Ακυρότητα ιδιόγραφης διαθήκης λόγω έλλειψης βέβαιης χρονολογίας (ΠΠρΗλείας)

ΠΠρΗλείας 44/2021: Αναγνώριση ακυρότητας ιδιόγραφης διαθήκης - Παραπεμπιπτική απόφαση, εισαγωγή υπόθεσης στο αρμόδιο δικαστήριο με κλήση ενός εκ των συγκληρονόμων της μετά την άσκηση της αγωγής αρχικώς δεύτερης ενάγουσας.

"Η προαναφερόμενη διαθήκη, ωστόσο, δεν έχει καμία απολύτως χρονολογία σύνταξης, καθώς δεν αναγράφεται σ’ αυτήν η ημέρα, ο μήνας και το έτος συντάξεώς της, όπως άλλωστε συνομολογεί η εναγομένη, και ως εκ τούτου είναι ελλιπής ως προς τη χρονολογία συντάξεώς της. Συνεπώς, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στην ανωτέρω υπό στοιχείο (β) νομική σκέψη της παρούσας, πρέπει να ερευνηθεί, αν το ελλείπον αυτό στοιχείο της ημεροχρονολογίας σύνταξης της διαθήκης μπορεί να αναπληρωθεί από το όλο περιεχόμενο της διαθήκης καθεαυτό ή σε συνάρτηση με άλλα εκτός αυτού στοιχεία, άλλως η διαθήκη είναι άκυρη...

...η εναγομένη ισχυρίζεται ότι η επίδικη ιδιόγραφη διαθήκη συντάχθηκε το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ του θανάτου της συζύγου του διαθέτη και μητέρας της ίδιας, ….., που συνέβη τη 16η Σεπτεμβρίου 1967, και του γάμου της με τον σύζυγό της…., που τελέστηκε την 29η Οκτωβρίου 1967. Ωστόσο, ο γάμος της εναγομένης δεν συνιστά ασφαλές γεγονός εκ του οποίου να μπορεί να αναπληρωθεί η έλλειψη της χρονολογίας συντάξεως της διαθήκης. Ειδικότερα ο θάνατος της συζύγου του διαθέτη ρητά αναφέρεται στο κείμενο της διαθήκης και συνεπώς, μετά βεβαιότητας συνάγεται ότι αυτή συντάχθηκε μετά τη 16η Σεπτεμβρίου 1967. Αντιθέτως, στο κείμενο της διαθήκης δεν γίνεται αναφορά σε γάμο της εναγομένης, ώστε αυτός να αποτελέσει καταληκτικό γεγονός του χρονικού διαστήματος, εντός του οποίου πρέπει να συντάχθηκε η διαθήκη. Από το κείμενο της διαθήκης προκύπτει ότι κατά τον χρόνο συντάξεως αυτής η εναγομένη δεν είχε τελέσει γάμο ούτε επίκειτο τέτοιος. Κατά τα αναφερόμενα στη διαθήκη η εναγομένη δεν είχε συνάψει σχέση με τον μετέπειτα σύζυγό της ούτε διατηρούσε κάποιο άλλο δεσμό αλλά αντιθέτως εμφανίζεται να ήταν ελεύθερη. Άλλωστε η εναγομένη δεν ισχυρίζεται ούτε και αποδείχθηκε ότι ο διαθέτης αγνοούσε ζητήματα της προσωπικής της ζωής και ιδίως ότι είχε συνάψει σχέση και επρόκειτο να τελέσει γάμο, ούτε εκθέτει πότε γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της, ποια η διάρκεια της σχέσης τους έως τον γάμο και εάν αυτή ήταν γνωστή στο οικογενειακό της περιβάλλον και ιδίως στον πατέρα της. Εξάλλου, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας είναι απίθανο η εναγομένη εντός του χρονικού διαστήματος των σαράντα τριών (43) ημερών, που μεσολάβησαν από τη 16η  Σεπτεμβρίου 1967 έως την 29η  Οκτωβρίου 1967, να γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της και να τέλεσε γάμο μαζί του. Σε κάθε περίπτωση, ακόμα και αν ήθελε κριθεί ότι η σύνταξη της διαθήκης έλαβε χώρα το χρονικό διάστημα από τις 16 Σεπτεμβρίου 1967 έως τις 26 Οκτωβρίου 1967, και πάλι προκύπτει το έτος (1967) όχι όμως ο μήνας και η ημέρα που αυτή συντάχθηκε. Εφόσον λοιπόν λείπει παντελώς η χρονολογία συντάξεως της διαθήκης, η οποία δεν μπορεί  να αναπληρωθεί από κάποιο προσδιοριστικό στοιχείο αυτής, είτε βάσει του περιεχομένου της είτε έξω από αυτό, η διαθήκη είναι άκυρη. Αρκεί δε η έλλειψη χρονολογίας της διαθήκης, για να επιφέρει την απόλυτη ακυρότητά της, χωρίς την έρευνα και διαπίστωση άλλου καλυπτόμενου ελαττώματος σχετιζόμενου με την έλλειψη αυτή."

(η απόφαση δημοσιεύεται με επιμέλεια του δικηγόρου Πατρών Βασιλείου Γαλανόπουλου)

Δείτε την απόφαση εδώ


Σχόλια