Απόρριψη ως απαράδεκτης της συζήτησης αγωγής επειδή το ενημερωτικό έγγραφο για τη διαμεσολάβηση είχε ημερομηνία μεταγενέστερη της κατάθεσης της αγωγής
Όπως αναφέρει το Πολυμελές Πρωτοδικείο στην απόφαση του, δεν τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία στις διατάξεις του άρθρου 3 παρ.1 και 2 του παραπάνω νόμου, η οποία είναι απαραίτητη για το παραδεκτό της συζήτησης της αγωγής.
Εν προκειμένω, ο ενάγων προσκόμισε με τις προτάσεις του το ενημερωτικό έγγραφο για τη δυνατότητα της διαμεσολάβησης, υπογεγραμμένο μόνο από τον ίδιο και όχι από τον δικηγόρο του, ενώ από το συγκεκριμένο έγγραφο προέκυπτε ότι η ενημέρωσή του έλαβε χώρα μετά την κατάθεση της αγωγής, που έγινε στις 19.2.2020, και συγκεκριμένα στις 13.10.2020.
Το Δικαστήριο τονίζει στην απόφαση του ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 2 Ν. 4640/2019 , ο πληρεξούσιος δικηγόρος οφείλει να ενημερώσει τον εντολέα του εγγράφως για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς πριν από την προσφυγή στο Δικαστήριο, ήτοι πριν από την κατάθεση της αγωγής, το δε οικείο ενημερωτικό έγγραφο, το οποίο πρέπει να υπογράφεται τόσο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο όσο και από τον εντολέα του, δύναται μεν να προσκομιστεί το αργότερο μέχρι τη συζήτηση της υπόθεσης και επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης αυτής, θα πρέπει, όμως, να προκύπτει από αυτό ότι η έγγραφη ενημέρωση περί δυνατότητας διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς έλαβε χώρα πριν την κατάθεση της αγωγής και όχι σε μεταγενέστερο αυτής χρονικό σημείο.
Σύμφωνα με την απόφαση, «η αποδοχή, άλλωστε, της τελευταίας αυτής δυνατότητας θα ήταν αντίθετη όχι μόνο στο γράμμα της εν λόγω διάταξης, αλλά και στον προφανή σκοπό της, που είναι η ενημέρωση για τη δυνατότητα διαμεσολαβητικής διευθέτησης της διαφοράς, πριν ο εν δυνάμει διάδικος καταθέσει την αγωγή του, ώστε να αποτραπεί η προσφυγή του στο δικαστήριο. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη η συζήτηση της αγωγής».
(α' δημοσίευση απόφασης ΠΠρΘεσσ 1045/21: Τ.Ν.Π. Νomos)
Σχόλια
Πρώτον, το γράμμα του νόμου δεν αποσαφηνίζει πότε συντάσσεται το έντυπο (προσοχή: Άλλο η ενημέρωση περί διαμεσολάβησης και άλλο η σύνταξη του εντύπου ενημέρωσης. Στο κάτω κάτω, δια του εντύπου, ο διάδικος απλώς δηλώνει ότι ενημερώθηκε για την δυνατότητα σε χρόνο αόριστο, η δε ενημέρωση δεν σημαίνει ότι έλαβε χώρα την ημέρα βεβαίωσης του γνησίου της υπογραφής του επί του εντύπου).
Δεύτερον, μετά την τροποποίηση και προσθήκη της δυνατότητας προσκομιδής μέχρι και τις προτάσεις, προφανώς ο ο νομοθέτης θα διευκρίνιζε λεκτικά ότι το έντυπο, εν τούτοις, πρέπει να έχει συνταχθεί πριν την κατάθεση της αγωγής.
Τρίτον, σε αρκετές περιπτώσεις συναδέλφων (το έχω πράξει και εγώ), ακριβώς επειδή το καταθέτουμε με την αγωγή, βάζουμε ως ημερομηνία την ημερομηνία κατάθεσης της αγωγής. Άρα, υπάρχουν περιπτώσεις που συντάχθηκε την ίδια ημέρα με την κατάθεση του δικογράφου. Εάν ο νομοθέτης, επεδίωκε οπωσδήποτε την σύνταξη πριν, θα το όριζε ρητά.
Τέλος, ακόμη και η τελολογική ερμηνεία που κάνει η απόφαση είναι αυθαίρετη: Ούτως ή άλλως, η διαμεσολάβηση μπορεί να λάβει χώρα έως και την συζήτηση της αγωγής. Η δε επιβάρυνση των Δικαστηρίων δεν έχει να κάνει τόσο με τις καταθέσεις δικογράφων όσο με την πρόοδο των διαδικασιών αυτών (ιδίως στη νέα τακτική).
Γενικά, νομίζω ότι μία ακόμη απόφαση υπερέβη το γράμμα αλλά κυρίως την ουσία και τον πρακτικό προσανατολισμό του νόμου και του θεσμού, θέτοντας σε κίνδυνο αρκετές αγωγές χωρίς να υφίσταται αντίστοιχη ουσία.
Ελπίζω νεότερη ή ανώτερη νομολογία να επανέλθει και να ερμηνεύσει πιο ψύχραιμα (και ουσιαστικά) την διάταξη.