To τεστ DNA ως δικαιολογητικό χορήγησης άδειας διαμονής κατ’ άρθρο 19Α ν. 4251/2014 σε γονέα ανήλικου ημεδαπού (ΔΠρΑθ)

ΔΠρΑθ 1108/2019, 34ο Τμήμα: Ο αιτών, υπήκοος Μπαγκλαντές, υπέβαλε αίτηση περί χορηγήσεως αδείας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, κατ’ άρθρο 19Α του ν. 4251/2014, ως γονέας ανήλικου ημεδαπού, προσκομίζοντας, μεταξύ άλλων, συμβολαιογραφική πράξη μονομερούς δήλωσης εκουσίας αναγνωρίσεως του τέκνου, απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης γεννήσεως αυτού και πιστοποιητικό οικογενειακής καταστάσεως της μητέρας του τέκνου.

Ακολούθως, η Διοίκηση ζήτησε την προσκόμιση test πατρότητας DNA από δημόσιο ή πιστοποιημένο ιδιωτικό εργαστήριο, με υποχρεωτική συμμετοχή και της μητέρας, λόγω ελλείψεως στοιχείων που να τεκμηριώνουν τη γονική σχέση του αιτούντος με το τέκνο, ενώ κατόπιν άπρακτης παρελεύσεως της ταχθείσης δίμηνης προθεσμίας για την προσκόμισή του, εξέδωσε την προσβαλλόμενη απορριπτική απόφαση.

Ο αιτών επιδίωξε την ακύρωση της προσβαλλομένης λόγω παραβάσεως του δικαιώματος της προηγούμενης ακροάσεως, προβάλλοντας ότι η Διοίκηση όφειλε καταρχήν να καλέσει τον ίδιο και τη μητέρα του ανήλικου τέκνου ενώπιον της Επιτροπής Μετανάστευσης (άρθρο 8 του ν. 4251/2014), προκειμένου να αποδείξουν τη συγγενική σχέση του αιτούντος με το ανήλικο παιδί. 

Το Δικαστήριο, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 19Α του ν. 4251/2014 και την επίμαχη Κ.Υ.Α. 30651/2014, υπό το φως του Συντάγματος (άρθρα 2, 5, 9 και 21), του άρθρου 8 της Ε.Σ.Δ.Α. και των άρθρων 7, 21 παρ. 1, 24 παρ. 1, εδάφιο α’, 2, 3 και 33 παρ. 1 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έκανε δεκτό τον λόγο ακυρώσεως και ανέπεμψε την υπόθεση στη Διοίκηση, για νέα νόμιμη κρίση, κατόπιν ορθής τηρήσεως της διαδικασίας και κλήσεως του αιτούντος ενώπιον της Επιτροπής, με το σκεπτικό ότι για την απόδειξη της ύπαρξης συγγενικής σχέσης μεταξύ του αιτούντος και του αναγνωρισθέντος τέκνου, η Διοίκηση, προστατεύοντας το υπέρτατο συμφέρον του ημεδαπού παιδιού, έχει κατά το νόμο την αρμοδιότητα να διερευνά, με κάθε πρόσφορο μέσο, και να διαπιστώνει, σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, την υφιστάμενη συγγενική σχέση του με το ανήλικο παιδί.

Στο πλαίσιο αυτό, ο αλλοδαπός οφείλει να προσκομίσει τα προσήκοντα έγγραφα, το δε αρμόδιο όργανο, κατά την άσκηση της διακριτικής του ευχέρειας, σχετικά με τα αποδεικτικά μέσα, καθώς και την αρχή της χρηστής διοίκησης, δύναται μεν, αρχικά, να ζητήσει την προσκόμιση έτερων, συμπληρωματικών, αποδεικτικών εγγράφων και ακολούθως να καλέσει σε συνέντευξη ενώπιον της Επιτροπής Μετανάστευσης τον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό, αυτοπροσώπως ή και με τον έτερο γονέα, ενώ οφείλει να συνεκτιμήσει το σύνολο των εγγράφων και το πόρισμα της συνέντευξης και εφόσον διακριβώσει, με γνώμονα το υπέρτατο συμφέρον του παιδιού, ότι δεν υφίσταται αληθής σχέση μεταξύ αυτού και του φερόμενου, ως γονέα, ενδιαφερόμενου αλλοδαπού, να απορρίψει το σχετικό αίτημα με ειδικά αιτιολογημένη κρίση του.

Αντίθετα, σε περίπτωση μη προσκόμισης ουδενός εκ των απαριθμούμενων στην Κ.Υ.Α. αποδεικτικών εγγράφων, περιλαμβανομένου και του προαναφερόμενου, προαιρετικά προσαγάμενου, τεστ DNA, και συνδρομής υπονοιών, που υποδηλώνουν ότι η εκούσια, με συμβολαιογραφικό έγγραφο, αναγνώριση του ανήλικου ημεδαπού παιδιού έλαβε χώρα με πρόθεση καταστρατήγησης των διατάξεων, με αποτέλεσμα να μην εξάγεται ασφαλής κρίση σχετικά με την ύπαρξη της κρινόμενης πραγματικής συγγενικής σχέσης, το αρμόδιο διοικητικό όργανο, οφείλει να ζητήσει, συμπληρωματικά, την προσκόμιση των ελλειπόντων αποδεικτικών εγγράφων και να καλέσει τον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό να παραστεί ενώπιον της αρμόδιας Επιτροπής Μετανάστευσης, αυτοπροσώπως ή και με τον έτερο γονέα, για συνέντευξη.

Περαιτέρω, σε περίπτωση αρνητικής γνωμοδότησης της Επιτροπής και έπειτα από ειδική τεκμηρίωση των προρρηθεισών υπονοιών, ότι δεν υφίσταται αληθής σχέση, το αρμόδιο διοικητικό όργανο οφείλει να γνωστοποιήσει στον ενδιαφερόμενο αλλοδαπό την αρνητική γνωμοδότηση της Επιτροπής, προκειμένου ο ίδιος να προσκομίσει, κατά βούληση, το επίμαχο test DNA για την απόδειξη της κρινόμενης συγγενικής σχέσης (της πατρότητας) και την άρση των προμνησθεισών υπονοιών.

Εκ τούτων παρέπεται ότι, μόνο στην τελευταία αυτή περίπτωση, η μη προσκόμιση του εν λόγω test αποτελεί, κατά την νεότερη αντίληψη του νομοθέτη, νόμιμο λόγο απορρίψεως του αιτήματος χορηγήσεως της ένδικης άδειας διαμονής, διότι δεν καθίσταται εφικτή, η ταχθείσα, για το υπέρτατο συμφέρον του ημεδαπού παιδιού, προϋπόθεση της απόδειξης της σχέσης μεταξύ αυτού και του ενδιαφερόμενου αλλοδαπού. (πηγή:adjustice.gr)