Αδιαμφισβήτητα, είναι παράνομο, ανήθικο και, εν γένει, κατακριτέο το να υποβληθεί κάποιος σε ένα επώδυνο και σοβαρό χειρουργείο, ων απολύτως υγιής. Ωστόσο, η επικράτηση της καισαρικής τομής έναντι του φυσιολογικού τοκετού αποτελεί πλέον μία δυσάρεστη πραγματικότητα στην Ελλάδα. Μία εντελώς φυσική πράξη έχει αναχθεί σε απαραίτητα χειρουργική, με συνοδές πιθανές επιπλοκές.
Σε τι οφείλεται αυτή η ραγδαία αύξηση των καισαρικών τομών;
Μπορεί η καισαρική τομή να αποτελέσει επιλογή της επιτόκου, χωρίς αντίστοιχη ιατρική
ένδειξη; Είναι η επίτοκος επαρκώς και ορθά ενημερωμένη; Μήπως ο γιατρός έχει,
τελικά, αποκλειστικά το βάρος της ευθύνης για την αναίτια καισαρική τομή και
πρόκληση τοκετού;
Στο βιβλίο αυτό γίνεται, για πρώτη φορά, διερεύνηση του
φαινομένου αυτού, όχι μόνο ως γεγονότος που εγείρει κοινωνιολογική παρατήρηση,
αλλά και ως λόγου θεμελίωσης αστικής ιατρικής ευθύνης. Αναζητούνται οι κανόνες
δικαίου, στους οποίους δύναται να υπαχθεί η πρακτική κάποιων
μαιευτήρων-γυναικολόγων. Ταυτόχρονα, υπάρχει πλούσια καταγραφή νομολογίας που
άπτεται της ιατρικής αμέλειας στη μαιευτική-γυναικολογία. Το βιβλίο αφορά, εν
τέλει, κάθε αναίτια ιατρική πράξη, με πολύ σεβασμό για την Ιατρική· αυτήν `που
ασκείται στο όνομα του ανθρώπου. (εκδόσεις Σακκουλα Αθήνα Θεσσαλονίκη, 2018)
Σχόλια