Η προσβολή της ιδιοκτησίας και εν γένει της περιουσίας του εργοδότη ως σπουδαίος λόγος καταγγελίας της εργασιακής σύμβασης υπό το φως της γερμανικής νομολογίας
Ι. Ο σπουδαίος λόγος καταγγελίας της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας
Ο σπουδαίος λόγος αποτελεί το νομιμοποιητικό θεμέλιο του δικαιώματος έκτακτης καταγγελίας, η οποία γενικότερα συνιστά έναν τρόπο νομότυπου τερματισμού των διαρκών ενοχικών σχέσεων1 , όπως για παράδειγμα της προσωπικής εταιρείας και της εντολής (άρθρ. 766, 767 και 725 Α.Κ.). Μάλιστα, ορθά γίνεται δεκτό2 ότι είναι ένα δικαίωμα συμφυές σε κάθε συμβατική σχέση που χαρακτηρίζεται από το στοιχείο της διάρκειας, το οποίο δηλαδή ενυπάρχει σε αυτή ανεξάρτητα από τη ρητή νομοθετική πρόβλεψή του και απορρέει από το γεγονός ότι βάσει των προταγμάτων της (αντικειμενικής) καλής πίστης δεν μπορεί να αξιωθεί η συνέχιση της δέσμευσης ενός συμβαλλόμενου μέρους σε μία διαρκή ενοχική έννομη σχέση, στην περίπτωση που συντρέχουν τέτοιας βαρύτητας περιστατικά που καθιστούν αδύνατη γι’ αυτό την περαιτέρω εξακολούθησή της.
Με αυτή την έννοια, όπως ήταν επόμενο, ο σπουδαίος λόγος αναγνωρίζεται ως λόγος τερματισμού και της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, μίας σχέσης διαρκούς που χαρακτηρίζεται κατεξοχήν από το στοιχείο της αμοιβαίας εμπιστοσύνης που θα πρέπει να διέπει το συμβατικό δεσμό, ο οποίος συνδέει τον εργοδότη με τον εργαζόμενο. Ειδικότερα, όπως είναι γνωστό, ο σπουδαίος λόγος συνδέεται με τη δυνατότητα της έκτακτης καταγγελίας της, η οποία αναγνωρίζεται από το δίκαιο τόσο στην περίπτωση που αυτή έχει συμφωνηθεί για αόριστη διάρκεια όσο και για ορισμένο χρόνο.
Βέβαια, ενώ επί της εργασιακής σύμβασης ορισμένου χρόνου ο τερματισμός της με την άσκηση του δικαιώματος έκτακτης καταγγελίας αποτελεί ένα τρόπο πρόωρης λήξης της πριν τη συμφωνημένη λύση της με την παρέλευση της ορισμένης της διάρκειας, στην εργασιακή σύμβαση αορίστου χρόνου ο περισσότερο ή λιγότερο κομβικός ρόλος της έκτακτης καταγγελίας συναρτάται με το εθνικό σύστημα που υιοθετείται για την τακτική της καταγγελία, η οποία αποτελεί το φυσιολογικό τρόπο τερματισμού της λόγω και ενόψει της χρονικής ανοικτότητάς της, διότι συνιστά το μοναδικό «δρόμο» παράκαμψης των όρων που είναι αναγκαίοι για την έγκυρη άσκησή της τελευταίας.
Δείτε το πλήρες κείμενο της μελέτης εδώ
Δείτε την BAG Απόφαση της 10.06.2010 Az: 2ΑΖΡ 541/09
Δείτε το LAG Düsseldorf, Δελτίο Τύπου για Απόφαση της 14ης Ιανουαρίου 2021, 5 Sa 483/20
Η Ευλαμπία Τσολάκη είναι Δικηγόρος Θεσσαλονίκης ΜΔΕ Αστικού, Αστικού Δικονομικού και Εργατικού δικαίου της Νομικής Σχολής ΑΠΘ LL.M. in Transnational and European Commercial Law, Mediation, Arbitration and Energy Law of International Hellenic University (IHU) & Υποψήφια Διδάκτωρ Εργατικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.
Δείτε την αρθρογραφία της Ευλαμπίας Τσολάκη εδώ
(Photo by Oleg Magni from Pexels)
_____________
1 Το λειτουργικό ισοδύναμο της καταγγελίας των διαρκών ενοχικών συμβάσεων, στις στιγμιαίες συμβατικές σχέσεις είναι η υπαναχώρηση.
2 Δ. Ζερδελής, «Εργατικό Δίκαιο-Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις» (έκδ.2013), σελ.883 με τις εκεί παραπομπές του συγγραφέα.
Σχόλια