Ι. Ενας θερμός ήλιος ανέτειλε σήμερα για την Μυρτώ μας, το κορίτσι, που δέκα (10) χρόνια τώρα όλοι έχουμε αγαπήσει και αγκαλιάσει στον αδιάκοπο αγώνα της για ζωή, τιμή και αξιοπρέπεια. Το Α’ Τμήμα ΣτΕ δίκασε προ μηνών την Αίτηση Αναιρέσεως της Οικογένειας της Μυρτούς Παπαδομιχελάκη και τήν δικαίωσε – και κοντά στην Μυρτώ μας δικαίωσε και όλους εμάς, που δεν χάσαμε ούτε μία στιγμή την πίστη μας στον καλό αγώνα του κοριτσιού μας και της Οικογένειάς της και καρτερούσαμε το χαρμόσυνο νέο. Το Α’ ΣτΕ με την Απόφαση 1500/2022 δικαίωσε κατά νόμον την αξίωση εύλογης χρηματικής ικανοποίησης της ηθικής βλάβης της Μυρτούς και της Οικογένειάς της, αναγνώρισε την αστική ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου και παρέπεμψε στο αρμόδιο Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Αθήνας τον προσδιορισμό του ύψους της! Συγχωρέστε με για τον προσωπικό τόνο, αλλά μετά από 30 χρόνια στο ωραίο (λέμε τώρα ...) επάγγελμα μας και την σκληρή πραγματικότητά του είναι μετρημένες στα δάκτυλα (του ενός χεριού μάλιστα...) οι φορές, που θα τό πω, αλλά αυτή είναι από αυτές: ΜΠΡΑΒΟ και πάλι ΜΠΡΑΒΟ στους Δικαστές της σύνθεσης του Α’ ΣτΕ! Αποκηλίδωσαν την τιμή του Δικαστικού Σώματος από την βαρειά ντροπή των δύο (2) απορριπτικών Αποφάσεων του ΤρΔιοικΠρωτΑθήνας και του ΤρΔιοικΕφΑθήνας, που ΟΜΟΦΩΝΑ είχαν απορρίψει την Αγωγή Αποζημιώσεως του κοριτσιού μας!
ΙΙ. Α. Πέρισυ τον Ιούνιο 2021 είχε δημοσιευθεί η τελεσίδικη Απόφαση του 5ου Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Αθήνας 468/11.02.2021. Με αυτήν απορριπτόταν η Αγωγή Αποζημιώσεως της Μυρτούς κατά του Ελληνικού Δημοσίου, αλλά – ευτυχώς ! – είχαν απαλλαγεί με μεγαλοψυχία οι τότε εκκαλούσες από τα ... δικαστικά έξοδα (!) του νικήσαντος Δημοσίου... Είχαμε έτσι ησυχάσει όλοι μας, διότι δεν θα εκταμιεύονταν ποσά από το Δημόσιο Ταμείο «τζάμπα και βερεσέ», ενώ μπορούσαμε απερίσπαστοι όλοι μας, αφού ανασηκώσουμε αδιάφορα τους ώμους μας, να ασχοληθούμε με τα νέα ανδραγαθήματα των ποικιλλώνυμων “trapper” σε μουσικά βραβεία ή να λύσουμε το αλγοριθμικό πρόβλημα, πώς θα πληρώσουμε ένα γέμισμα με βενζίνη για το αυτοκίνητο χωρίς να πουλήσουμε τον ένα νεφρό μας... Σιγά μην είχαμε ασχοληθεί με την τότε τελεσίδικη απόρριψη της Αγωγής, που άσκησε η Μυρτώ, κατά των Κρατικών Υπηρεσιών, των οποίων οι παραλείψεις τήν κατέστρεψαν και τήν χαντάκωσαν για όλη την ζωή της. Ωχου, μωρέ...
Β. 1. Πριν δέκα (10) χρόνια η τότε 14χρονη Μυρτώ είχε πάει διακοπές στον Αγιο Στέφανο της Νέας Χρυσής Ακτής στην Πάρο με την μητέρα και την αδελφή της. Εκεί το μεσημέρι της 22.07.2012 η Μυρτώ έκατσε λίγο παραπέρα από την μητέρα της σε ένα βραχάκι και με το κινητό της έστελνε ένα μήνυμα σε μία φίλη της, όταν ένας ενήλικος λαθρομετανάστης από το Πακιστάν, ο Αχμέτ Βακάς, ευρισκόμενος παράνομα στην Χώρα μας από το Καλοκαίρι του 2011 τής επιτέθηκε ξαφνικά, τήν βίασε, ενώ επιχείρησε να τήν ληστέψει, να τής αποσπάσει το κινητό, και να τήν σκοτώσει χρησιμοποιώντας ένα βράχο, για να συνθλίψει (!) το κεφάλι της κοπέλλας. Ο δράστης βέβαιος ότι τήν είχε σκοτώσει, ψύχραιμος τήν εγκατέλειψε, αν και ημιθανή, αλλά η Μυρτώ επέζησε. Μετά την ζωώδη πράξη του «σαν να μην συμβαίνει τίποτα» ήρεμος έφυγε και επέστρεψε «κανονικά» (!) στην εργασία του, όπου και κάλυπτε τα ίχνη του για ημέρες, όταν και η Ασφάλεια Πάρου τόν συνέλαβε. Η Μυρτώ έζησε από θαύμα, αλλά έμεινε – κατά το κοινώς λεγόμενο – «φυτό» με ποσοστό αναπηρίας περί το 100%. Ο λαθρομετανάστης στυγνός εγκληματίας με τις Αποφάσεις 15,16,17/2014 του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Σύρου καταδικάσθηκε σε πολυετή κάθειρξη. Μέχρι και το ποινικό ακροατήριο ο ενήλικος λαθρομετανάστης καλά «δασκαλεμένος» για το Ελληνικό Δίκαιο περιέπαιζε το Δικαστήριο της Χώρας μας επικαλούμενος το ...ανήλικον της ηλικίας του, διότι είχε προσκομίσει εκ προθέσεως πλαστά έγγραφα με ψευδές έτος γέννησης, για να τύχει δικονομικώς ευμενούς μεταχείρισης της δήθεν ... «μετεφηβικής» ηλικίας του! Προς τιμήν όλων των Δικηγόρων της Σύρου και του Δικηγορικού Σώματος ουδείς δέχθηκε να τόν υπερασπισθεί και το Δικαστήριο διόρισε αυτεπαγγέλτως την Συνήγορό του, που έπραξε αξιοπρεπώς το καθήκον υπεράσπισης αυτού του καθάρματος.
2. Η Μυρτώ και η Οικογένειά της μετά τον τραυματισμό της έχει ζήσει με υποδειγματική αξιοπρέπεια και μεγαθυμία μία ατελείωτη έως και σήμερα «οδύσσεια», μα και μία πλήρη οικονομική καταστροφή λόγω των απίστευτων ιατρικών και νοσηλευτικών απαιτήσεων θεραπείας και αποκατάστασης στην Ελλάδα και το Εξωτερικό. Μόνο μετά την ποινική καταδίκη του αποβράσματος η Οικογένεια στράφηκε κατά του Ελληνικού Δημοσίου με Αγωγή Αποζημιώσεως για την καταδίκη στην καταβολή του αναγκαίου μηνιαίου χρηματικού ποσού για την διαβίωση της Μυρτούς από 01.06.2017 (χρόνος ενηλικίωσης – χρόνος λήξης της ιατροφαρμακευτικής κάλυψής της ως ανήλικης έμμεσα ασφαλισμένης από την ΗΡΩΙΔΑ Μητέρα της) και την εύλογη αποκατάσταση της ηθικής βλάβης τους λόγω κυρίως των παραλείψεων των οργάνων της Πολιτείας στο διάστημα προ της επίθεσης με την θανατηφόρο πρόθεση. Στην αντίληψη όλων μας οι αρμόδιες Αρχές της Ελληνικής Πολιτείας, Ελληνική Αστυνομία και Λιμενικό Σώμα, λοιπές Δημόσιες Υπηρεσίες και Αρχές, παρά την παράνομη είσοδο του δράστη στην Χώρα και, ενώ στερούταν άδεια παραμονής, διαμονής και εργασίας και ενόσω αυτός χρησιμοποιούσε την κρατική και κοινωνική υποδομή της Χώρας (Κέντρο Υγείας, ΙΚΑ κτλ) σε πλήρη ανοχή τους δεν έπραξαν το παραμικρό, για να αποτρέψουν το μοιραίο για την Μυρτώ. Το Ελληνικό Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή και η Ελληνική Αστυνομία κυρίως ώφειλαν να αποτρέψουν την παράνομη είσοδο του λαθρομετανάστη στη Χώρα και πάντως να τόν εντοπίσουν, να τόν συλλάβουν, να τόν παραπέμψουν στην Δικαιοσύνη και να προβούν στα νόμιμα για την επαναπροώθηση στην Χώρα προέλευσης ή καταγωγής του και την διοικητική απέλασή του. Οχι μόνο οι Αρχές δεν έπραξαν τίποτα από όλα αυτά, ενώ μπορούσαν, αλλά αντίθετα ο λαθρομετανάστης κυκλοφορούσε ελεύθερα ανενόχλητος στην Χώρα μας (Αθήνα, Πάρο και αλλού), ήταν ενεργός στα κοινωνικά δίκτυα (!) και ... κατήγγειλε με ευάριθμες αναρτήσεις του για μεγάλο χρονικό διάστημα την ... Χώρα μας (!) για την «ρατσιστική» «αντιμεταναστευτική» πολιτική της (!!), ενόσω η ΕΛΑΣ δεν τόν ήλεγξε, αν και γνώριζε την παρουσία του στο νησί. Το Τριμελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθήνας στην Απόφασή του 14010/2019, αν και αναγνώρισε ότι λόγω των παραλείψεων «(...) συντρέχει στην περίπτωση παράνομη πράξη των οργάνων του Δημοσίου (...)», εντούτοις είχε πρωτοδίκως κρίνει ότι αυτή η παράλειψη «(...) δεν αρκεί για να επιφέρει την ένδικη ζημία (...). [Διότι] (...) Υπό την αντίθετη εκδοχή άλλωστε θα έπρεπε να γίνει δεκτό ότι μόνη η παράνομη είσοδος και παραμονή στη Χώρα αλλοδαπού επιφέρει αυτόθροα την τέλεση σοβαρότατων εγκλημάτων, συμπέρασμα αβάσιμο ενόψει του αριθμού αυτών (των παρανόμως ευρισκομένων στη χώρα αλλοδαπών). (..)» (!).
3. Το 5ο Τμήμα Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Αθήνας έδωσε ψυχρά την χαριστική βολή : απέρριψε κάθε αξίωση της Μυρτούς κατά του Ελληνικού Δημοσίου με την τελεσίδικη Απόφαση 468/2021 [Σκέψη 5] σε μία επίδειξη απόλυτης έλλειψης ενσυναίσθησης με όλες κι όλες λίγες λέξεις : «(...) Κατόπιν τούτων το Δικαστήριο κρίνει ότι η παράνομη είσοδος (...) και (...) η διετής παράνομη παραμονή του και κυκλοφορία του στη Χώρα δεν είναι βέβαιο αλλά ούτε και πιθανό ότι κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων προκάλεσε τον βαρύτατο τραυματισμό (...), γιατί υπό τις συνθήκες που έγινε πρόσφορη αιτία για τον τραυματισμό της (...) [ήταν] οι πράξεις του βιασμού και της απόπειρας ανθρωποκτονίας, που τέλεσε ο εν λόγω αλλοδαπός (...). Επομένως δεν υπάρχουν παραλείψεις των οργάνων (...) που να βρίσκονται σε αιτιώδη συνάφεια με τον βαρύτατο τραυματισμό (...)» (!). Και οι δύο Αποφάσεις, Διοικητικού Πρωτοδικείου και Διοικητικού Εφετείου, είναι ομόφωνες, δηλαδή δεν έχουν μειοψηφίες ούτε αντίθετη γνώμη στις απόψεις...
Γ. 1. Ο δράστης είναι έγκλειστος και θα είναι για έτη ακόμα, διότι οι ποινικοί Δικαστές έκαναν την δουλειά τους, εκτός εάν κανένας «Νόμος Παρασκευόπουλου» τόν ... αμολήσει λόγω αδιαχώρητου των φυλακών (!) ή αν ο Συνήγορός του αξιοποιούσε τις δύο απορριπτικές Αποφάσεις των Διοικητικών Δικαστηρίων της ουσίας και ασκούσε ένδικα μέσα κατά της καταδίκης του. Υπό προϋποθέσεις οι Αποφάσεις του Κακουργοδικείου Σύρου θα μπορούσαν τουλάχιστον να ελαφρύνουν την θέση και την καταδίκη του δράστη και εκείνος σιγά-σιγά να «καθαρίσει». Το σκεπτικό της τότε τελεσίδικης εφετειακής Απόφασης ερχόταν σε ευθεία αντίθεση με την ΠΑΓΙΑ νομολογία του ΣτΕ περί της αστικής ευθύνης για πράξεις και κυρίως παραλείψεις των οργάνων του Δημοσίου (Οργανα ΕΛΑΣ ή ευθύνη των δημοσίων Νοσοκομείων για αστική αποζημίωση από ιατρικά σφάλματα λχ). Κυρίως όμως το μήνυμα ήταν ένα :
«Μυρτώ, για το πάθημά σου δεν ευθύνεται κανείς άλλος εκτός από την κακή σου τύχη! Φταίει η κακιά στιγμή! Τι να γίνει τώρα; Και αν κάθε μήνα, Μυρτώ, οι δαπάνες θεραπείας και διαβίωσής σου για το υπόλοιπο του ενήλικου βίου σου είναι τεράστιες και αβάσταχτες για τους δικούς σου και φθάσετε σε αδιέξοδο, να πας εσύ και η Οικογένειά σου να ζητιανέψεις την ελεημοσύνη κανενός ιδιώτη και να αφήσεις το Κράτος, που παρέλειψε την κρίσιμη στιγμή να σέ προστατεύει, στην ησυχία του! Εχουμε και δουλειές!...».
2. Το Α’ ΣτΕ στην Απόφασή του 1500/2022 επιβεβαίωσε την ΠΑΓΙΑ νομολογία του και αναγνώρισε ότι φυσικά και υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράνομης παραλείψεως των αστυνομικών οργάνων να άρουν την παράνομη κατάσταση, που προκλήθηκε από την παράνομη είσοδο και παραμονή επί μακρόν στην Χώρα μας υπηκόου τρίτης χώρας, και του επιζήμιου αποτελέσματος επί της Μυρτούς ως τρίτης, αφού το κανονιστικό πλαίσιο της νομοθεσίας περί αλλοδαπών επιβάλλει την προστασία των δικαωμάτων και των συμφερόντων ιδίως των ιδιωτών ημεδαπών με σκοπό την αποτροπή της προσβολής των συνταγματικών προστατευομένων εννόμων αγαθών τους από την συμπεριφορά των παρανόμως εισελθόντων στην Χώρα μας αλλοδαπών. Η αυτή Απόφαση επιβεβαίωσε ότι δεν αίρεται ο αιτιώδης σύνεεσμος εκ του ότι παρεμβάλλεται η εγγκληματική ενέργεια του λαθρομετανάστη αλλοδαπού, ενώ επανέλαβε ότι η είσοδος και η παραμονή αλλαδαπών στην Χώρα μας δεν είναι ελεύθερη ούτε ανεξέλεγκτη, αλλά διέπεται από κανονιστικό καθεστώς ισχυρού ελέγχου αυτών κατά δεσμία αρμοδιότητα των αστυνομικών οργάνων, που οφείλουν να εκδώσουν την σχετική πράξη απελάσεως κατά Ν.3907/2011.
Και τώρα τι; Η Μυρτώ μας θα ξυπνήσει από το κακό όνειρο και θα ξαναγίνει το δροσερό και όμορφο κορίτσι του Ιουλίου 2012, που καθισμένο στο βραχάκι στην Πάρο μιλούσε στο τηλέφωνο με την φίλη της; Οχι βέβαια. Αλλά στην ζωή της Μυρτούς μας ένας άλλος ήλιος ανέτειλε σήμερα – ο ίδιος ήλιος, που θα λάμπει και για όλους εμάς.
Μυρτώ, για ό,τι πέρασες δέκα χρόνια τώρα όλοι εμείς σού ζητούμε συγγνώμη...
*Ο Ιωάννης Κυμιωνής είναι Δικηγόρος ΔΣΑ παρ’ Αρείω Πάγω - Εμμισθος Δικηγόρος Τμήματος Δικαστηρίων ΔΝΥ ΔΝΥ/τ.ΟΑΕΔ LL.M., LL.M., ΥΔ Παντείου Πανεπιστημίου /Email : ioanniskymionis@yahoo.gr
Σχόλια