Η έννοια του πρωτότυπου ηλεκτρονικού εγγράφου επ’ αφορμής έκδοσης της υπ’ αριθμ’ 16/2020 Απόφασης του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης
Ως γνωστόν, ως μηχανική απεικόνιση σύμφωνα με το άρθρο 444 παρ. 2 ΚΠολΔ[1] ορίζεται «κάθε μέσο που χρησιμοποιείται από υπολογιστή ή περιφερειακή μνήμη υπολογιστή, με ηλεκτρονικό, μαγνητικό ή άλλο τρόπο για εγγραφή, αποθήκευση, παραγωγή ή αναπαραγωγή στοιχείων, που δεν μπορούν να διαβαστούν άμεσα, όπως επίσης και κάθε μαγνητικό, ηλεκτρονικό ή άλλο υλικό στο οποίο εγγράφεται οποιαδήποτε πληροφορία, εικόνα, σύμβολο ή ήχος, αυτοτελώς ή σε συνδυασμό, εφόσον τα μέσα και τα υλικά αυτά προορίζονται ή είναι πρόσφορα να αποδείξουν γεγονότα που έχουν έννομη σημασία».
Ο προαναφερόμενος δικονομικός ορισμός αναφέρεται στο πρωτότυπο ηλεκτρονικό έγγραφο. Με την χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας καθίσταται δυνατή και η παραγωγή αντιγράφων εγγράφων. Από το συνδυασμό των άρθρων 449 παρ. 2 ΚΠολΔ και 453 παρ. 1 περ. β΄ ΚπολΔ συνάγεται ότι το αντίγραφο έχει ίση αποδεικτική δύναμη με το πρωτότυπο, εφόσον η ακρίβεια του βεβαιώνεται από πρόσωπο που είναι κατά το νόμο αρμόδιο να εκδίδει αντίγραφα.
Ωστόσο, η νομολογία επ’ αφορμής έκδοσης της υπ΄αριθμ’ 16/2020 ΕιρΘεσ απόφασης ασφαλιστικών μέτρων[2] , υιοθετεί μια τελείως διαφορετική άποψη. Αναλυτικότερα, θεωρεί ότι η εκτύπωση της ηλεκτρονικής δήλωσης μίσθωσης από τον διαδικτυακό τόπο της ΑΑΔΕ, αποτελεί πρωτότυπο ηλεκτρονικό έγγραφο καθώς προέρχεται από μηχανική απεικόνιση υπολογιστή και συνεπώς δεν χρήζει επικυρώσεως.
Όμως, ο κανόνας διαχωρισμού του πρωτοτύπου ηλεκτρονικού
εγγράφου από το αντίγραφο, προκύπτει από το ίδιο το γράμμα του νόμου και
ειδικότερα από το άρθρο 444 παρ. 2 ΚπολΔ, το οποίο οριοθετεί την έννοια του
πρωτότυπου ηλεκτρονικού εγγράφου ενώ ως αντίγραφο είναι αυτό που παράγεται
ψηφιακά βάσει του πρωτοτύπου ηλεκτρονικού εγγράφου όπως ορίζεται στο
προαναφερόμενο άρθρο.
Καταληκτικά, η εκτύπωση ενός ηλεκτρονικού εγγράφου και στην παρούσα περίπτωση της ηλεκτρονικής δήλωσης μίσθωσης και η βεβαίωση της ακρίβειας της από αρμόδια αρχή ή δικηγόρο δύναται να στηρίξει διαταγή πληρωμής[3] καθώς θεωρείται ως έγγραφο μαρτυρίας (449 παρ. 2 και 453 παρ. 1 περ. β΄ ΚπολΔ)[4]
*H Δημητρα Πηλαβακη είναι δικηγορος υπ. Διδακτωρ Ιδιωτικου Δικαιου ΔΠΘ
[1] Όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 40 παρ. 1
του Ν 3994/2011.
[2] Βλ. και ΑΠ 84/2014, ΤΝΠΝ Νόμος. ΑΠ
441/2007, Δ (2007), σ. 760. ΑΠ 902/2006, ΕΕμπΔ 2007, σ. 60. ΕφΠατρ 9/2020 ΤΝΠΝ
Νόμος
[3] Για έκδοση διαταγής πληρωμής βάσει
μηχανικής απεικόνισης βλ. Ε. Ποδηματά, σε Κ. Κεραμέα/Δ. Κονδύλη/Ν. Νίκα,
«Ερμηνεία ΚΠολΔ», τόμ. 2, (2000), αρθρ623, σ. 1162
[4] Αντίθετα η απόφαση 3165/2012 ΕιρΑθ
Σχόλια