιδιωτικής ζωής σε περίπτωση επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων χωρίς να υφίσταται συναίνεση για την επεξεργασία τους (βλ. ΕφΛαρ 346/2015, ΕφΑθ 175/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αφορά, δηλαδή, σε επεμβάσεις σε αρχεία που είναι κρυφά και δεν έχουν δημοσιοποιηθεί και στην επεξεργασία κρυφών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από επέμβαση σε κρυφό αρχείο. Όσο η ιδιωτική ζωή είναι απόρρητη άξια προστασίας, όμως όταν πλέον έχει ευρέως δημοσιοποιηθεί παύει να είναι άξια προστασίας από τον εν λόγω νόμο, ήτοι όταν τέτοια προσωπικά δεδομένα του ατόμου είναι γνωστά σε ένα σχετικά μεγάλο αριθμό προσώπων ή μπορούν να γίνουν από αυτούς εύκολα αντιληπτά και θεωρούνται εξακριβωμένα, τότε δεν προσβάλλεται το δικαίωμα για πληροφορική αυτοδιάθεση και στην ιδιωτική ζωή. Στην περίπτωση του μέσου κοινωνικής δικτύωσης «facebook», ο χρήστης έχει τη δυνατότητα να προβεί σε ρυθμίσεις ιδιωτικότητας  στο «προφίλ» του, εάν επιθυμεί να περιορίσει τον κύκλο των προσώπων που έχουν πρόσβαση σε αυτό, στις φωτογραφίες του και γενικότερα στις αναρτήσεις του, δηλαδή να προβεί σε ρυθμίσεις περιορισμού προσβάσεως στις πληροφορίες του. Ακόμη όμως, έχει τη δυνατότητα να καταστήσει δημόσια κι ελεύθερα προσβάσιμα σε όλους (ακόμη και σε χρήστες του διαδικτύου που δεν έχουν λογαριασμό στο «facebook») τα στοιχεία αυτά, με την καταχώρισή τους στον εν λόγω ιστότοπο χωρίς ρυθμίσεις ασφαλείας. Πληροφορίες, όμως, οι οποίες αναρτώνται από το υποκείμενο των δεδομένων σε δημόσια πρόσβαση στο διαδίκτυο δεν συνιστούν προσωπικό δεδομένο και δεν εμπίπτουν στις προστατευτικές διατάξεις του Ν. 2472/1997 (βλ. ΤριμΕφΑθ 175/2014 ΤΝΠ ΔΣΑ, Βούλευμα ΠλημμΑθ 1281/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕιρΘεσσαλ 6981/2017 Α’ Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ)…

Στην κρινόμενη αίτηση, η αιτούσα εκθέτει ότι από 26-10-2013 δεν έχει κανένα εισόδημα, ενώ ο σύζυγος της ως ελεύθερος επαγγελματίας - πολιτικός μηχανικός έχει μηνιαίο εισόδημα που δεν ξεπερνά τα 660,00 ευρώ, ενώ με την από 10-2-2016 υπεύθυνη δήλωση της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 10-2-2016, στα πλαίσια της επικαιροποίησης των σχετικών - εγγράφων της, πέραν του ότι αυτά δεν κατατέθηκαν με πληρότητα, δηλώνει ότι η κατάσταση της περιουσίας, των μεταβιβάσεων και των εισοδημάτων της ιδίας και του συζύγου της (αναφορικά με την κρινόμενη αίτηση) είναι πλήρης και ορθή. Πλην όμως, η αιτούσα, με την ως άνω υπεύθυνη δήλωση έχει παραβιάσει την επιβαλλόμενη από την διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 του ν. 3869/2010 υποχρέωση ειλικρίνειας, αποσιωπώντας την αλήθεια ως προς την βελτίωση του εισοδήματος τόσο της ιδίας όσο και του συζύγου της, καθώς από το έτος 2015 διαμένουν και εργάζονται στο Λονδίνο του Ηνωμένου Βασιλείου (βλ. δημόσιες αναρτήσεις φωτογραφιών της στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης «facebook» το έτος 2015, καθώς και σε διαφορετικές ημερομηνίες σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας του Ηνωμένου Βασιλείου, όπου αναφέρει ότι διαμένει, το έτος 2017 όπου αναφέρει η αιτούσα ότι εργάζεται στα … του Λονδίνου, καθώς και στις 14 Αυγούστου 2018 όπου αναφέρει ότι εργάζεται σε ανταλλακτήριο με την επωνυμία ……………… που εδρεύει στο Λονδίνο). Σημειωτέον ότι με την από 30-4-2014 χορηγηθείσα Προσωρινή Διαταγή του Ειρηνοδίκη Αθηνών με την οποία ρυθμίστηκαν προσωρινά οι ως άνω οφειλές της αιτούσας με την υποχρέωση καταβολής ποσού πενήντα (50,00) ευρώ προς την πιστώτρια της, διετάχθη η επανεξέταση αυτής μετά την 1-6-2015 και εφόσον τα εισοδήματα της (αιτούσας) έχουν βελτιωθεί με κλήση της καθ’ ης και με δαπάνες και επιμελεία της αιτούσας, η οποία βέβαια δεν τηρήθηκε από την τελευταία. Αποτέλεσμα της ανωτέρω συμπεριφοράς της είναι να υφίσταται διαφοροποίηση ανάμεσα στην πραγματική και τη δηλωθείσα κατάσταση των εισοδημάτων της ιδίας και του συζύγου της, με την έννοια ότι η τελευταία δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια (ΕιρΠειρ 81 /2011, αδημ.), η οποία διαφοροποίηση είναι ιδιαίτερα σημαντική, λαμβανομένου υπόψη του συνολικού ύψους των οφειλών της προς την πιστώτρια της, καθώς το οικογενειακό εισόδημα της θα συνέβαλλε για τον κατ'’ άρθρο 8 παρ. 2 και 9 παρ. 2 του Νόμου κατά το δυνατόν δικαιότερο προσδιορισμό του ύψους των επί πενταετία μηνιαίων δόσεων των χρεών της, καθώς και αυτών για την διάσωση του ως άνω περιουσιακού της στοιχείου - κύριας κατοικίας της, κατά τα αναφερόμενα στην αίτηση, της οποίας ζητεί την διάσωση.

Συνεπώς, όπως προαναφέρθηκε, η αποσιώπηση της βελτίωσης του οικογενειακού εισοδήματος της αιτούσας, έγινε δολίως, η δε ανωτέρω ανειλικρινής δήλωση έχει ιδιαίτερη σημασία για την εκτίμηση της πραγματικής οικονομικής κατάστασης αυτής και είναι πρόσφορη να ζημιώσει την ικανοποίηση της πιστώτριας της και αφού γίνει δεκτός ο σχετικός ισχυρισμός της καθ' ης πιστώτριας Τράπεζας, ως βάσιμος κατά την ουσιαστική του πλευρά, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί, παρελκομένης της έρευνας της ουσιαστικής βασιμότητας των λοιπών ισχυρισμών και ενστάσεων της πιστώτριας."

(πηγή:dsanet.gr)