Ι. Στην καθημερινή σχολική διαδικασία στην Χώρα μας έχει παρατηρηθεί το οξύμωρο και εν πολλοίς αντιφατικό, να υπερτονίζονται από όλες τις (άλλες) πλευρές δίκην τιμητή οι υποχρεώσεις και τα καθήκοντα των Γονέων και των Κηδεμόνων (αχ, αυτή η αδιέξοδη επιμονή στην αναχρονιστική επιβίωση όρων του Οικογενειακού Δικαίου προ της κομβικής τροποποίησης του 1983 – σήμερα όμως και ποιός δεν θα συνέχυε άραγε τους δύσμοιρους υπόχρεους με το σωτήριο ορθοπεδικό θωρακικό βοήθημα ...), αλλά οι πανταχόθεν κρινόμενοι και βαλλόμενοι Γονείς να μην μπορούννα εκφρασθούν θεσμικά και να απαντήσουν οργανωμένα στον δημόσιο διάλογο. Και δεν αναφέρομαι στην ούτως ή άλλως ανυπόληπτη, ανεπαρκή έως και ανύπαρκτη ως συστηματικώς έκπαλαι κομματικώς ελεγχόμενη Ανωτάτη Συνομοσπονδία Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ) ή τα δευτεροβάθμια ανά Διοικητική Περιφέρεια όργανα έμμεσης (ίσον : ανεύθυνης και αδιάφορης...) εκπροσώπησης των Νομικών Προσώπων των Συλλόγων Γονέων των Σχολείων στις λεγόμενες Ενώσεις Συλλόγων Γονέων Δήμου και Περιφέρειας, αλλά στην θεσμική και δημόσια παρουσία των κατ’ιδίαν Γονέων, που κατά το Σύνταγμα, το Διεθνές και το Κοινοτικό Δίκαιο, μα κυρίως τον Ελληνικό Αστικό Κώδικα καλούνται αδιαμαρτύρητα να έχουν μόνο καθήκοντα, υποχρεώσεις και βάρη κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας επί των τέκνων τους εποπτευόμενοι στενώς κατά Νόμο ακόμα και από τον επιχώριο ... Εισαγγελέα Ανηλίκων!
ΙΙ. Το μοντέλο της χλιαρής και αδύναμης τελικώς συμμετοχής στο δημόσιο γίγνεσθαι του σύγχρονου κοινωνικού Κράτους Δικαίου και στην όποια άχρωμη έως ατονική δημόσια διαβούλευση της σημερινής ανοικτής κοινωνίας των Φορέων Εκπροσώπησης των Συλλόγων Γονέων έχει αποτύχει οικτρά, οπότε μονόδρομος και πρόσφορη λύση είναι η απαραίτητη θέσμιση της συγκρότησης, ίδρυσης και λειτουργίας ευέλικτης Υπηρεσιακής Μονάδας στο Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων (ΥΠΑΙΘ) στο κατά το δυνατόν υψηλότερο διοικητικό επίπεδο, δηλαδή η άμεση ίδρυση και λειτουργία Ειδικής Γραμματείας Γονέων στο αρμόδιο Υπουργείο. Η νέα Ειδική Γραμματεία θα καταστεί υπεύθυνη για τον έλεγχο, την εποπτεία και την ενδυνάμωση της παρουσίας και ενεργητικής λειτουργίας στην σχολική διαδικασία τόσο των Φορέων και των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Μαθητών και Μαθητριών, όσο κυρίως των ίδιων των Γονέων και των ασκούντων κατά διορισμό την γονική μέριμνα ως προσώπων. Η ενδυνάμωση του ρόλου των Γονέων στην σχολική διαδικασία ωστόσο δεν θα πρέπει να περιορισθεί μόνο στην δράση των Συλλόγων Γονέων, αλλά να ενισχυθεί και στα λοιπά προβλεπόμενα όργανα κατά την Εκπαιδευτική Νομοθεσία (πχ Σχολικά Συμβούλια, Συμβούλια Σχολικής Κοινότητας, Σχολικές Εφορείες, Σχολικές Επιτροπές).
ΙΙΙ. Οι Γονείς και οι Κηδεμόνες ως ο Τρίτος Πυλώνας στην σχολική και την εκπαιδευτική εν γένει διαδικασία δίπλα στους Εκπαιδευτικούς και τους Μαθητές είναι παραδόξως παραμελημένος θεσμικά, μα αντιστρόφως ανάλογα και πάντα φιλοτίμως και ανυστερόβουλα ανά πάσα στιγμή και σε πρώτη ζήτηση παρών και αγόγγυστα προσφέρων στην Παιδεία και την Εκπαίδευση στην Χώρα μας. Νομίζω ότι η σκοπιμότητα της ως άνω πρότασης είναι προφανής, το δημοσιονομικό κόστος είναι μηδενικό, η απόδοση του μέτρου αναμενόμενα πολλαπλασίως θετική, ενώ μόνο οφέλη θα ερανίσει το ΥΠΑΙΘ από την πρωτοβουλία.
Ο Ιωάννης Ελ. Κυμιωνής, είναι Δικηγόρος ΔΣΑ – Εμμισθος Δικηγόρος Τμήματος Δικαστηρίων ΔΝΥ ΔΥΠΑ, LL.M., LL.M., ΥΔ Παντείου Πανεπιστημίου.[ioanniskymionis@yahoo.gr]
Σχόλια