Αστική ευθύνη νοσοκομείου: Αναίρεση απόφασης που στηρίχθηκε σε υποθετικές κρίσεις περί ενδεχομένων αιτίων πρόκλησης βλάβης της υγείας (ΣτΕ)
Ερμηνεία άρθρων 105, 106 ΕισΝΑΚ σε συνδυασμό με άρθρα 39, 80 παρ. 2, 148 και 190 του ΚΔΔ - «Νομικό ζήτημα», κατά άρθρ. 12 ν. 3900/2010, το ζήτημα σχετικά με τον τρόπο διατυπώσεως δικανικού συλλογισμού και σχηματισμού δικανικής πεποιθήσεως από το δικαστήριο της ουσίας – Αναιρείται απόφαση Διοικητικού Εφετείου, το οποίο δεν εξέφερε δική του κρίση για την συνδρομή συγκεκριμένης παράνομης πράξεως ή παραλείψεως, αλλά δέχθηκε αστική ευθύνη νοσοκομείου, στηριζόμενο σε υποθετικές κρίσεις περί ενδεχομένων αιτίων προκλήσεως της βλάβης της υγείας της αναιρεσιβλήτου.
Ι. Zήτημα ερμηνείας των διατάξεων άρθρων 105, 106 ΕισΝΑΚ σε συνδυασμό με τα άρθρα 39, 80 παρ. 2, 145 παρ. 1, 148, 159 και 190 του ΚΔΔ, σχετικά με τον τρόπο διατυπώσεως του δικανικού συλλογισμού και σχηματισμού δικανικής πεποιθήσεως από το δικάσαν δικαστήριο ως προς την συνδρομή παρανόμων πράξεων ή παραλείψεων των οργάνων του αναιρεσείοντος νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, μη συνδεόμενο ευθέως με το πραγματικό της υποθέσεως ή την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων στην συγκεκριμένη περίπτωση ή με την ουσιαστική εκτίμηση εκ μέρους του δικάσαντος δικαστηρίου του περιεχομένου των αποδεικτικών μέσων, αποτελεί νομικό ζήτημα, κατ’ άρθρο 12 ν. 3900/2010.
ΙΙ. Κατά τα άρθρα 105 και 106 ΕισΝΑΚ σε συνδυασμό με τα άρθρα 39, 80 παρ. 2, 148 και 190 του ΚΔΔ, το διοικητικό δικαστήριο, επιλαμβανόμενο αγωγής αποζημιώσεως με βάση τα άρθρα 105, 106 ΕισΝΑΚ, υποχρεούται, κατ΄ άρθρ. 39 και 144 επομ. του ΚΔΔ, χρησιμοποιώντας τα προβλεπόμενα από τον ΚΔΔ αποδεικτικά μέσα, μεταξύ των οποίων και τις εκθέσεις πραγματογνωμοσύνης και, εκτιμώντας αυτά ελεύθερα, να σχηματίσει πλήρη και βεβαία δικανική πεποίθηση και να εκφέρει δική του αιτιολογημένη κρίση σχετικά με το αν συνέτρεξε παράνομη πράξη ή παράλειψη οργάνου του Δημοσίου ή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου και αν αυτή τελεί σε αιτιώδη σύνδεσμο με την ζημία, την οποία επικαλείται ο ενάγων.
ΙΙΙ. Με απόφαση Διοικητικού Εφετείου υποχρεώθηκε το Νοσοκομείο (νπδδ) να καταβάλει νομιμοτόκως ποσό 50.000 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης κατά τα άρθρ. 105, 106 ΕισΝΑΚ και 932ΑΚ, στην αναιρεσίβλητη, η οποία είχε υποστεί βλάβη της υγείας της (ριζιτική βλάβη Ο5-Ι1-Ι2, ατροφία αριστερής γαστροκνημίας), βλάβη, που οφειλόταν, όπως κρίθηκε, σε παράνομες πράξεις και παραλείψεις οργάνων του νοσοκομείου στο πλαίσιο διαδικασίας τοκετού με καισαρική τομή, κατά την οποία εφαρμόσθηκε αρχικώς επισκληρίδιος αναισθησία και, ακολούθως, γενική αναισθησία.
Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου αναιρείται για τον λόγο ότι το δικαστήριο δεν εξέφερε δική του κρίση για την συνδρομή συγκεκριμένης παράνομης πράξεως ή παραλείψεως, ούτε προσδιόρισε ποια ήταν εν προκειμένω, κατά την κρίση του, η παράνομη πράξη ή παράλειψη των οργάνων του αναιρεσείοντος νοσοκομείου, αλλά, στηριζόμενο σε υποθετικές κρίσεις περί ενδεχομένων αιτίων προκλήσεως της βλάβης της υγείας της, την οποία επικαλέσθηκε η αναιρεσίβλητη, ήτοι στις κρίσεις ότι η βλάβη αυτή «μπορεί να ήταν αποτέλεσμα» του βάθους εισαγωγής της βελόνης κατά την εφαρμογή επισκληρίδιας αναισθησίας, «μπορεί να οφείλεται» στην παρατεταμένη χρονική διάρκεια του τοκετού πριν από την διενέργεια της καισαρικής τομής ή στην ακατάλληλη στάση του σώματος, στην οποία ευρίσκετο η αναιρεσίβλητη για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, δέχεται γενικώς ότι τα ενδεχόμενα αυτά αίτια «αποτελούν πράξεις ή παραλείψεις των οφειλομένων ενεργειών των αναισθησιολόγων, που δεν επέδειξαν την δέουσα επιμέλεια ενόψει και του επείγοντος της περίπτωσης και της δυσκολίας που εμφάνιζε ο τοκετός λόγω της εμβρυϊκής δυσπραγίας». (πηγή: adjustice.gr)
Σχόλια